Hoi Miranda,
Nou hier komt ie dan, zal wel een heel verhaal worden maar zal proberen het goed uit te leggen, okee
Ene Mass ook voor jou, hoop dat je er iets aan hebt.
Toen onze T op gewoon basis onderwijs zat merkte we dat hij het niet trok.
In groep drie ging het goed, groep vier trok hij ook nog wel dankzij een hele lieve juf die precies wist hoe ze T moest helpen/begeleiden.
Maar toen..groep 5 het ging hem allemaal te snel, en had de pech een leraar te hebben die nog maar een paar jaar moest dienen en dan de vut inging.
Deze man heeft hem werkelijk binnen 2 weken finaal over de rooie gewerkt.
T kon de lesstof niet meer volgen doordat het te snel ging, kon door zijn adhd niet van het bord overschrijven omdat hij zich niet kon concentreren.
Huiswerk kreeg hij mee maar wist thuis niet meer wat hij met de klapper moest doen.
Aanpassingen die wij aanboden wilde de leraar niet opvolgen.
Dit resulteerde in een totale burn-out bij onze zoon, die door ons toen 6 weken thuis is gehouden op advies van de psycholoog en de kinderarts.
Op school werd er verteld dat hij de griep had, en het ging zelfs zover dat hij niet eens mee mocht om zijn zusje naar school te brengen.
Andere kinderen zouden anders vragen waarom hij wel op school kwam maar niet in de klas.
Totaal geen begrip dus, in die zes weken thuis heeft er geen haan naar T gekraaid, terwijl T eenzaam werd.
Onze lieve det heeft toen een heel knutselpakket verstuurd waar we creatief mee bezig zijn geweest.
T knapte weer op maar kreeg al hoofdpijn als hij aan school dacht………………
Gesprekken zijn er op school geweest met de psycholoog om toch vooral eens aan een oplossing te gaan denken.
Toen is er besloten om hem terug te plaatsen naar groep 4 met die lieve juf.
Werkelijk het kind knapte helemaal op, en had geen moeite meer met de lesstof.
Maar door zijn pdd-nos snapte hij dingen niet en die kwamen gewoon niet bij hem aan.
Vanaf Augustus zit hij nu op een cluster 4 school, en kan jullie echt zeggen een hele vooruitgang.
Weetje, ik heb me al die jaren voor de gek gehouden.
Het komt wel goed, maar ook wij hier thuis merkte dat we telkens weer in een heel diep dal terecht kwamen met T.
Dan klommem we er weer uit, om een paar weken later weer dat dal in te gaan.
We wisten niet tot hem door te dringen, we konden hem niet bereiken.
Tuurlijk is het moeilijk als je er achter komt dat je kind niet naar gewoon onderwijs kan, maar daar moet je je echt overheen zetten.
Wij waren ook kapot van verdriet toen de diagnose kwam..en de volgende dreun was voor ons dus de cluster 4 school.
Ik zag het totaal niet zitten….bang voor wat er allemaal op ons af zou komen.
Ik was heel bang, en kwam erachter dat dit de reden was waarom we het zolang hadden tegen gehouden.
Angst voor het onbekende.
Hij zit nu 4 maanden op de cluster 4 school, en het kind is enorm opgebloeid.
Zit in een klas met 10 kindjes met allemaal adhd/pdd-nos.
De klas wordt begeleid door een vaste leerkracht en een klasse assistente.
Alls klopt gewoon, de aanpak, de PAD-lessen die ze geven, een aai over de bol, een hoekje waar kinderen kunnen gaan zitten als ze merken dat ze te druk zijn, of als ze aggresief zijn worden om de een of andere reden.
Straffen gebeurd op een heeeeeeeeel andere manier.
Mas voor jou he……..
Ze gebruiken daar het OEPS blad.
Dit is een vel papier wat door de kinderen wordt opgeschreven wat er fout ging, wat er bebeurde, en wat er de volgende keer gedaan zou kunnen worden om het gedrag te voorkomen.
Let wel.dit OEPS blad gaat het dossier in en wordt gezien door de directeur.
Dit is alleen bij ernstige dingen hoor.
Verder hebben alle kinderen plus de leerkracht een emotie blokje, hierin kun je een kaartje doen met een gezichtje hoe je je die ochtend voelt.
Er wordt eens in de week een pad-kind gekozen, en vrijdags krijg dit kind van iedereen in de klas een complimentje, dit wordt opgeschreven en krijgt het kind mee naar huis.
Dit is echt goed voor het zelfvertrouwen van de kinderen, je ziet ze groeien, en komen erachter dat ze ook goede kwaliteiten hebben.
het kind brebgt iedere dag uit school het contact schriftje mee waarin je contact hebt met de leerkracht.
Bij vragen over de thuissituatie is dit al heel handig gebleken.
Je krijgt adviezen waar je zelf totaal niet aan gedacht zou hebben.
Alle kinderen in de klas werken op eigen nivo, de leraar houdt alle kinderen met toetsen in de gaten hoe ver ze zijn.
Het grote verschil is de rust in de klas, nou hoor ik je denken.
RUST met 10 adhd ers?pdd-nos ers.ja echt ..rust.
Er wordt niet geschreeuwd of gegild.
Er wordt gefluisterd als de kinderen aan het werk zijn, de juf loop telkens langs de tafeltjes om te vragen of het kind hulp nodig heeft.
Sommige kinderen zitten achter een soort schot die ze op tafele zetten, zodat ze niet kunnen worden afgeleid van hun werk.
De pauzes zijn langer doordat het kind zich uit kan leven, in de speeltuin op het schoolplein.
T blijft net als alle andere kinderen over op school, en dit gebeurd in de klas met de docent eten ze dan gezamelijk hun boterham op.
Drinken krijgen ze van school, met zelfs een tandenborstel en tandpasta voor na het eten.
Daarna mogen ze buitenspelen, waar alle leerkrachten een oogje in het zeil houden.
Weet je wat me nog het meeste aanspreekt, de lieve behandeling die de kinderen krijgen, volop begrip, lichamelijk contact door die aai over de bol.
Ze laten je kind merken dat ieder kind speciaal is!
De leraar kwam op huisbezoek en dan merk je gewoon hoe hij geniet van die kinderen.
Hij zei ook dat alle kinderen kwaliteiten hebben, maar dat die wel gevonden moeten worden.
Een kind heeft al snel de stempel dat ze niets goed doen, dit hebben wij zelf gemerkt.
T vond zich ook dom en huilde vaak omdat iets niet lukte wat hij wilde.
Je moet hem nu zien, die gast kan tekenen dat zelfs de leraar er van staat te kijken!
Op die school leren de kinderen hoe ze problemen kunnen oplossen door het STOP-DENK-DOE porgramma.
Dit wordt iedere dag gegeven, en niet alleen in de klas, maar ze gebruiken het ook op het schoolplein of in de gymzaal.
Voor nieuwe kinderen die nog onbekend zijn met het PAD programma krijgen ze de eerste weken 6 extra lessen om heel duidelijk uit te leggen hoe het werkt.
Zodat deze kinderen ook met PAD lessen in de klas kunnen meedraaien.
Nou hehe heel verhaal, ik hoop dat jullie er iets aan hebben.
Ik wil nog wel een ding kwijt.
Ben niet bang om die stap te zetten, het is een hele verandering dat heb ik ook ervaard maar het is wel de moeite waard hoor.
Als ik zie hoe T is opgeknapt in die korte tijd ben ik alleen maar blij dat ze m met een busje komen halen voor die school.
Ach en wat andere er van zeggen daar moet je @!#$ aan hebben, jij ziet zelf heel erg goed hoe slecht of hoe goed je kind het doet nu!
Wees niet bang om je kind op zo'n school te doen, ze zijn er niet voor niets.
Ze zijn er om je kind te helpen.
Je moet gewoon een keer de stap zetten, en als het net als bij ons niet langer meer gaat, heb je geen keuze maar moet je de stap zetten om je kind te kunnen helpen.
Als je nog iets wilt weten roep maar .
Sterkte en hou jullie taai.
Groetjes adhd ma
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
en dat daar dan zware sanctie,s tegenoverstaan.