Hoi Patricia,
Waarom zou jij niemand hebben om op terug te vallen? Jullie hebben dan beide ADHD, daarmee zouden jullie elkaar goed moeten kunnen snappen en aanvoelen.
Daarbij wie zegt dat een niet ADHDer stabieler is. In karakter is mijn man veeeel stabieler en rustiger dan dat ik ben. Ik heb een heel kort lontje en een hele grote waffel. Dat weten de kinderen en manlief ook…Er zijn momenten dat je beter niet aan mijn hoofd gaat zeuren. Dan zie je drie ADHDers hier op eieren lopen, heeel voorzichtig en omzichtig mij benaderen en vooral heel erg hun best doen om onzichtbaar te zijn.
Nee, in karakter is mijn man veel relaxter. Zo relaxt dat er van sommige zaken dus geen klap komt omdat hij er het nut dan even niet van in ziet. De kinderen zijn slim zat. Ze gaan hier in huis naar die persoon die het meeste aansluit of kan helpen bij welke vraag of probleem die ze hebben. Als er dingen gemaakt moeten worden weten ze dat ze niet bij hun vader moeten zijn…. of ze moeten een half jaar kunnen wachten.
Als je voor bepaalde problemen niet bij je partner terecht kan lucht je hart bij een goede vriendin zou ik zeggen. Jullie hebben als partners voor elkaar gekozen omdat je elkaar; lief, aardig, knap, gezellig, sexy enz, enz, enz. vindt. Dat heeft in mijn ogen geen zak met ADHD te maken. Daarom snap ik vaak een “acceptatieproces” niet zo goed. Je hebt een karakter en een doen en laten en dat accepteer je van jezelf en dat accepteer je van je partner. Tja, als dan bepaalde karaktertrekken en gedrag sterk overeenkomen met wat er ook in het lijstje ADHD staat, ja, nou en zou ik dan zeggen. Dat stickertje op het voorhoofd maakt de persoon niet anders dan dat hij of zij is.
Je zegt: Dit brengt dus de nodige problemen met zich mee alles wat ik zeg of doe om hem te helpen valt verkeerd.
Ik zou zeggen, niet meer proberen te helpen. Waarom zou je hem willen helpen? Waarom mag hij het niet lekker zelf uitzoeken? Hij mag ook een paar keer flink op zijn plaat gaan. Het is jouw behoefte hem te helpen, niet het zijne. Wie zegt dat jouw manier beter is dan het zijne? Dat klinkt misschien hard, maar jij hebt op jouw manier met zaken geworsteld en hij moet daarin zijn eigen worstelpartij doorstaan.
Eigenlijk weet ik niet of ik je echt goed advies kan geven hierover. Oplossingen moet je toch altijd samen zoeken, maar ik hoop dat je er wat mee kan.
gr. Jet