Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
edwin
En filosiferen en psycholiseren vind ik leuk.ik ga weer een poging wagen 
als er een diagnose ligt ineens veel meer? Is er meer begrip.
Waarom was dat begrip er dan eerst niet?
Waarom werd die persoon/kind niet geaccepteerd zoals hij/zij was? En gewoon geholpen met zijn/haar problemen?
Ben ik met je eens,alleen word het begrijpelijker voor mensen die er niks van af weten en kunnen ze er meer begrip voor tonen,omdat ze nu weten dat het kind niet altijd schuldig is aan ze gedrag,voor de diagnose konden ze dit nog wel speculeren
En waarom kan die hulp en begrip er ineens wel komen als er een diagnose ligt?
Wat maakt dit de persoon anders dan de week voor de diagnose? Wat maakt dit het handelen van de persoon anders?
Of je krijgt juist ineens de veroordelingen. Wordt je in een hokje geplaatst. Je bent permanent aan het vechten tegen de bierkaai.
Maakt die gene helemaal niks anders.in een perfecte wereld zou het geen reet uit mogen maken,maar daar leven we niet in zoals ik je niet hoef te vertellen,maar hier geld het zelfde,Na een diagnose zal de ontwetendheid naar wetendheid omslaan en kunnen ze meer begrip tonen.En tja de veroordelingen,dat is ook zo een lastig iets,als je niet uitkijkt maken ze je het leven flink zuur.maar ik gebruik in dit soort situaties relativeringsregeltjes.Je mag denk ik wel concluderen dat deze mensen last hebben van ontwetendheid,kortzichtigheid,slecht vermogen tot emphatie en intelligentievermogen.De eerste kan je ze niet kwalijk nemen,ze kunnen er niks aan doen hoe pijn sommige opmerkingen ook doen.heb je op het moment niks aan,maar is met dit gegeven later makkelijker weg te relativeren en de andere 3 dingen die ik op noem,daar kan je alleen maar medelijden mee hebben toch?..op deze manier is het weer wat makkelijker weg te relativeren en er is niks aan gelogen ook.
Ligt dit aan een maatschappij die wel of niet kortzichtig en intollerant is?
Ligt dit aan jezelf omdat je (door de diagnose) ineens zelf sterk in je schoenen gaat staan. Loop je je eerst te verdedigen en verontschuldigen voor de dingen die mis gaan en dan sta je nu sterk want je hebt een reden dat het mis kan gaan?!?!.
Ligt aan de maatschappij en aan je zelf.je tweede zin geef je al een gedeeld antwoord.ja meestal is de maatschappij intollerant en kortzichtig met dit soort zaken,vooral al zijn het dingen waar mensen slecht vat op hebben en komen ze met eerste voor hun voorleggend antwoord die vaak incorrect is voortkomend uit onwetendheid.Daar komt bij dat de maatschappij nog steeds aan het verharden is,hoewel deze verharding ook weer zachtere climaten creerd,maar de massa blijft verharden.
Het tweede is dat het ligt aan je zelf.door je leefomstandigheden ben je eigenlijk een stuk volwassener geworden dan dat je zelf misschien gehoopt had,natuurlijk is het wel handig en praktisch in sommige situaties,maar het zegt tergelijke tijd dat je
afstand neemt kwa denkgedachtes van de massa.En inprinciepe heeft de massa altijd gelijk ook al hebben ze geen gelijk.meeste stemmen gelden.dit leid tot conflicten of situaties van onbegrip
Deste verder ik er op door filosofeer, deste meer vragen ik krijg.
Daarom blijf ik nog ff..Hier ben ik handig in
