ike lees het meestal,reageren laat ik altijd.
gewoon omdat ik er gewoon soms moe van word om telezen dat de meeste ouders zo zitten als ik.
weet dat het erg klinkt,maar zo voel ik het wel aan,het is ook een opluchting van mij dat ik de enige niet ben.
maar toch ,dit houden ze hun heleleven adhd .ze worden groot en de maatschappij kan er niet mee omgaan.conclusie altijd het gevecht aan moeten gaan ,hun moeten bewijzen, en waarom om de maatschappij, want die kennen er niet mee overweg.{zelf als ouders vind je het soms moeilijk}
toekomst ja maak me soms wel bezorgt.
en dat de verhalen van andere ja soms zakt me de moet inderdaad in de schoenen
en dan kan ik er gwoon niet overlezen,em dan vergeet ik gewoon de stelling waar ik nog nie ben geweest