Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
kim
Edwin
Dit is een rot manier van reageren.
Je pakt een zin uit een verhaal en daar reageer je dan op .
Reageer op het voledige verhaal en naar de persoon zelf toe of reageer niet.
vr groeten kim
ok kim..zo hoort het dus maar zo werkt het in de praktijk niet merk ik.Ik blijf mij zelf nog steeds afvragen of medicijnen de oplossing is.maar leer gaanderweg deze discussie
niemand is voor medijnen nee,maar er worden wel keuzes gemaakt op basis van afwegingen.dus met andere worden kies je wel op een moment voor het medicijn.
In jouw situatie lees ik dat je geen andere mogelijkheid meer zag.dat is prima.daarvoor deze discusie,zodat ik en andere te weten komen'''waarom''
Betreft het huwelijk kan ik het niet helemaal met je eens zijn,,denk toch dat hier voornamelijk de persoon zelf schuldig aan is.tuurlijk ADHD werkt hier flink aan mee.maar ben an mening dat je dat soort dingen gewoon bij jezelf moet zoeken
denk idd dat je gelijk heb als er betere alternatieve middellen waren geweest de mensen daarvoor hadden gekozen,maar die zijn er niet.
Hoop dat ik zo wat beter heb gereageerd 
//Edwin
Als je zegt dat ouders een lange weg zijn gegaan vóór ze medicatie geven dan geldt dat dus niet voor alle ouders.Doelende op de groep die ik aangeef.
En je zult ze de kost geven die zo jong al medicatie krijgen! Misschien niet in Nederland, maar wereldwijd???!
Wat bedoel je met vanaf de leeftijd van 4 krijg je te maken met de rest? 4 is nog steeds erg jong om aan bv ADHD te denken!
Groetjes van Helga.
Edwin
Dit was dus niet mijn persoonlijke ervaring maar wat ik de laatste jaren op prikborden, forum en persoonlijke verhalen lees .en hoor.
Maar vooruit mijn persoonlijke ervaring voor het eerst op internet te lezen
Dochter 4 jaar.
Ze zit dan net op het MKD
Kort nadat ze er kwam werd ik zo ongelovelijk onder druk gezet door:o.a 4 dames(groepsleiding via schriftje en mondeling) mkd arts ,maatschappelijk werkster,pedagoog van het riagg. In totaal waren dat 8 mensen.
Dat ik zo klem zat en toegaf, dus kwam er dixarit hoera nu gaat het veel beter,niet dus.
Ze begon met 1/4 tablet en ging gelijk beentje over door de kamer,en vanaf daar werd het alleen maar erger.
Ze was zo ziek dat ze per week een kilo aan gewicht verloor.
MKD arts belde niet terug,leidsters zouden het aan de arts doorgeven ,huisarts gaf toe niets van dit medicijn af te weten.
En daar zat ik,met een doodziek kind,drie weken toen was ik het zo zat dat ik op eigen houdje gestopt ben.
Drie dagen later was ze weer net zo als voor de medicatie maar wel gezond.
Twee jaar later ,ze zit dan op een IOBK weer hetzefde,zo onder druk gezet en bedreigt door leerkracht,hoofd van de school en pedagoog van riagg dat ik van elende wer toegeef.
En daar komt de dipiperon.
Een jaar heeft ze als zombi rondgelopen,geen verdriet maar ook geen plezier,er kwam niets uit maar ook niets in
Toen was ik het zo zat dat ik (met psy want die was het nu met mij eens) ben gestopt.
Ondertussen is ze7 jaar dus komt nu de zmlk.
Daar is het anders ,ja ja daar kennen ze wel wat,niet dus.
Na veel gezeik en gezeur komt dan de ritalin.
1/4 tablet 2 x per dag.
Zes maanden lang en toen op aanraden van psy gestopt omdat er gewoon geen verschil was.
Zes maanden nadat we gestopt waren riep de leerktacht nog steeds dat de ritalin zo goed werkte ( die ze dus niet meer slikte)
Toen ze bijna 10 jaar was had ze twee schatten van leerkrachten die wilden dat de kinderen zoveel mogelijk zouden leren.
Maar het gedrag van mijn dochter ging hoe langer hoe verder achteruit.
Zo ver dat het niet meer te doen was,dus om uithuis plaatsen te voorkomen weer ritalin.
En toen werd het nog erger ,ze werd zo negatief en agresief dat in februari de bom barste en ze uit huis geplaatst is.
Daar werd besloten met keerkracht en de arts van de instelling de ritalin te verhogen van twee keer 5 naar twee keer tien mg
Het gevolg daarvan was dat ik in paniek gebeld werd door de leiding dat mijn dochter ziek was en ze zeker wisten dat dit door de ritalin kwam.
Op zondag met moeite de arts gesproken en besloten te minderen en te stoppen.
Toen bleek dat er geen verschil was met en zonder ritalin,maar dat ze last had van een bijwerking,ze werd er depresief van en dat uite zich in ageresief gedrag
6 maanden nadat ze uithuis geplaatst is is ze weer terug gekomen.
Ze woont nu gewoon weer thuis,zonder medicatie.
Dat is mijn ervaring met medicatie en ondanks dat heb ik nog steeds begrip voor mensen die wel of geen medicatie geven
vr groet kim
Hoi Kim, wat een herkenbaar verhaal alhoewel jij meer onder druk bent gezet dat ik. Vreselijk om te lezen hoe er met je kind gesold wordt met alle gevolgen van dien. Net als ik met mijn zoon, na al die medicatie zijn we bijna op het nul punt en dus terug bij af, conclusie…die medicatie heeft veel kapot gemaakt en amper geholpen. Want hoeveel ouders gaan medicatie verhogen als het kind agressiever wordt en geven de leeftijd de schuld terwijl het heel goed JUIST door die medicatie kan komen! Een opeenvolging van medicatie, zo heeft mijn zoon anti depressie moeten slikken omdat hij dusdanig erg deprssief was geworden van de Ritalin dat hij dood wilde, echt dood.
En met die Risperdal ( eerst dipiperon ) was hij welliswaar minder agressief maar wat je zegt, ik zag ook geen vreugde meer bij hem. En kwam dit nu van de depressie af die hij opgelopen had, was het zijn natuur om zo depri te zijn, kwam het door die dipiperon/risperdal dat hij niet meer lachte, kwam het doordat hij een jaar lang af gezeken was door een leerkracht, of iets anders??
Lekker puur laten zijn, met alle downs maar ik hoop met dan ook weer ups en af en toe een lach, ik bliijf hopen en proberen, doe mijn best, wat kan ik meer doen?
Later hoop ik ooit eens dat hij het in zal zien wat ik gedaan en gelaten heb voor hem, hoop ik dat ik eens het gevoel krijg het niet allemaal voor niets gedaan te hebben zoals ik het tot nu toe voel.
Kijkend naar mezelf, ik kwam er ook pas laat achter dat ik fantastische ouders heb, ik hoop hij straks ook.
groetje van mas;)
hoi kim.
rotverhaal en geeft maar weer aan dat medicijnen dus niet altijd de juiste oplossing zijn.ook ik net zoals velen begrijpen heel goed dat ouders voor de kids naar medicijnen grijpen als het niet goed gaat met je kind.ook geef je hiermee aan hoe snel er word gegrepen naar medicijnen en hoe incompotent sommige dokters zijn.tis haast tegen het enge aan.voor het zelfde geld gaat er iets mis met een verhoging van een dosis.
Hoe gaat het nu in vergelijking met toen ze nog wel medicijnen gebruikte?
