Speciaal Basis Onderwijs

  • Inge

    Dag allemaal,

    Mag ik even wat aan jullie voorleggen?

    Bij mijn zoontje (8 1/2 jaar) in na jarenlang ‘gedoe’ ADHD vastgesteld. De symptomen waren/zijn niet altijd duidelijk aanwezig en het is een slim jochie, dus waarschijnlijk kon hij het ook wel een beetje maskeren. Hij zit inmiddels ruim 3 jaar op het speciaal basis onderwijs. Daar is hij geplaatst met de reden ‘gedragsproblematiek’.

    Ruim een half jaar geleden hebben we 3 weken proefmedicatie gedaan (met placebo's en 2 verschillende doseringen Ritalin). Dit werkte zeer goed, dus hij kreeg Ritalin voorgeschreven (wilde dat ook zelf, want hij voelde zich dan rustiger in zijn lijf en in zijn hoofd zei hij).

    In oktober hebben wij aangegeven bij zijn school dat we graag willen dat hij weer teruggaat naar het reguliere basisonderwijs. School staat daar helemaal achter, want volgens hen is de situatie dusdanig verbeterd, dat het geen probleem zou moeten zijn.

    Dus, wij hebben een school gezocht, gepraat, overlegd enz. In de week voor de kerstvakantie is men van die school komen kijken (klasobservatie). Dat is dus helemaal mis gegaan. Het begon al met het feit dat ze naar de handenarbeidles komen kijken. Een les, en dus ook een juf, die hij maar 1 keer in de 2 weken heeft. Vervolgens was hij nogal druk (pilletje vergeten bij de lunch?), dus het liep niet echt lekker. Handenarbeidjuf nog lekker ff olie op het vuur: ja, hij is wel vaker zo. Dus, kansen voor onze knul verkeken. Men durft het toch niet aan.

    Wij zijn boos geweest (bij de directie van de huidige school), want dit soort uitspraken vinden wij onbehoorlijk, want wij weten van NIETS! Duidelijke afspraken hebben wij met school dat wij overal van op de hoogte willen zijn, dus als om wat voor reden dan ook het gedrag terugvalt willen wij dat weten. Dan kunnen wij aktie ondernemen. Nu was dat dus mosterd na de maaltijd. Vorige maand op ouderavond geweest waar zijn juf (die hij elke dag heeft) nota bene nog zegt dat hij 1 van de weinige kinderen is die er nog nooit bij handenarbeid uitgezet is.

    De nieuwe school is huiverig (begrijpen wij best) en wil hem vervolgens ook niet de kans geven om het te proberen. “Stel je voor dat het niet gaat, dan moet hij terug en dat is vreselijk voor hem.” Hoezo terug? Gaat men daar dan al vanuit? Het is toch ook heel goed mogelijk dat het wel gaat?

    Inmiddels kontakt gehad met zijn arts, dosering Ritalin aangepast (hij is natuurlijk vrij jong en in de groei, dus groter en zwaarder geworden) en ja hoor, het gaat weer allemaal prima.

    Ik wil graag vragen of op dit prikbord mensen ervaring hebben met terugplaatsing van speciaal naar regulier basisonderwijs. Hoe is dat verlopen? Wat voor afspraken zijn er gemaakt (met de oude en de nieuwe school)? Heeft iemand nog adviezen voor ons?

    Hij wil zelf zo graag naar een ‘gewone’ school, dicht in de buurt waar hij met zijn vriendjes in de klas zit en op de fiets naartoe kan. Het doet ons (mijn man en mij) echt verdriet dat hij zo ongelukkig is met deze situatie. Waarom kijkt onderwijsdeskundig personeel (dat vindt men van zichzelf) niet even verder dan de neus lang is en geef hem een kans?

    Alvast bedankt voor jullie reacties.

    Groet,

    Inge

  • Els

    Hoi,

    Onze zoon zit ook op spec. onderwijs en ben er zelf heel gelukkig mee. Al is bij hem geen diagnose adhd is hij een zeer pittig mannetje maar gelukkig gaat het daar op school bijzonder goed, eindelijk rust! Ook zijn intelligentie is bovengemiddeld en toch zou ik zelf niet willen dat hij terug zou gaan. Hij heeft een half jaar op basisschool gezeten en het was werkelijk een ramp!!!!

    Vaak kunnen ze gewoon een grote klas met 30 kinderen niet verwerken. Onze zoon werd gewoon helemaal druk. De juf werd er echt helemaal dol van en de kinderen in de klas ook. Daardoor moesten wij hem een extra morgen thuis houden en ging hij bijna de hele tijd de klas uit met een klasse-assistente mee.

    Onze zoon is na een half jaar basisschool naar mkd gegaan 2 jaar en nu zit hij dus een half jaar op spec. onderwijs. Kreeg van de juf te horen dat hij een voorbeeldig ventje was in de klas, alleen op schoolplein, vrij spel lukt het niet.

    Ook wij hebben geprobeerd om hem op een gewone basisschool terug te krijgen na mkd maar ook dat haakte af omdat men er niets voor voelde. Dat valt voor ouders niet mee, maar ik ben nu heel blij dat het op school goed gaat, positieve dingen hoor (EINDELIJK!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!) na zoveel negatieve dingen uit de buurt e.d. en hij heeft het zelf ook geweldig naar zijn zin.

    Groetjes,

    Els

  • Bernadette

    Hoi ,

    Je kunt altijd de school vragen wat hun mening is over een rugzakje , helaas mogen scholen veel al is het lang niet alles .

    Vraag bij eventuele weigering of ze de redenen schriftelijk vast willen leggen van weigering , uiteraard goed beargumenteerd .

    Weet je hoe beroerd het ook klinkt als ze zich al zo opstellen voordat ze het jochie een kans hebben gegeven “verdiend de school dan ook jou kind ”zullen ze bij eventuele plaatsing niet continue blijven z……ken , gr Bernadette

  • bea veenstra

    hallo

    Ik deel de mening van Els, onze zoon is begonnen in het reguliere basisonderwijs.

    Toen hij de diagnose adhd kreeg (hij was toen 7) is hij begonnen met ritalin.

    In de hoop ook dat hij het daardoor beter zou gana doen op school , tav zijn concentratie etc.

    Om een lang verhaal kort te maken, het enige wat wij elke keer hoorden waren negatieve verhalen over hem. Hij werd daarbij ook wel gepest op school en als er escalaties waren op het schoolplein kreeg hij dus 9 van de 10 keer de schuld, ook al stond ie potver aan de andere kant van het schoolplein.

    Hij is ook wel eens huilend thuis gekomen, kortom hij voelde zich daar steeds ongelukkiger worden.

    En met hem wij ook, want dat had natuurlijk zijn weerslag thuis.

    Een rugzak aangevraagd, ook weer met de hoop dat het beter zou gan en hij op zijn eigen school kon blijven.

    De rugzak werd een hele koude douche en 2 weken voor de grote vakantie moesten wij op school komen om te bespreken hoe en wat in groep 5.

    Niet dus want de mededeling was, hijkan hier niet blijven, bam..

    Veel verdriet heeft dat ons gedaan, na zo hard knokken voor hem door ons ging t niet hier op school.

    Alles in werking gezet (ja wij hoor school heeft niks gedaan, wij hebben m zelf aangemeld etc) en eind sept is hij overgegaan naar het speciaal onderwijs.

    Om heel eerlijk te zijn, ik wilde dat ik niet zo lang tegen die beslissing had aan lopen hikken.

    Had ik m maar eerder daar heen gestuurd.

    Hij is veranderd in zijn voordeel en school is zo positief over hem, das zo fijn om ook eens leuke dingen van je kind te horen ipv altijd maar dat t niet gaat etc etc.

    Hij is daar zo op zijn plek en ze zijn daar zo veel beter ingespeeld op deze kinderen.

    Een hele andere manier van lesgeven dan in het gewone basisonderwijs.

    Meer belonen en positieve aandacht, ook aandacht voor sociale vaardigheden, nou dat vind je hier niet hoor!!! Hier is geen accepatie voor kinderen die “anders” zijn.

    Ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt en veel je verder veel succes en wijsheid wensne, maar hou aub voor ogen wat is t beste voor je kind en waar is hij t gelukkigst mee is.

    En idd wat Det zegt, een reguliere school is gewoon vaak niet “ goed” genoeg voor dit soort kids, te weinig kennis en vermogen..

    En dan kunnen ze idd flink z…ken en zeuren over je kind en dat wil je zekers niet//

    Veel sterkte

    Bea

  • joytoy

    hoi

    Ik ben denk ik een van de weinigemet een andere mening.

    Misschien dat ik het verkeerd begrijp hoor,met en “speciale school”.

    Maar is dat zo veel verschil met normale scool?

    vroeger zat er bij mij in de buurt een normale en speciaal onderwijs.

    Bij mij wisten ze nog niet dat ik adhd had, dus ik was gewoon lastig op de basis school..

    IK vind het ZO jammer achteraf, het klinkt denk ik in jullie ogen heel raar, maar ik had graag naar speciaal onderwijs gegaan…..

    Dan had ik waarschijnlijk nou een diploma gehad.

    Ik heb de basis school redelijk goed doorstaan, maar daarna ging het mis, ik heb veel middelbare scholen gehad, en overal ben ik weggegaan omdat het niet goed ging, of weg gestuurd….

    Misschien is dat achterafgeklets en iets heel anders en probeer ik alleen maar iemand de schuld te geven ofzo,maar ik had het graag gehad…

    misschien iets meer begrip ofzo…….

    succes

  • bea veenstra

    hoi

    Tuurlijk mag je je menig geven en ik vind het jammer dat het zo gelopen is voor je.

    Er is wel degelijk verschil tussen een “normale” school en het speciaal onderwijs.

    Eigenlijk zegt het woord het al, speciaal, dus voor kinderen die wat extra's nodig hebben en dat dus op een “normale” school niet krijgen/ kunnen krijgen.

    Ik wil ook wel even melden dat tegenwoordig al snel een etiketje wordt geplakt op elk “moeilijk” kind hoor en dat iedereen die maar wat druk is tegenwoordig adhd heeft.

    Ik vind dat jammer en het werkt zoveel vooroordelen in de hand..

    Vroeger (ik weet niet hoe oud je bent) werd er niet gesproken over adhd , onbekend terrein, dan was je gewoon moeilijk…

    Onze zoon zit nu ook op het speciaal onderwijs omdat de school hier zich niet wilde inzetten voor hem..

    Hij heeft daardoor een achterstand opgelopen terwijl hij pienter genoeg is en nu alle lesstof fluitend maakt..

    Hij zit nu nog in een mlk groep maar het kan best zijn dat hij volgend schooljaar doorstroomt naar een reguliere groep, alleen gericht op gedragsproblematiek en niet zozeer op leerproblematiek.

    Was hij hier gebleven dan had hij het domweg niet gered.

    Ik hoop dat je er wat aan hebt.

    Veel succes en sterkte verder

    Groet,

    Bea Veenstra