dilemma

  • Leonie

    hoi “hulpverleners”

    Ik ben moeder van een lieve rustige dochter van 7 en van een drukke gek manneke van 5 jaar. In de familie komt adhd, add en pddnos voor. Ik “verdenk” mijn zoontje ook van adhd. Mijn dilemma is nu of ik dat wel helemaal uitgezocht en gediagnostiseerd wil hebben, want wat levert dat dan op? Kost dat niet heel veel energie: dokter, allerlei onderzoeken, gesprekken, misschien wel therapiën? Raken we daar allebei niet helemaal van over de flos? En dan? Dan heeft het joch een stempel, misschien een rugzak of andere toestanden, nog meer gesprekken met allerlei vreemden, een uitzonderings positie in de klas?

    Ik vraag me heel erg af of we daar goed aan zouden doen.

    Ik heb enkele jaren geleden al een cursus gevolgd bij Bureau Jeugdzorg: ‘opvoeden vanuit een positief contact’ en heb daar veel aan gehad. Het gaat op school eigenlijk nog heel goed, ok thuis is het wat moeilijker, maar met wat extra aandacht en begrip en hem lekker bezig houden met spelletjes e.d. gaat het ook nog wel.

    Steek ik mijn kop nu in het zand of ben ik realistisch?

    Groeten Leonie

  • ianpieps

    Ik denk niet dat je kind in een uitzonderings positie komt.

    Als je weet wat je kind heeft, kun je het in de kals vertellen.

    Kan een leerkracht jet er met de kinderen over hebben, ook de hele kleintjes.

    Als je een diagnose hebt, kun je voor later gaan denken aan eventueel medicatie gebruik, en niet onbelangrijk kun je een rugzakje aanvragen voor school.

    Zo kan er extra begeleiding aangevraagt worden, zodat je kind op school kan blijven.

    De stempel is maar net wat je er zelf van maakt.

    Mijn zoon heeft ook ADHD, PDD en GTS die heeft dus lang problemen gehad op school met andere kinderen.

    Tot de diagnose. Hij heeft een paar weken geleden een spreekbeurt gehouden in de klas, en zijn klasgenoten begrijpen nu wat er is en sommige proberen hem te helpen om rustig te blijven in de klas.

    Ok, je hebt er ook bij die extra gaan lopen klieren.

    Ik ben nu bezig om mijn jongste te laten testen.

    Er waren problemen op school, en ik heb dan zelf liever de zekerheid of er iets is of niet.

    Maar de keuze is en blijft van jullie.

    Sterkte en groetjes,

    sandra

  • Jet

    Hoi Leonie,

    Ach, wat zou je tobben als het op dit moment allemaal goed gaat.

    Waar je misschien wel mee te maken krijgt is dat als hij 6 is en moet gaan leren lezen en schrijven dat hij meer problemen gaat krijgen op school. Kan hij zich concentreren, gaat hij de klas storen? In de eerste twee groepen ligt daar nog niet de nadruk op.

    Op de momenten dat het slechter met hem gaat, zal hij misschien ook minder zelfvertrouwen hebben. Inzien dat hij toch een beetje anders is dan zijn klasgenoten. Als je dan met de onderzoeken begint ligt er voor hem nog meer de nadruk op.

    Vaak zijn er ook wachtlijsten voor deze onderzoeken. In dat opzicht zou het naar mijn mening beter zijn om het nu te laten onderzoeken. Ook al doe je er niets mee.

    Want wat ga je daarna met de diagnose doen?

    Als hij veel meer problemen er mee krijgt wil je dan gaan onderzoeken of medicatie als Ritalin hem zou kunnen helpen?

    In dat geval is het makkelijker om al een diagnose in huis te hebben, dan hoef je op het moment dat het aan de orde is niet meer het hele traject in.

    Tja, je ben eigenlijk al op de hoogte van het feit dat het vermoedelijk wel eens adhd zou kunnen zijn. Bevestiging daarin is denk ik alleen zinvol op het moment dat je medicatie nodig zou hebben.

    gr. Jet

  • Greet