Ik ben je Jan,Jans en de kinderen niet vergeten hoor! Maar sinds mijn moeder in het verzorgingshuis woont en mijn vader alleen kan ik niks terugvinden daar thuis:D Ik blijf echter zoeken;)
Groetjes,
Helga
mag ik hier even op inhaken?
Ook al heeft het niks met jouw onderwerp te maken, maar wel met Janny?
Ik hoop het zo, anders merk ik het wel.
@ Janny:
Ons paradijsje werd een hel, ruim 8 weken geleden.
Buiten onze schuld(constructiefout in het rookkanaal) brak er brand uit in de kamer waar op dat moment 6 katten verbleven.
4 waren er beneden.
2 katten hebben het niet overleefd, de 4 anderen die daar sliepen wel,dankzij snel ingrijpen van Hans en buren.
Brandweer hoefde niet te blussen,maa de hele bovenverdieping is weken onbewoonbaar gebleven.
De verbouwing van de bovenverdieping is inmiddels afgerond.
Wij moeten het verder invullen.
Daar zijn we druk mee.
De emoties komen nu los en ik laat ze maar komen en weer gaan.
Ik mis die twee heel erg, onze Yari en Yordi, de oosters korthaar.
We hebben nu nog 8 katten en het gaat redelijk met ze.
Ze moeten wennen aan hun nieuw ingerichte kamer en al het andere in huis, dat nieuw is.
Hans en ik komen er wel, stap voor stap.
Jij ook veel sterkte, af en toe lees ik hier.
Groetjes,
Agnes
Lieve Agnes!
Jij bent het dus wel! Mens, wat vind ik dit erg voor jullie. Niet eens alleen van de brand maar omdat ik weet hoe vreselijk veel jij van die dieren houd! Het spijt me.
En bedankt.
Want sinds eergisteren is de klap hier nog veel harder aangekomen. Wij meenden al die tijd dat onze dochter in therapie was maar vernamen dat ze al 2,5 maand niet meer gaat en het gaat erg slecht met haar. Dus ook met mij… wij dringen niet meer tot haar door. Ik ben er ziek van. Janken, janken en nog eens janken.
liefs voor jullie beiden!
Janny
Janny…als het werkelijk slecht gaat en je denkt dus dat ze zich zelf wat aan zou doen….aarzel niet en kijk of via de huisarts je dochter hulp kan krijgen. Mijn dochter was erg deprie en daarom ging het met mij ook niet goed. Zo werkt dat dus. Maar ik heb het via het riagg {omdat ik daar al wegens mijn fobie al komt}kunnen regelen dat er iemand van het cricisteam is geweest bij mijn dochter en toen is ze opgenomen. Haar vriendin heeft haar toen naar de paazafdeling gebracht. Mijn dochter zei toen meteen nee ik wil hier niet zijn. Maar haar vriendin zei…je probeert het een week.En dat zijn er dus 6 geworden.En ze had het er na een week wennen erg naar de zin. En het heeft geholpen ook. Het is moeilijk als je dochter je niet wil zien wat je dan moet doen…..dus denk ik huisarts.Gery
Sjonge Janny.
Zo zie je maar: elk huis heeft zijn kruis, maar die bij jou is wel erg groot.
Ik ben ook erg emotioneel, maar dat zal slijten.
Maar jouw eigen kind en ik weet,hoeveel je in de afgelopen jaren voor haar hebt gedaan….ik heb er geen woorden voor.
Jank maar veel meid, zo ken ik je toch van lang geleden.
Ik hoop zo, dat je goede professionele hulp kirjgt voor je dochter, of beter gezegd: dat ze het zelf gaat inzien.
Moeilijk, meid, heel moeilijk.
Ik kan je alleen maar, vanuit het diepst van mijn hart, heel veel sterkte toewensen.
Helaas laat ik mijn emailadres niet open, ik heb geen puf om te mailen.
Dat een mens zoveel tranen heeft…onuitputtelijk.
Dat begrijp je vast wel.
Ik denk aan je en aan de tijden, dat we huilend en lachend aan de telefoon hingen.
Herinneringen kunnen soms even een glimlach op je gezicht laten komen.
Liefs,
Agnes
ik begrijp dit helemaal hoor. Ook ik heb even absoluut geen zin in wat voor mail dan ook!
Ik laat van me horen via “ergens”…
Heb net uitvoerig haar huisarts geschreven. Dus houdt het NOS jpurnaal in de gaten morgen! Ze heeft alle symptonen van Borderline maar ze laten niet echt wat los. Ze moet zélf komen. Maar ze realiseert zich niet dat ze ziek is!
ik ga naar bed… ik ben zo moe Aggie, zo vreselijk moe…
DDD
liefs
Janny
Weet je zeker dat je deze post als spam wil rapporteren aan de beheerder?
Deze post wordt als spam gerapporteerd aan de beheerder van het forum. Bedankt!
Weet u zeker dat u dit topic wil verwijderen?