wat is beter

  • kim

    Toen mijn dochter 3jaar en een maand of 5 was ,was de diagnose PDD-NOS met ADHD kenmerken.Dit stond ook op papier.

    In gesprekken was het dan weer adhd dan weer pdd dan weer MBD.

    En toen we haar hierop aanspraken zei ze “het is adhd maar dan moet ik haar doorsturen naar mijn colega en dat doe ik niet,dus heeft ze pdd-nos en adhd kenmerken”over een idioot mens gesproken.

    Toen mijn dochter 10 jaar en 6 maanen was ,was de nieuwe diagnose ADHD met PDD-NOS kenmerken.

    En de diagnose van school(je je leest het goed,stond in haar behandelplan)PDD-NOS

    En als je iemand op de verschillende diagnoses wijst is het antwoord dat betekend alle drie het zelfde.

    vr groet kim

  • Sarah

    Hoi,

    Mijn zoon (9 jaar)krijgt rititalin omdat hij anders op school totaal niet tot ontwikkeling kon komen. Wij hadden thuis niet zo veel problemen met hem en accepteerde hem gewoon om wie hij was.(al zie ik nu wel in vergelijking met andere leeftijdsgenoten dat hij toch wel anders is) Mijn kind was gelukkig met wie hij was. Vol gekke invallen, vol met humor, vol fantasie, vol met onrust in zijn hoofd en lijf, vol met wetenschappelijke vragen enz. Maar op school worden al die kwaliteiten niet echt gewaardeerd. Er werd vooral op gelet of hij zijn werk afhad en hoe goed hij dat kon. Ik ben van mening dat het de maatschappij is die maakt dat mijn kind “anders” is. Ik denk wel dat het belangrijk is dat een kind zich kan ontwikkelen en mijn zoon lukte dat niet zonder de ritalin. Ik weet ook dat er hele speciale scholen zijn waar kinderen zelf mogen beslissen in wat ze willen leren(iederwijs scholen) en wat ze zelf willen ontwikkelen. Ik weet niet hoe dat zou uitpakken voor mijn kind maar ik weet wel dat er dan op zijn interesses wordt ingegaan waardoor hij zelf ook veel meer motivatie heeft om iets te leren. En hij mag zich zelf zijn en gewaardeerd worden om zijn kwaliteiten.Hij heeft nu al zoveel negatieve dingen moeten ervaren op school. Er heerst ook zoveel prestatiedruk in deze maatschappij. En uiteindelijk doe ik daar zelf aan mee door mijn kind ritalin te geven zodat hij goed mee kan komen op school. En waarom?? Vooral omdat hij erg ongelukkig werd van het voortdurend een uitzondering zijn en het veel krijgen van negatieve reakties. En ik denk dat het ook frustrerend moet zijn dat je in aanleg heel slim bent maar dat het er gewoon niet uit kon komen door de onrust in zijn hoofd.

    Ik heb wel overwogen om hem naar de vrije school te doen omdat daar een kind veel meer zich zelf mag zijn en niet alleen maar gezien wordt als een prestatie apperaat. Uiteindelijk toch niet gedaan…..toch maar ritalin geprobeerd….en ja… het gaat nu heel goed. Maar liever had ik het hem niet gegeven.

    Groetjes Sarah.

  • Hilde

    sorry, maar voor wie is het dan een probleem….?

    voor je kind of voor jou en je omgeving?

    kinderen zijn nog volop in ontwikkeling, ook de hersenen…

    de medicijnen werken op de hersenen(die juist volop in ontwikkeling zijn…)

    kinderen kan je nog veel gedrag aanleren en afschaffen…..

    en daar is zeker professionele hulp bij nodig…

    snap dat het moeilijk is om met deze drukte om te gaan….maar als je wil….lukt het altijd!!!

    Hilde

  • petra

    HOI,

    Ja ik zie ook dat mijn kind anders is dan andere kinderen(vol humor ect.ect.).

    En ik ben ook van mening dat de maatschappij verlangt dat hij zich gedraagt.

    (maar ja wat is gedragen in hun ogen).Er wordt al snel gezegd van o daar komt niks van terecht.En inderdaad zou het hem ook niet lukken met behulp van die ritalin,want ja het is nu een maal tedruk in zijn hoofd(hij ziet en hoort alles).En daar kreeg hij dan weer een reactie op van de school want hij was te druk te aanwezig en daar komt ook nog eens bij dat hij alles in een keer goed wil doen,wat natuurlijkl niet gaat(dat begint hij nu wel een beetje te begrijpen).(7jaar).En gelukkig gaat het nu goed met hem op school geen straffen meer zoals naar de directie gestuurd worden (elke dag in groep 3)of niet mee mogen met een uitstapje ,het ergste vond ik nog dat hij een keer naar huis werd gestuurd(gelukkig was ik thuis).Maar ja wat verwacht je van een kind wat toen niet lekker in ze vel zat,gaan ze met drie volwassen personen tegen een kind van 7 tekeer,dan krijg je hem nooit gekalmeerd.

    Maar ja hij zit nu in groep 4 het gaat goed een fijne juf die ook interesse toont in kinderen met adhd.En dat is ook wel belangrijk want de meeste leerkrachten willen toch alleen maar kindjes die gelijk alles doen wat hun wordt opgedragen.En dat gaat nu eenmaal niet gelijk met kinderen met adhd.

  • petra

    nou wat jij nu neer zet vind ik zo vreemd ,hoe leg ik dat aan mijn kind uit (7jaar).

    Ik ben nu niet echt een voorstander van medicijnen,maar mijn kind doet het wel stukken beter op school.Ach ja in het leven ontmoet je positieve mensen en negatieve.Als ik wil dat mijn kind alleen maar positieve mensen ontmoet, moeten we maar gaan verhuizen(hutje op de hei of zo).En trouwens beetje moeilijk he voor een kind om rustiger te worden in deze maatschappij.En als hij baat heeft met ritalin dat is dat prima.

  • Helga

    Hi,

    Maar het gaat er nu juist om óf ze wel baat hebben bij Ritalin.

    Baat het niet schaad het niet gaat hier namelijk niet op.

    Wat ik opvallend vind is dat heel veel van jullie vertellen over je kind wat thuis best te hanteren is, maar de Ritalin krijgt voor school. Voor wie doe je dat dan? Het kind of de school?

    Het verhaal van Kim is daar nog het beste voorbeeld van. Overstag gaan vanwege de druk van anderen.

    Het leven is vallen en opstaan. Ook de schoolcarriëre zal ook bij een ‘normaal’ kind niet van een leien dakje gaan. Hoeft ook niet. Onze zoon is ook al struikelend het basis onderwijs doorgekomen (nu groep 8). Mét ADHD maar zónder medicatie. Sinds wij weten dat hij ADHD heeft (hij was toen 9 ) ben ik me er in gaan verdiepen en ik niet alleen ik heb geprobeerd mijn zoon uit te leggen wat er bij hem ‘anders’ is.

    Ik vind dat hij het goed doet nu, hij leert als het ware omgaan met zijn gebreken(als je ze zo mag noemen). Hij kent zijn tekort komingen maar ook zijn betere kanten.

    Ik weet dat dit niet voor iedereen geldt, maar ik ben ook van mening dat soms de weg van de minste weerstand wordt gekozen èn vooral dat er té snel wordt toegegeven aan de druk van bv de school.

    Ik zeg niet dat dit de ‘schuld’ van de ouders is, meer zoals al aangehaald van het ‘systeem’ en artsen en psychiaters.

    Helga.

  • Bernadette

    Hoi Helga ,

    Dat systeem zal er lak aan hebben of je kind daar nu wel op school blijft of niet , in de meeste gevallen durf ik zelfs te zeggen liever niet ………

    Waar het denk ik deze moeders omgaat hoe doorgaan ze die schooljaren , ik kan allewen maar over mijn kind praten , de eerste tien jaren wist ik niet van ritalin af dus was er geen keuze te maken .

    Maar die tien jaren waren wel een hel voor hem , gruwelijk gepest , opgewacht en geslagen , stond meer op de gang dan in de klas , werd nooit uitgenodigd op verjaardagsfeestjes maar de hele meute kwam wel hier , omdat ik van die leuke feestjes regelde , dacht je dat een kind dat niet door had …..

    Ritalin heeft hij de laatste jaren daar even geslikt maar toen waren de verhoudingen al verknald .

    Ritalin mag nooit een oplossing zijn om het personeel te ontlasten , maar om een waardiger bestaan te geven aan je ouder kind .

    Begrijp me goed ik ben niet tegen en niet voor het geven van medicatie , maar wel tegen een schoolsysteem wat veelal niet goed functioneert .

    Ik heb mijn schoenen kaal gelopen naar de basisschool , gr B

  • Helga

    Precies.

    dat is dus wat ik hier veel lees. Dat het ‘voor’ school gegeven wordt. In hoeverre denk ik dan? Echt voor het kind of omdat het zo prettig is voor de juf/meester?!(Die daar dan vaak op hameren.)

    Ik hoef dit jaar voor het eerst!! niet elke dag naar school voor mijn kind. Gewoon omdat er een capabel iemand voor de klas staat! Hoe vaak is het ons niet gevraagd om mijn kind maar medicatie te geven zogenaamd voor zijn ‘concentratie’?

    Als er iemand van het juiste calliber voor de klas staat blijkt dit dus in het geheel niet nodig. Aan wie ligt het dan??

    Groetjes van Helga.

  • Rianne

    Hallo, hallo, hallo!!!!!!!!

    Wij hebben beslist NIET voor de weg van de minste weerstand gekozen.

    Sommige kinderen redden het gewoon niet in het gewoon onderwijs zonder medicatie. Het alternatief is het Speciaal Onderwijs. Helaas hebben we moeten ervaren dat deze soort van onderwijs van een laag niveau is.

    Er zijn maar op een paar plekken in Nederland waar een kind Voortgezet Speciaal Onderwijs kan volgen dat wat hoger is dan de VMBO's. VMBO-t, HAVO of VWO is dan niet mogelijk!

    Je hebt dan gewoon geen keuze!!!!!!!

    Volgens mij ga jij de komende jaren nog HEEL VEEL leren! Je hebt volgens mij geen idee wat jou nog te wachten staat.

  • Bernadette

    Hoi Helga ,

    Nee ik bedoel dat het voor het veilig gevoel van je kind word gegeven , een kind wat bang is voor de klas en de gevolgen van die groep , word een angstig kind .

    Een kind wat niet meer naar school durft en daardoor in een negatieve spiraal komt .

    N heeft echt geen prettige tijd gehad , dus de school had hem beter moeten begeleiden . Dat wel , maar ja …….

    Wat Rianne zegt is ook zo naarmate je kind de middelbare school doorloopt , worden de eissen ook meer en meer .

    De vmbo met al zijn periodes , een paar tekortpunten en na kerst zit je al op een ander school de eissen zijn strenger , ligt niet aan de school maar aan de voorwaarde die de wetgever stelt .het ligt allemaal niet zo zwart /wit , gr Bernadette