Bernadette,
Ook voor mijn kind is er maar 1 uur huiswerkbegeleiding op school. Dat uur moet gedeeld worden met 3 andere brugklas Rugzakkertjes. Dus eigenlijk heeft hij ook maar 20 minuten per week vanuit het Rugzakje. De rest gaat inderdaad op aan vergaderingen, verslagen e.d..
De A.B.-er komt verder bijna wekelijks op school om te horen hoe het gaat. Ze is A.B.-er voor meerdere leerlingen. Met mijn zoon wordt dan ook meestal wel even een paar minuutjes gepraat. Vaak is het alleen maar ‘hoi’ tegen elkaar zeggen. Verder wordt ik ook bijna wekelijks door de A.B.-er gebeld waarin ik wordt bijgepraat. Vaak is dit telefoontje binnen 5 minuten afgehandeld. Nu heeft mijn zoon op school niet echt veel extra begeleiding nodig en komen we weinig problemen tegen. Het gaat gewoon goed.
Iedere rapportperiode hebben we een een evaluatie op school. We merken wel dat de school wat relaxter begint te worden. Eerst zagen ze overal beren. Pas zei de onderbouwcoordinator zelfs dat andere kinderen gemiddeld voor veel meer problemen zorgen dan onze zoon. Mooi toch? Vooral als je bedenkt dat dit dezelfde man is die vorig jaar aan ons vroeg of onze zoon, omdat hij van een ZMOK school kwam, niet een potentioneel gevaar zou gaan opleveren voor de docenten (met dank aan het Tera-college). We moesten toen keer op keer benadrukken dat hij niet agressief is. Vooroordelen…..
Thuis is het echter een ander verhaal; daar gaat het ook goed maar daar moet hij wel z'n huiswerk maken. Nu begint hij zich zelf er wat verantwoordelijker voor te voelen (gelukkig!) maar ik moet nog steeds zeggen dat hij aan het werk moet. Ik ben ook degene die zijn planning in de gaten houdt. Hij vergeet dat.
Gewoon leerwerk is gelukkig absoluut geen probleem voor hem. Daar haalt hij allemaal 8-en, 9-ens en 10-en voor. Het wordt pas een probleem bij de ‘zachtere’ vakken als ze gaan vragen over een mening. Ergens een mening over hebben en dit ook nog eens op moeten schrijven vindt hij beremoeilijk. Dat schiet hij helemaal in de stress. Daarom wil hij deze vakken nogal snel ‘vergeten’ en maakt hij het huiswerk voor die vakken niet. Ik noem dit de kop-in-het-zand-methode. Dat is dan weer mijn taak om hem hierin te begeleiden. En dat kost soms uren….
Wat ook een groot probleem was, maar wel minder aan het worden is; Hij schreef z'n huiswerk niet op. Ook dat kostte me uren…. want hij moest het toch maken. Ik moest er dus achter zien te komen wat zijn huiswerk was.
Hij mist verder de voelhorens voor dat er een onverwacht SO aan komt. Inmiddels ben ik goed ‘ingewerkt’ in zijn boeken en lessen zodat ik hem kan influisteren dat er volgens mij een onverwacht SO aan gaat komen en dat het misschien wel handig is om de boel even door te kijken en te overhoren. Diverse keren heb ik 's-middags een kusje van hem gehad omdat er inderdaad een onverwacht SO werd gegeven… Maar hij snapt maar niet dat ik dit van te voren weet…. Tja, er is nog een lange weg te gaan.
Hoewel mijn zoon zeer goed kan leren ben ik er van overtuigd dat als ik ‘s-middags niet aanwezig ben als hij uit school komt en hem aan het huiswerk zet, doordat ik b.v. zou werken, er absoluut niets van het hele huiswerkgebeuren komt. Dan zit hij lekker te computeren, te K’nezen of naar Discovery te kijken. Ook zouden de voor- en achterdeuren gewoon open staan… met de sleutel aan de buitenkant. Hij is namelijk zo vreselijk verstrooid… D'r moet gewoon altijd iemand achter z'n gat aan lopen.