Ik ben het met Helga eens, juist nu ik het allemaal ervaren heb, eerst zelf en later met mijn zoon. Ik was tegen het speciaal onderwijs om diverse redenen, de laatste 2 jaar basisschool kon ik er niet meer onderuit en het is de beste beslissing geweest voor mijn zoon. Hij bloeide en groeide daar op, en ik trouwens ook, eindelijk was er begrip! Hij zat daar om zijn gedrag, niet om zijn leerachterstand.
Nu heeft hij als advies VMBO gekregen maar dat had net zo goed hoger kunnen zijn, en trouwens niet op speciaal voortgezet onderwijs, maar regulier.
Mijn kind heeft ook Ritalin geslikt, met alle nare gevolgen van dien, mijn kind was op school niet te handhaven maar thuis ook niet. Een kind die thuis nergens last van heeft, maar alleen op school heeft volgens mij geen ADHD. En ik ben het ermee eens dat je een kind geen medicatie gaat geven voor de leerkracht, als het kind thuis goed te handhaven is, goed in zijn vel zit, dan moet je dat niet kapot maken met pillen.
Een kind wordt gepest en ervaart zijn onkunde op school, maar heeft dit met adhd te maken? Ik ben een super adhder maar ben nog nooit gepest op geen één school! Mijn kind heeft zowel met als zonder medicatie op school gezeten en het maakte niets uit, hij heeft nog steeds geen vrienden. Hij deed wel zijn werk beter in de klas, de keerzijde van de medaille was dat hij wel met zelfmoordgedachtes rondliep en slaapstoornissen had en angstaanvallen. Wat is belangrijker, het gestel van je kind of de opleiding?
Ik had ook niet door dat het de Ritalin was waardoor hij zo depressief werd, ik dacht dat het kwam doordat hij gepest werd, geen vrienden had, enz.enz.op zoek naar redenen, want hij slikte ze al een half jaar en reageerde er best goed op.
Achteraf gezien heb ik mijn kind medicatie laten slikken omdat ik niet wilde dat hij naar het speciaal onderwijs ging, omdat ik dacht dat het hem zou helpen, omdat ik een naieve muts was die dacht dat Ritalin onschadelijk zou zijn, omdat ik gek van hem werd…meer voor mij dan voor hem. Later de Dipiperon en Risperal, ik heb hem dat laten slikken terwijl ik wist dat het troep was, omdat ik eraan onderdoor ging, omdat mij huwelijk eraan onderdoor ging, omdat mijn andere kinderen tekort gedaan werd…
Mijn conclusie is dat ik hem heb laten slikken om heel veel redenen, maar niet omdat het voor hem beter was. Voor hem is het beter om niet afhankelijk te zijn van medicatie en te leren met zijn adhd om te gaan, dit kan alleen als die symptonen niet onderdrukt worden, dit kan alleen als er geen medicatie is. Een kind wat nooit geleerd heeft hoe dat moet, die niet weet hoe het kan zonder medicatie, dat vind ik erg, en de schuldige is dan….
groetje van mas:)
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
