Nou het was me wel een gesprek zeg……………sjonge jonge!
Al vrij snel werd duidelijk dat ze totaal geen inzicht hadden in het functioneren van onze zoon met zijn pdd-nos/adhd.
Verhalen die door onze zoon werden verteld tegen ons zou volgens hun selectief gefilterd worden door onze zoon, (bewust/onbewust) zij konden dit niet plaatsen en/of dat dit een onderdeel was van zijn pdd-nos.
Nou gelukkig hadden we onze eigen “expert”bij die heel erg goed kon uitleggen hoe onze zoon gevangen zit in zijn vorm van autisme met daarbij zijn adhd.
Informatie doorgeven is iets wat hij niet kan, en ook geen taak van een kind met deze aandoening zei ze kort maar krachtig.
De hete kolen werden al gelijk aan het begin van het gesprek uit het vuur gehaald, en verklaard door de psycholoog van ons.
Het hele gesprek ging in het begin alleen maar over het functioneren van onze zoon in de klas/groep.
Dit zinde mij totaal niet, en de juf kwam met voorbeelden hoe hij functioneerde in de klas……ik stond te trappelen totdat ik mocht.
Ze gaf zelf meerdere keren aan dat ze het gevoel had een concurentie strijd te moeten aangaan met de leerkracht van do/vrij tegenover de leerlingen/ouders.
Op deze dagen gaat alles goed, en bij haar loopt het niet lekker met de klas.
Dit werd door mij gelijk van tafel geveegt,….onzin daar bereik je niets mee, het gaat over onze zoon die problemen heeft .
Heeft totaal geen zin……….
Na een tijdje te hebben aangehoord wat hun vonden wilde ik zelf ook welleens op tafel hebben wat onze problemen waren waar we voor kwamen praten..
De juf zei dat ze haar best deed, en toen ik aangaf hoe zij een beloningssysteem uitvoerende, had ik een punt om op door te gaan.
De (inval)juf heeft op eigen inigiatief een stickersysteem gehanteerd, en is hier na een aantal dagen mee gestopt omdat het niet werkte.
Om vervolgens een paar dagen later er toch maar mee door te gaan maar met andere regels die ze besproken heeft met de klasse assistent.(????)
Naar een paar dagen ging het zo goed met de klas dat de touwtjes wat losser konden zei ze…………….(oei oei oei)
ik zag de directeur en iedereen erom heen kijken……………
Fout, fout, helemaal fout riep ik, vind het niet gek dat mijn kind niet meer weet wat hij moet doen met al die regels.
Wees concequent in straffen en belonen, dit kan niet binnen een week zei ik behoorlijk opgefokt naar 1,5 uur gepraat te hebben en nog niet gezegt te hebben wat ik kwijt wilde.
Nu komen we ergens dacht ik, en nu doorgaan moeders.
Ik heb haar uitgelegd dat we juist thuis door die consequente aanpak uit de ellende zijn gekomen, door regels op te volgen, en niet te denken het gaat goed dus een tandje losser.
Helemaal fout, zo verpest je het voor jezelf, en kun je opnieuw beginnen zei ik.
Toen ze vertelde dat ze zelfs kadootjes had gekocht om de kinderen te belonen voor een goede dag was het voor ons duidelijk……dit kan zo niet.
De kinderen weten niet waar ze aan toe zijn, ze snappen er niets van.
Snel ging ik verder met mijn volgende punt voordat er weer van onderwerp veranderd werd…………
Een informatie schriftjes van de juf voor de ouders waarin niet wordt vermeld wat er zich die dag heeft afgespeeld was nog een punt van mij.
Hoe kan ik nou weten wat er zich op school afspeeld als er niets over wordt geschreven……..er is geen goede communicatie met de jufzei ik netjes………..mijn zoon vertelt het me niets omdat hij het gewoon weg niet weet terug te halen.
Schrijf nou eens een paar woorden op waarmee ik met hem een gesprek kan beginnen over de dag op school waardoor ik m thuis kan corrigeren bij slecht gedrag, en belonen bij goed gedrag!!!
Daar wordt ik wijzer van!…..niet van een verhaal dat het druk was in de klas en dat het rommelig is.
Ook deze afspraak is nu gemaakt nu.
Iedere woensdag belt de juf om ons te vertellen hoe het is gegaan op school, zodat ik weet wat er niet lekker loopt en hier dan gelijk op in kan gaan.
Er werd een maarsch. werkster aangeboden ter ondersteuning van ons, maar dit aanbod heb ik resuluut afgwezen want het probleem ligt niet thuis maar op school.
Wij hebben goede ondersteuning/begeleiding in de vorm van therapie en 2 weekelijkse oudergesprekken met de psycholoog, dus nee dat is niet nodig.
Thuis reden we het wel, zei ik trots, moeders is hele dagen thuis, en dat is mijn dagtaak….nee thuis loopt het lekker!!
Onze psych. bood daarna gelijk aan om een hele dag twe gaan observeren in de klas om te kijken waar het fout gaat, ook dit is afgesproken.
De pictogenda van onze zoon gaat voortaan mee naar school en wordt nu door de 2 leerkrachten ingevuld zodat hij weet wat er zoal te wachten staat, en wij hem voor kunnen bereiden op de gebeurtenissen die er staan te gebeuren.
Hij weet waar hij aan toe is , en zal zijn gedrag een stuk rustiger maken.
Het eerste uur vond ik erg frustrerend, en had het idee daar gaan we weer, hij heeft het gedaan, het ligt aan zijn functioneren.
Maar dat ging niet op………het probleem is geloof ik nu wel heel duidelijk uitgelegd..
Toen we naar huis gingen met onze psycholoog bleven de juf/directeur/maatsch.werkster/en schoolpsycholoog nog in het kamertje achter.
Geloof dat er zeker nog het een en ander besproken wordt!
Ik was op van de zenuwen, zeker omdat het gesprek in het begin niet liep zoals ik wilde.
Toch heb ik heel duidelijk kunnen maken waar volgens ons de problemen ontstaan.nl op school in de klas op ma/di en woensdag.
Structuur, beloning, consequent gedrag dat is waar je een kind mee helpt, en niet in de gang of straffen terwijl ze niet begrijpen waarvoor ze straf krijgen.
En al helemaal niet een beloningsysteen die rammelt aan alle kanten!
Ze weten nu allemaal hoe mijn zoon functioneer met zijn aandoening, en wat ze van hem kunnen verwachten.
het is nu de vraag hoe ze er mee omgaan.
over een aantal weken komt de hele ploeg weer bij elkaar om te evalueren.
Ik wacht nu af wat er wordt gedaan met de gemaakte afspraken, en blijf het op de voet volgen!
Als er ook maar iets niet gaat zoals het hoort, trek ik gelijk aan de bel.
hahaha en ik maar denken aan jullie (moeders houd je koest, blijf beleefd, speel het tactisch) nou het is me goed gelukt.
Bedankt
groetjes adhd ma
.