adhd.startpagina.nl

al die mooie verhalen......

  • Anonymous avatar

    Sarah

    Hallo,

    Leuk initiatief en ik stel mij graag ook aan jullie voor. Ik ben 33 jaar, getrouwd en moeder van 4 kinderen. De oudste zoon is 9 jaar en wij weten nu 1 jaar dat hij adhd heeft en mogelijk dyslectisch. Hij slikt nu sinds een half jaar ritalin en voor het eerst gaat het hem goed af op school. Wij waren eerst zeer tegen medicijnen. Maar vorig jaar ging het zo vreselijk beroerd op school door het ontbreken van concentratie dat wij uiteindelijk toch overstag zijn gegaan. Het blijft in onze ogen “troep” maar het maakt van ons kind nu wel een heel gelukkig en zorgeloos kind. Hij komt nu iedere dag zo blij thuis en verteld dat het weer gelukt is om zijn werk af te hebben. En ook onze zoon is ook behoorlijk slim en hij is zo trots opzich zelf dat hij nu wel een goede prestatie kan leveren. En hij is nu eindelijk weer gemotiveerd en heeft zelfvertrouwen gekregen.Heerlijk!! Onze zoon heeft wel het etiket:“Adhd” gekregen maar wij hebben toch sterk de indruk dat het meer op ADD lijkt. Dit jaar is onze oudste op de schaakclub gegaan en dat had ik vorig jaar nog niet voor mogelijk gehouden. En het leuke is dat hij er ook nog hartstikke goed in is want gister had hij de 3e prijs gewonnen. Ook voor ons als ouders voelt het zo fijn om nu ook eens gewoon trots op hem te kunnen zijn in plaats van altijd te moeten horen dat het niet ging.

    Verder hebben wij een jongenstweeling van 6 jaar die voorals nog niet op hun oudste broer lijken. En onze hekkensluiter is onze dochter van 2!!

    Verder kan ik jullie vertellen dat ik normaal 1 dag in de week werk als muziektherapeute maar nu zit ik helaas al 1 jaar in de ziektewet omdat ik waarschijnlijk ME heb.(chronische vermoeidheid syndroom)

  • Anonymous avatar

    Sarah

    Hallo,

    Leuk initiatief en ik stel mij graag ook aan jullie voor. Ik ben 33 jaar, getrouwd en moeder van 4 kinderen. De oudste zoon is 9 jaar en wij weten nu 1 jaar dat hij adhd heeft en mogelijk dyslectisch. Hij slikt nu sinds een half jaar ritalin en voor het eerst gaat het hem goed af op school. Wij waren eerst zeer tegen medicijnen. Maar vorig jaar ging het zo vreselijk beroerd op school door het ontbreken van concentratie dat wij uiteindelijk toch overstag zijn gegaan. Het blijft in onze ogen “troep” maar het maakt van ons kind nu wel een heel gelukkig en zorgeloos kind. Hij komt nu iedere dag zo blij thuis en verteld dat het weer gelukt is om zijn werk af te hebben. En ook onze zoon is ook behoorlijk slim en hij is zo trots opzich zelf dat hij nu wel een goede prestatie kan leveren. En hij is nu eindelijk weer gemotiveerd en heeft zelfvertrouwen gekregen.Heerlijk!! Onze zoon heeft wel het etiket:“Adhd” gekregen maar wij hebben toch sterk de indruk dat het meer op ADD lijkt. Dit jaar is onze oudste op de schaakclub gegaan en dat had ik vorig jaar nog niet voor mogelijk gehouden. En het leuke is dat hij er ook nog hartstikke goed in is want gister had hij de 3e prijs gewonnen. Ook voor ons als ouders voelt het zo fijn om nu ook eens gewoon trots op hem te kunnen zijn in plaats van altijd te moeten horen dat het niet goed gaat.

    Verder hebben wij een jongenstweeling(1-eiig) van 6 jaar die voorals nog niet op hun oudste broer lijken. En onze hekkensluiter is onze dochter van 2!!

    Verder kan ik jullie vertellen dat ik normaal 1 dag in de week werk als muziektherapeute maar nu helaas al 1 jaar in de ziektewet zit omdat ik waarschijnlijk ME heb.(chronische vermoeidheid syndroom)

    Ik ben verder vooral een meelezer en heb al heel wat gehad aan alle informatie.

    Groetjes van Sarah!

  • Anonymous avatar

    Albert

    Ik ben Albert,

    49 jaar, vader van een zoontje van 9 en pas vanaf juli gescheiden.

    Ik heb samen met mijn ex een co-ouderschap over mijn zoon.

    Mijn grootste hobby's zijn mountainbiken racefietsen en lekker met mijn zoon de natuur in.

    Zolang ik mij kan herinneren, had ik het gevoel, anders te zijn dan anderen.

    Ik had voortdurend het gevoel, dat ik meer kon dan wat er bij mij eigenlijk uit kwam.

    Het leek net alsof ik door een onbekende en onzichtbare macht tegen werd gehouden, om mij te kunnen ontwikkelen.(tenminste zo voelde dat )

    Daardoor was ik voortdurend op zoek naar uitdagingen en kicks.

    Het betekende eigenlijk dat ik onbewust steeds op zoek was naar mijzelf en daarom mijn draai niet kon vinden.

    Na vele omzwervingen, van Friesland, via Nieuwzeeland ben ik in Limburg terecht gekomen.

    Vanaf mijn 45e, ben ik er eigenlijk achter dat ik ADHD heb.

    Ik heb me echter 2 jaar later pas laten testen(het bekende uitstellen) en daardoor de bevestiging gekregen.

    Ik gebruik nu af en aan ongeveer 2 jaar ritalin, waardoor ik meer rust in mijn hoofd heb en zaken beter af kan maken zonder in paniek door de tijdsdruk te raken.

    Ik heb mezelf eindelijk gevonden en kan er nu de rust voor nemen mij zelf te leren kennen.

    Ik hoop hier op dit prikbord ervaringen met jullie te kunnen delen, zodat dit een thuisbasis kan zijn voor een ieder die hoe dan ook met ADHD te maken krijgt.

    Groeten Albert.

  • Anonymous avatar

    marleen

    Nou, dit vind ik leuk en ik doe ook wel mee, het geeft ook altijd een terapeutisch werking eens over jezelf te schrijven en levensverhalen van anderen te lezen. Ik zie veel herkenning bijvoorbeeld in adhd moeder's verhaal en hier en daar dingetjes in andere verhalen.

    Ook nog Greet feliciteren met haar huwelijksverjaardag!! En Bea met haar verjaardag morgen! Gefeest en gevier is altijd leuk.

    Ik ben dus Marleen, vlaming en woon sinds 14 jaar in Barcelona. Ik ben 35 jaar en werd dus op mijn 20ste verliefd op een spanjaard. Mijn verstrooide professor. Dat was toen wel heel leuk en hier ook wel nog, maar toen de sleur en de kinderen er kwamen was dat allemaal zo leuk niet meer. We stonden een paar keer op springen maar volgens mij was er iets aan mijn verstrooide professor wat niet klopte. Lang verhaal zo kort mogelijk maken: Ons oudste zoontje toonde veel kenmerken van Hyperactiviteit ik begon anderhalf jaar geleden alle boeken te verslinden die ik kon vinden ook op internet en toen kwam ik jullie god zij dank tegen…, en toen bleek niet alleen mijn zoontje veel punten te hebben, maar had papa wel ALLE punten. Sinds een paar maand heeft hij nu de officiële ADHD diagnose en slikt Rubifen (de Ritalin van hier) het gaat blijkbaar wel beter.

    Met zoontje (6 jaar) is het moeilijker, de diagnose is er wel en niet, lees maar eens na in een eerder verhaaltje van deze toch al kleine geschiedenis van het pb.

    Dan is er nog een broetje van bijna 4 en die lijkt wel 200% adhd te hebben, het wordt alsmaar erger. Maar door onze negatieve ervaringen met de diagnoses van de oudste denk ik dat we gewoon maar VEEL GEDULD aan de drie konigen vragen (die komen hier met cadeautjes ipv Sinterklaas)

    Ikzelf ben leerkracht engels in het lager onderwijs hier en heb ook op school met enkele adhd-ers te maken die soms helemaal niet makkelijk zijn.

    Mijn man, de enige officiële adhd-er thuis staat raar maar waar (petje voor af) ook in het onderwijs en vind het heel leuk, heeft er allerlei trukjes voor om zijn verstrooidheid te overwinnen. Is gelukkig heel slim en dat heeft ons zoontje jammer genoeg niet.

    Ik denk altijd, had hij nu maar zijn vader's IQ geërfd en mijn niet-adhd brain, maar het is blijkbaar net andersom gegaan….. jammer :( Maar hij is ZOOOOOOOOO lief

    Zou hij dat van mij hebben :)

    Groetjes

    Marleen.

  • Anonymous avatar

    mas

    wat mooi verwoord, zo voel ik me nu ook:( lieve Nina, gelukkig kennen wij elkaar en hoeven wij niet veel uit te leggen aan elkaar, dat is juist zo heerlijk, ik wil namelijk helemaal niet opnieuw beginnen!!

    liefs van mas;)

  • Anonymous avatar

    Greet

    Tja Masje,

    veel keuze heb je niet hè?

    Wat voorbij is, is voorbij…. het enige wat we kunnen doen is zo snel mogelijk opnieuw die geschiedenis heropbouwen. Dat vraagt wat energie maar als je wil : samen kunnen we het wel aan!

    So please?

    Greet

  • Anonymous avatar

    Disco

    Theo 42 vader van 3 kinderen,ben aan het scheiden

    Kinderen worden mogelijk aan mij toegewezen(hopelijk)

    Esme 11,5jaar ADD(met een berg pubergedrag zou aan de rithalin moeten.

    Jelle 10 jaar ADHD zou aan de rithalin moeten heeft een hele berg problemen op het sociale vlak bij bijde is in het afgelopen drie kwart jaar niets aan hun medicatie gedaan.

    Björn ia met zijn bijna 2 z'n drukke zelf,alleen de driftbuien!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!,we hopen maar van niet

    2jaar geleden werdt mij verteld:“meneer Jelle heeft het van geen vreemde”zou verbaal agressief zijn ben dus nadat mijn vrouw weggevlucht was(om een heel andere reden)naar het RIAGG gegaan acute dienst binnen 10 dagen aan de rithalin,binnen 3 dagen aan de maximale dosis van 10x10 mg ook daar ging ik doorheen,zit nu aan de dexamfetamine 2x20 mg per dag maar heb er weken bij dat ik niets in neem.

    Ik heb te horen gekregen dat ik mijn bedrijf op moet zeggen,Esmé en Björn leven voorlopig bij mij(tot een rechtelijke uitspraak)ik wordt dus full time pappy

    Theo

  • Anonymous avatar

    @kim

    Hoi

    Ik ben Kim 41 jaar (ik voel me veel jonger )

    Ik ben gehuwd , gescheiden en gehuwd (met dezelfde man.)

    Sinds 6 maanden weet ik dat ik ADHD heb.

    Wij hebben twee kinderen,een meisje van 13 jaar met puber kenmerken.

    Een meisje van 12 jaar ADHD en PDD-NOS kenmerken.

    En vader heeft mogelijk ADHD (nog even wachten dan komt er een onderzoek )

    Een vriendelijke groet van Kim :)

  • Anonymous avatar

    mas

    die geschiedenis is niet te heropbouwen, want dat was toen, en nu is nu. Ik kan me niet voorstellen dat al onze verhalen zomaar gewist zijn. Ik heb er geen woorden voor, echt niet… Wie bepaald zoiets nu? Ik vind het niet mogen, ben zo vreselijk boos/verdrietig en teleurgesteld, en dat blijft maar knagen aan me, vreselijk! Het moet toch terug te halen zijn? Ook voor mij was het een soort dagboek, therapie.

    Misschien komt het nog, maar ik heb er zo totaal geen zin meer in, de motivatie is er niet, en de angst dat dit weer gaat gebeuren over zoveel tijd of jaar, zonder pardon pats boem weg…

    Ik zit al heel wat jaar te prikken hier, voelde me een oude rot, thuis, en nu voel ik me nieuw, een vreemde op een lege plek. Ik kan me er niet bij neerleggen, sorry…

    prettige kerstdagen en gelukkig nieuwjaar

    liefs van mas;)

  • Anonymous avatar

    Greet

    Ik begrijp je volkomen, Mas

    Maar ik heb begrepen dat het startpagina was die besliste een totaal nieuw adres voor dit nieuwe prikbord te maken met als gevolg dat de geschiedenis van beide vorige borden onherroepelijk verdwenen is.

    Ik weet wel dat alle moeite gedaan is om de geschiedenis te behouden maar tevergeefs.

    En weet je wat het jammere is? Dat het net de prikkers zijn die ervoor gezorgd hebben dat de oude prikborden verdwenen zijn… dus ik vrees dat zeuren niet veel zal oplossen.

    Ik hoop dat we nu met z'n allen ons lesje hebben geleerd al was het een harde leerschool.

    Ik ben wel enorm blij dat, ondanks de moderatie vooraf, onze berichten bijna meteen op het prikbord verschijnen. Dus ik denk dat we, wat dit betreft dan, helemaal niet te klagen hebben!

    Kop op nu! Het is het einde van de wereld toch niet????

    Groetjes van Greet