Dag allemaal,
Mag ik even wat aan jullie voorleggen?
Bij mijn zoontje (8 1/2 jaar) in na jarenlang ‘gedoe’ ADHD vastgesteld. De symptomen waren/zijn niet altijd duidelijk aanwezig en het is een slim jochie, dus waarschijnlijk kon hij het ook wel een beetje maskeren. Hij zit inmiddels ruim 3 jaar op het speciaal basis onderwijs. Daar is hij geplaatst met de reden ‘gedragsproblematiek’.
Ruim een half jaar geleden hebben we 3 weken proefmedicatie gedaan (met placebo's en 2 verschillende doseringen Ritalin). Dit werkte zeer goed, dus hij kreeg Ritalin voorgeschreven (wilde dat ook zelf, want hij voelde zich dan rustiger in zijn lijf en in zijn hoofd zei hij).
In oktober hebben wij aangegeven bij zijn school dat we graag willen dat hij weer teruggaat naar het reguliere basisonderwijs. School staat daar helemaal achter, want volgens hen is de situatie dusdanig verbeterd, dat het geen probleem zou moeten zijn.
Dus, wij hebben een school gezocht, gepraat, overlegd enz. In de week voor de kerstvakantie is men van die school komen kijken (klasobservatie). Dat is dus helemaal mis gegaan. Het begon al met het feit dat ze naar de handenarbeidles komen kijken. Een les, en dus ook een juf, die hij maar 1 keer in de 2 weken heeft. Vervolgens was hij nogal druk (pilletje vergeten bij de lunch?), dus het liep niet echt lekker. Handenarbeidjuf nog lekker ff olie op het vuur: ja, hij is wel vaker zo. Dus, kansen voor onze knul verkeken. Men durft het toch niet aan.
Wij zijn boos geweest (bij de directie van de huidige school), want dit soort uitspraken vinden wij onbehoorlijk, want wij weten van NIETS! Duidelijke afspraken hebben wij met school dat wij overal van op de hoogte willen zijn, dus als om wat voor reden dan ook het gedrag terugvalt willen wij dat weten. Dan kunnen wij aktie ondernemen. Nu was dat dus mosterd na de maaltijd. Vorige maand op ouderavond geweest waar zijn juf (die hij elke dag heeft) nota bene nog zegt dat hij 1 van de weinige kinderen is die er nog nooit bij handenarbeid uitgezet is.
De nieuwe school is huiverig (begrijpen wij best) en wil hem vervolgens ook niet de kans geven om het te proberen. “Stel je voor dat het niet gaat, dan moet hij terug en dat is vreselijk voor hem.” Hoezo terug? Gaat men daar dan al vanuit? Het is toch ook heel goed mogelijk dat het wel gaat?
Inmiddels kontakt gehad met zijn arts, dosering Ritalin aangepast (hij is natuurlijk vrij jong en in de groei, dus groter en zwaarder geworden) en ja hoor, het gaat weer allemaal prima.
Ik wil graag vragen of op dit prikbord mensen ervaring hebben met terugplaatsing van speciaal naar regulier basisonderwijs. Hoe is dat verlopen? Wat voor afspraken zijn er gemaakt (met de oude en de nieuwe school)? Heeft iemand nog adviezen voor ons?
Hij wil zelf zo graag naar een ‘gewone’ school, dicht in de buurt waar hij met zijn vriendjes in de klas zit en op de fiets naartoe kan. Het doet ons (mijn man en mij) echt verdriet dat hij zo ongelukkig is met deze situatie. Waarom kijkt onderwijsdeskundig personeel (dat vindt men van zichzelf) niet even verder dan de neus lang is en geef hem een kans?
Alvast bedankt voor jullie reacties.
Groet,
Inge