Nina
Het doet me geweldig goed om jouw stukjes te lezen. De beloninglijst ga ik zeker invoeren en verder print ik jouw verhaal uit zodat ik het nog eens door kan nemen als ik er doorheen zit.
Ik ben er nog niet aan toe om zo te uiten op het prikbord zoals jullie doen maar ik lees het wel enige tijd en dat er zoveel te herkenbaar is dat doet met goed.
groeten
nina schreef:
>
> Hi Mas,
>
> Ja ik weet het. Ging het k.lote spetteren, ging het lekker
> jubelen. Ups en dows elke overwinning was er een die we
> deelden tot het weer mis ging. Dan gingen we elkaar weer
> oppeppen. Zo herkenbaar want er waren veel die dat hadden.
> Nieuwe ideeen spuien en uitvoeren, afwachten hoe het uitpakte
> en verslag doen.
>
> Hartstikke moeilijk als je het niet meer ziet zitten. Ik ken
> dat nog wel idd, als je leven een gebed zonder eind is
> geworden :-(
> Elke keer weer al die zooi op je schouders erbij tot je
> knieen het begeven. Humor was in die tijd bij mij ook ver te
> zoeken. Ik werd wel erg cynisch, lag in een deuk als ik weer
> eens tegen absurde bureaucratie opliep. Dat cynische heb ik
> nog steeds maar de scherpe kantjes zijn eraf gelukkig.
>
> Ik heb de afgelopen jaren zoveel geleerd dat ik direct
> ingrijp als het mis dreigt te gaan. Het allerbeste blijft de
> boel positief benaderen. Als het niet gaat vertel ik waarom
> ff geen kinderen om me heen wil. De jongens nemen dat gedrag
> een beetje over merk ik. Zonderen zich af om ff tot rust te
> komen ipv hun frustratie te botvieren op huisgenoten. Mijn
> jongste zoon zegt dan dat hij zijn hersen gaat resetten en
> defragmenteren. Owwkeeee…. wat hij wil. Als hij die warboel
> in zijn hoofd maar weer geordend krijgt.
> Ze kunnen ook goed benoemen wat hun dwars zit. Dat helpt mee
> om problemen aan te pakken en erger worden voorkomen. We
> krijgen onze emoties steeds beter onder controle. Waarom ben
> je boos, sjaggerijnig, blij of dol? Als je dat kan benoemen
> krijg je meer vat op jezelf en je emoties. Op die manier hou
> ik de moed erin als ik weer eens doordraai. Ik weet dat het
> van tijdelijk aard is, waait vanzelf weer over. Bij de
> kinderen ook trouwens, goed voor het kweken van
> (zelf)vertrouwen. Maar voordat ik zover was….
> pfffttttt…. wat een gevecht was dat:-( Ik heb veel hulp
> gekregen en aangenomen, dat heeft me gered.
> Door die hulp kon ik weer verder kijken dan dat eeuwige
> gevecht met mijn kinderen. Ik kon weer iets voor mezelf
> opbouwen en dat is zo belangrijk. Langzaam aan bouw ik een
> sociaal netwerk op en ik krijg waardering :-). Daar brak ik
> mijn nek over toen ik zo in de s.hit zat. Altijd maar knokken
> om niet te verzuipen maar waardering krijgen?? Homaar!! Dat
> ondermijnt je zelfvertrouwen verder en ontneemt je een doel
> om voor te leven. Je moet zien dat je waardering krijgt. Ik
> ben wat vrijwilligerswerk gaan doen om uit die huiselijke
> sleur te komen. Ineens mensen die dankjewel zeiden, een
> compleet nieuwe ervaring want ik deed iets goed Hellup!!!
> Verwarring maar het went :-) Daarom herken ik het effect van
> complimentjes geven bij mijn kinderen ook zo goed.
> Bij mij heeft dat gezorgd voor de omslag. Ik was wel wat
> waard en geen looser. Daar ben ik verder mee gegaan. Ik
> leerde om te kijken naar wat wel goed gaat en dat is veel
> meer dan je beseft. Ook als het leven een diep zwart gat is.
> Zwarte gaten slurpen energie en licht. Zo ben ik uit dat
> diepe dal gekrabbeld. Ik werd steeds minder gevoelig voor
> commentaar en tegenslagen want er ging genoeg goed. Mijn
> mentaliteit is veranderd, ik zie de dingen niet meer zo
> zwart, ben positiever geworden en heb vertrouwen gekregen in
> het leven :-)
>
> Dat het zo goed is gekomen had ik een paar jaar geleden nooit
> verwacht. Toen het beter ging dan ik ooit had gedroomd kreeg
> ik daar weer een dip door. Ik werd wantrouwig want ik zag het
> als stilte voor de storm. Ging het een paar weken goed, dacht
> je goh lekker :-) …….en KLAAAAAAABAM!!!! Stort door een
> paar dingen je leven weer in elkaar en zit je weer aan de
> grond :-( Kan je weer de brokken bij elkaar rapen en opnieuw
> beginnen. Dat onheilsgevoel ben ik nu kwijt gelukkig. Ik heb
> weer vertrouwen gekegen in het leven, het beste wat me ooit
> is overkomen!!
> Wat geweest is is voorbij, het heeft z'n littekens
> achtergelaten dat wel. Maar ik ben er sterker uitgekomen en
> ik heb mijn oude humor terug. Je weet het he…. "alles waar
> je niet dood door gaat word je sterker van" ;-)
>
> Belonen, waarderen en begrip tonen en krijgen, daar draait
> alles om. Aai over een kinderbol, snel knuffeltje of even
> iets liefs zeggen. Grappig is dat ze dat steeds vaker terug
> doen. Zo lief joh! :-)
> Nou moet je niet denken dat alles hier van een leien dakje
> gaat maar het is beheersbaar geworden. Mijn kinderen vreten
> me niet meer kaal tot op het bot. Ik ben zowaar een paar kilo
> aangekomen, mn bretels liggen nu op zolder. Hmm…. zou ik
> een superproppenschieter van kunnen maken. Vangnet aan het
> plafond in het trapgat hangen, de lange stukken van de
> bretels aan het traphek knopen en dan van benedenaf proppen
> gemaakt van onzinnige brieven van instaties in het net
> schieten.
> Het prikbord blijft me inspireren :+
>
> Liefs
> Nina
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
