Ja, ik wilde 'm lenen uit de bieb, uitgeleend.
Ik ga 'm maar gewoon kopen denk ik. Wat er is aan boeken over kinderen heb ik verslonden. En we gaan DOOR.
Dank voor de fijne tip,
Maria
vraag me af tot in hoeverre er verschil is met kinderen en mannen die adhd hebben.de fundenmatele problemen blijven volgens mij wel een beetje het zelfde.zodra je ouder word worden de problemen natuurlijk heel anders maar het fundament blijft.vandaar ook dat ik denk dat het wijs is om vanuit dat oogpunt te handellen.dus alles wat je hebt kunnen leren van kids kan je toepassen op oudere alleen op een andere manier invullen.
en voor greet.ik lees nog heel weinig mee en met koppigheid heeft het weinig te maken,alleen weinige die dat geloven denk ik zo
Ik heb jou verhaal gelezen en god wat komt me dat bekend voor zeg. Alleen met dat verschil hier gezin van 4 personen waarvan oudste en pa en ma het samen hebben. Maar wat ik dus mis is voor mezelf iemand om op terug te vallen. Ik denk dat ik zelf wat verder ben in het accepteren en omgaan met mijn adhd als dat mijn man is. Dit brengt dus de nodige problemen met zich mee alles wat ik zeg of doe om hem te helpen valt verkeerd. Heb jij een idee hoe dat op te vangen is. Als 1 van de ouders het heeft is er altijd nog een stabiele ouder die het op kan vangen maar ik mis dat enorm.
ik zelf heb adhd mijn man ook , maar dat ontkend hij…hahaha, maar ik kan dus geen advies geven, het is makkelijk omdat we elkaar begrijpen, het is moeilijk omdat we beide hetzelfde zijn en dus probeer ik altijd de wijste te zijn, ik ben immers 1 jaar ouder! Gisteren waren we uit eten, toen heb ik het nog over de adhders hier op het bord gehad, en we kwamen tot de conclusie dat wij heerlijke mensen zijn!
mas
Hahaha, edje, kijk typisch een voorbeeld, je toch aangesproken voelen en je ergens genoodzaakt voelen om hierop te antwoorden, volgens mij is dat ook adhd, heb ik ook altijd, dat heet denk ik verantwoordelijkheidsgevoel, of niet? Maare, je leert er mee omgaan als je ouder bent, en je leert met anderen omgaan, je kent je grenzen enz. Ik ben nu 38, maar ik ben zoveel rustiger als toen ik 32 was, dat is het voordeel van ouders worden, al wordt een adhder nooit oud, die blijft altijd puberen vrees ik…
doeidoei
mas
zekers,verantwoordelijksgevoel heb ik wel en idd te samen met greets postje wou ik even reageren.
Alleen wat jij zegt is eigenlijk het zelfde als de eerdere topic dat adhders meer rechtvaardigheidsgevoel hebben.Het lijkt me onwaarschijnlijk,het kan wel,maar het is onwaarschijnlijk.Wat me eerder lijkt dat verschillende aspecten zoals opvoeding,omgeving,karakter,ervaringen voor een bepaalde persoonlijkheid zorgen die je zou kunnen karaktirieseren als meer rechtvaardig,betrokken,verantwoordelijk,etc.Alleen is het natuurlijk wel zo dat mensen met adhd erg gevormd worden door bovenstaande aspecten.je zou eigenlijk bij al die aspecten +10 moeten zetten.de gene met ADHD zal gemiddeld 10x zoveel mee maken kwa opvoeding,omgeving,karakter,ervaringen ( zomaar een schatting,gaat ff om het idee).Hierdoor zal de persoonlijkheid van de adhder zich anders gaan vormen als de gemiddelde,dit kan zo wel een sterk rechtvaardigsheidgevoel geven,maar ook omgekeerd kan natuurlijk.Dus dat verantwoordelijkheidsgevoel van mij is gevormd door die dingen en hebben naar mijn mening niks Direkt met ADHD te maken.Indirect wel natuurlijk.maar zelfs zonder ADHD kan je ook zo een persoonlijkheid ontwikkellen.je moet gewoon een substitude vinden voor ADHD en je krijgt het zelfde effect..
hehe..moest er ff uit
Edwin
Weet je zeker dat je deze post als spam wil rapporteren aan de beheerder?
Deze post wordt als spam gerapporteerd aan de beheerder van het forum. Bedankt!
Weet u zeker dat u dit topic wil verwijderen?