Hoi Maria,
In het begin van dit jaar was er een keer een onderwerp over ADHD en hoe moet je als partner reageren. Toen heb ik het onderstaande stuk geschreven. Ik ben maar even lekker gaan knippen en plakken :-)
Mijn man en mijn twee kinderen hebben allemaal ADHD. Soms heb ik echt het gevoel er Algemeen Dusdanig Horendol Doorgedraait van te raken dat ik een nieuwe stoppenkast nodig heb want dan zijn die van mij allemaal doorgeslagen.
Jouw vraag: Hoe help ik mijn partner kan je misschien beter omdraaien in hoe help ik mezelf het beste……
Zolang jij goed in je vel zit dan kan je alle ADHD perikelen wel aan. Tenminste dat hoop ik voor je. Blijf jezelf, ga niet ineens veranderen omdat er nu een ADHD diagnose ligt. Wel kan je misschien nu beter begrip hebben waarom sommige zaken net even anders lopen als bij een niet ADHDer. Probeer je eigen balans te vinden in wat voor jouw acceptabel gedrag is en wat niet. Je hebt je man gekozen voor de persoon die hij is en die zal hij blijven.
gr. Jet
Hoi,
Wat ik thuis heb gemerkt is deste harder ik probeer een gesprek te beginnen of probeer te forceren deste harder hij zijn k*nt in de krib gooit. Overal waar ik ooit enige verandering in heb proberen te krijgen heeft alleen maar geleid tot frustraties van mijn kant. Alles waar ik heb geprobeerd hem te pushen, te helpen, te stimuleren in het afmaken van een klus, wat dan ook, het heeft hier in huis nog nooit het effect gehad wat ik in gedachten had.
Voorbeeld: Wij zijn hier 10 jaar geleden komen wonen. Toen heeft mijn man samen met zijn vader hier een houten vloer gelegd. Alles op de plinten na, want dat zou hij zelf wel kunnen…. Nou er zitten hier dus nog steeds geen plinten op de muur….dit is maar één van de klusjes die hier nog moeten gebeuren, maar als ik er maar over begin dan loopt de stress al gelijk hoog op. Dan moet eerst nog dit en dat gebeuren, dan zus en zo en voor je het weet heeft hij al een hele berg aan problemen getoverd waarom het allemaal niet kan, en vooral niet NU kan.
Verantwoordelijkheid en planning… nog zulke hot items. Als ik bepaalde zaken niet regel dan gebeuren die zaken gewoon niet, of half. Ik heb het echt op allerlei mogelijke manieren geprobeerd. Hier, dit is jouw pakkie an, regel het, en vervolgens was het een half jaar later nog niet gedaan. Hem eraan herinneren, dan de wind van voren krijgen; “Denk je dat ik dat niet weet, ik heb er alleen nog geen tijd voor gehad” (beter gezegt nog geen tijd voor gemaakt) Het op de emotionele toer gegooit. Die paar dingen die bij jou liggen om te doen, heb je dat niet voor ons over? Wil je dat niet voor je gezin doen? Voor mij als je vrouw doen? Uit liefde..?
Dit heeft een heleboel herrie in de tent gegeven, er zijn emmers met tranen over vergoten en puntje bij paaltje….Je bent nog geen stap verder.
Waar ik achter ben, in ieder geval bij mijn ADHDlief is dat hij het gewoon NIET KAN. Hij wil het wel, maar het lukt in sommige opzichten gewoon niet. Dan kan ik hoog of laag springen, maar daar heb ik alleen mezelf mee. En hem, want hij voelt ook dat hij in die zaken tekortschiet, raakt extra gefrustreerd, voelt zich nog ongelukkiger, trekt zich terug en is de rest van de dag een sjacho.
Ik had het gevoel dat het hele gezin op mijn schouders leunde, voelde me daar niet in gewaardeerd, niet in gesteund en het vervelendste van alles er niet in gerespecteerd. Nog vervelender was het dat het MIJN gevoelens waren, waarvan ik van mijn lief actie verwachte die er dus niet kwam. Hij voelde mijn frustratie wel, maar KON er niets aan veranderen. Voelde hij die frustratie niet dan was ik wel zo attent om hem daar even feilloos op te wijzen….Hij probeerde het wel maar dat ging dan een week of wat goed en waren we weer op hetzelfde punt en terug bij af.
Wat ik heb geleerd in de jaren dat we samen zijn (dit bewustwordingsproces heeft ook meer dan 10 jaar geduurt) is hem de tijd en de ruimte te geven, en er niet met mijn gevoelens tussendoor te komen. In conflictsituaties brengen mijn gevoelens en frustraties alleen maar extra onrust voor hem en heeft hij helemaal het gevoel dat hij naar ons toe tekort schiet. Daarmee, in plaats van hem wakker te schudden, schop ik hem ongewild nog verder de put in.
De dingen die hier in huis echt belangrijk zijn regel ik, punt, zonder overleg want dat geeft alleen maar discussie. Hij heeft zijn taken in het huishouden en dat is ZIJN taak. ( in ons geval de was) Daar bemoei ik me ook helemaal niet meer mee. Ook niet een beetje. Gaat het dan fout, ach jammer. De kinderen weten al dat als ze een trui zoeken die per ongeluk ook bij broerlief in de kast kan liggen, of dat als er soms geen schone sokken in de kast zijn ze die in de droger moeten gaan grabbelen. Hij kookt drie keer in de week en dat is bijna altijd spagetti, pizza of chinees. Ach, dan kook ik de volgende dag weer de nodige groenten. Zijn manier, want als ik ga vertellen hoe het allemaal beter kan dan geef ik hem niet de mogelijkheid om het zelf uit te vinden.
En praten over gevoelige onderwerpen….. in alle rust, op zijn tijd, af en toe een visje uitgooien en dan komt het vanzelf. Mijn lief wil alles eerst honderd keer voor zichzelf op een rijtje zetten voordat hij het pas op tafel gooit. Hem daarin forceren om te praten (mijn rijtjes staan namelijk een stuk sneller op z'n plek) heeft alleen maar het tegenover gestelde effect, want hij heeft het nog niet op een rij, dus kan er niets over zeggen, dus houd koppig zijn mond… Ja en dan ben je ook uitgepraat.
Doordat ik bewust afstand heb leren nemen van mijn gevoelens klapperen bij ons de ramen en deuren gemiddeld nog maar 1 x per 3-4 mnd. in plaats van iedere week. En dan zeg ik hem ook nog vaak genoeg dat hij nog erger is dan zijn kinderen. Dan kijken we de kinderen aan en dan is zijn commentaar altijd; “Ja, en wat zijn ze lief hé, dus dan ben ik NOG liever”
Het enige advies dat ik zou kunnen geven is leer en accepteer dat een ADHDer anders denkt, anders voelt, een andere beleving heeft van situaties en al de grootste moeite heeft dat voor zichzelf een goed plekkie te geven omdat hij ook merkt dat hij het niet anders kan ook al zou hij het willen.
gr. Jet
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
:D:D
niet Edje???? –> lief bedoeld hoor ) dus zal je 't vermoedelijk met de vrouwen moeten zien te klaren…