Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
~Mupke~
Jeetje
Dat is op zijn zachts gezegd erg voor jullie
Sterkte de komende tijd.
Hoe oud is het kind ? ik begrijp hieruit dat ie nog leerplichtig is.
Laat het er niet bij zitten, hoor. Er is nog heel veel mogelijk!
Ik heb voor mijn zoon( niet meer leerplichtig) nu een leercontract gekregen met afspraken waar hij zich aan moet houden.
Hij moest ook van school, vorig jaar al, maar die was niet bij ons in het dorp. Ik was ook overstuur en boos en riep: zeg maar dat je ouders dat niet kunnen betalen om met openbaar vervoer naar school te moeten.
Kon er toch weer over gesproken worden.
Het leercontract heeft hij inmiddels ook al weer geschonden ( had zelf een absentieformulier ondertekend om te spijbelen, zij noemen dat fraude).
Ben ik weer geweest en heb het toch weer voor elkaar dat hij mag blijven.
Ik begrijp je verdriet en machteloosheid als geen ander.
Blijven drammen en proberen en zielig doen en begrip vragen op die school. Het gaat immers om je kind en dan is dat voor mij allemaal geoorloofd.
Voor jou van mij effe een dikke knuf.
Hoi mas
Ik leef erg met je mee,en wil je ook heel veel sterkte wensen in dit diepe dal waar je nu inzit.Ik weet niet of het je helpt maar kun je niet aantonen dat school zich niet aan de regels heeft gehouden probeer het anders eens op papier te zetten hoe jij het ziet misschien kan hij dan naar een andere school waar ze wel met hem om kunnen gaan.Ik snap ook wel dat je dat vast ook zelf al hebt bedacht maar misschien helpt het en misschien kan die onderwijsconsulent je wel helpen.Het is het eerste wat in me opkomt,na het lezen van jou verhaal.ik wens je in iedergeval heel maaar dan ook heeeeeeeeel veel sterkte toe en hoop dat er snel weer een zonnetje gaat schijnen na deze vreselijke periode.
groetjes Lies
Ik begrijp dat je het hier moeilijk mee hebt Mas, is ook niet niks.
Hadden ze in niet even kunnen bellen, hebben ze hem zo de straat opgestuurd?
Er zijn hier naar mijn mening toch een paar regels geschonden, in iedergeval die van het fatsoen.
Ik hoop dat jullie nog iemand hebben om op terug te kunnen vallen, die jullie kan helpen in deze situatie.
Heel vervelend, ik hoop dat er snel een goeie oplossing voor jullie komt.
Groeten, Albert.
Hoi Lynn, dat contrakt heeft hij ook gehad ( ben ik toen ook zelf over begonnen, school heeft totaaaaaaal geen initiatief getoond), en met dat contrakt kreeg hij 6 weken de tijd, die zijn nu om en hij heeft ook ‘fraude’ gepleegd, want hij hield zich niet aan alle regels. Ik moet er wel bij vermelden dat hij onder dwang dit contrakt getekend heeft, hij was het namelijk niet eens met de time-out plek ( het strafhok) en over ‘de dag doornemen met de mentor’ ( dat gezaag maakt me agressief).
bedankt en groetjes van mas;)
HOi lies, bedankt voor je woorden. Ik ga idd zelf ook het behandelingsplan eens uitspitten, zij hebben achter elk stukje hun verhaal ( conclusie) gezet, en ik ga dat samen met O. ook eens doen, kijken hoe het er dan uitziet.
Maar met die school ben ik klaar, het is nu alleen een principe kwestie, het leed is als geleden namelijk en na de strijd die we geleverd hebben WIL ik niet eens dat hij nog naar die school gaat. Het is alleen te gek voor woorden dat ze hem per direkt schorsen en dat hij dus minimaal tot januari thuis komt te zitten! Ik vind dat school een kind daar moet laten tot er plek ergens anders is, maar dat moet ik nog napluizen, daar zal ik trouwens wel voor vechten.
Nu op zoek naar een andere school, idd met mijn lijstje, en wie weet….is er een school die tóch in hem geloofd, hij zelf zegt dat hij wel naar een reguliere school kan, hij zegt dat deze school hem weg getreiterd heeft, dat hij niets goed kon doen, enz.enz.
moeilijk…
groetjes van mas:)
Hoi Mas,
Ik zit al twee dagen tegen een wit vel aan te kijken omdat ik je iets opbeurends, iets stimulerends, iets ondersteunends iets onder de omstandigheden positiefs wil schrijven maar het lukt helemaal niet. En eigenlijk ben ik plaatsvervangend boos samen met je. Ik zit me te bedenken wat ik in jouw plaats zou doen en welke rellen ik zou gaan trappen en van welke hoogste toren ik zou gaan blazen.
Onderwijsinspectie, gemeenteambtenaar, schoolhoofdbestuur…. enz. Al zal het je zoon niet helpen kan het voor de school nog een flink staartje geven. Hopenlijk!
Zij worden geacht op een pedagogische manier met dingen om te gaan. Ze worden geacht zelf met behandelplannen te komen. Zij moeten zelf dingen doen om je zoon te helpen en het enige wat ik lees(en las) is dat de aktie van jullie kant moest komen en je zoon maar moest slikken of stikken.
Zijn er wel andere scholen in de buurt?
Al deze dingen die er zijn gebeurd komen wel in zijn schooldossier te staan( en wat door gaat naar de volgende school). In hoevere zou je dat nu niet aan kunnen en moeten vechten. Zodat het uit het dossier verwijderd wordt, zodat een nieuwe school met een onbevooroordeelde manier naar hem kan gaan kijken.
Zaken die niet kloppen mogen ook niet mee genomen worden. Toch? en in hoeverre zou je dat op een of andere manier kunnen voorkomen.
Ben je nog wat verder gekomen met je internaat verhaal? Hoe ga je voorkomen dat hij niet in algehele lamlendigheid instort en nog minder zelfvertrouwen krijgt waardoor mischien wel nog opstandiger wordt? Ik heb echt met je te doen, en als ik zou kunnen zou ik je helpen de beren te schieten die op je weg zitten.
Heel veel sterkte toegewenst,
Jet
hoi mas ,gaat t een beetje meid,stomme vraag waarschijnlijk nu,maar ik denk nu veel aan jullie.uit medeleven en ook omdat ik zoveel herken,t lijkt zo vaak of je het over mijn zoon hebt.ik zal je een stukje vertellen hoe het bij r. op school verloopt.zoals je weet zit r. al paar jaar op het sbo(jouw o.zat toch op een gewone basischool of niet? want dat kan ik me niet herinnerer,waar ie zat voordat hij naar t vmbo ging)nu is het bij rick met vallen en opstaan gegaan op de sbo,op die manier dat hij dus niet eerder naar het zmok is verwezen,geadviseerd.want het is ook een tijd vrij “goed”gegaan maar dat was mede“ dankzij” de dixarit,ik heb al s verteld dat dat medicijn als het aanslaat maar voor een bepaalde periode is,dat verschilt erg van kind tot kind.kan half jaar zijn maar ook 2 jaar bv.op een of andere manier worden ze er immuun voor.hadden zelfs het gevoel dat ie t toch zou kunnen halen,evt.svo vmbo met leerwegondersteuning.maar toen t middel dus niet meer werkte en dat is al vanaf begin dit jaar stapelden de problemen zich op.omdat er voor r. weinig optie,s zijn voor andere medicatie,mede door tics en combi adhd/odd zijn we strattera gaan proberen,dat mocht dus wel,maar dat verhaal ken je.verliep zo ongeveer t zelfde als bij jou.nou hebben we dus al sinds lange tijd regelmatig gesprekken op school want dit is zijn laatste schooljaar daar zowiezo(word in maart 13)en moet er dus duidelijkheid komen waar r .naar toe gaat.om een erg lang verhaal proberen wat korter te maken komt thier op neer.het gedrag van r. is dus sinds laatste jaar dusdanig verandert(sinds dix. niet meer aanslaat) dat als hij toendertijd zo was dat hij dan op deze school niet aangenomen was maar dat er direkt zmokonderwijs was gevolgt.lange tijd kon ik dat niet accepteren,niet echt geloven dat hun er geen kant meer mee uit konden.let wel,dat was niet direkt aanwezig maar heeft zich t laatste jaar dus opgestapeld,dus niet klimmende maar langzaam dalende in de bekende negatieve spiraal.kon t niet snappen dat n.b. op een sbo daar niet mee overweg kon worden gegaan.later toen t erger werd begon ik t wel te begrijpen wat ze bedoelden.het is een leerkracht op 13 kinderen en rick was zo ongelooflijk druk in de klas,zo vreselijk snel afgeleid.deed alles behalve luisteren of leren.hebben van alles geprobeerd.appart in klas,soort schotje erom,op de gang leren in t handenarbeidlokaal,hem zelf laten kiezen waar hij ging zitten,andere opdrachtjes laten doen,mocht naar buiten om even te rennen ect.tis zover gekomen dat hij voor de zomervakantie begon halve dagen naar school ging.en toch…was ik t daar wel mee eens ,die maatregel,t was geen schorsing maar r. trok t absoluut niet meer ,hele dagen.als ik op mn strepen was gaan staan had dit ook niet gebeurt.maar ik zag wel in dat t even beter was zo.de ochtenden gingen nl. nog net maar de middag werd een ramp,dan gebeurde ook die soort dingen van zeer opstandig gedrag,vloekend de klas uitlopen,onderwijl een stoel of tafel omgooiend in zijn frustratie enzv.intussen hopend dat alsjeblieft de strattera aan ging slaan.ik ,die vroeger zo tegen medicijnen was!!!!! na de zomervakantie weer hele dagen maar veranderde weinig,sinds kort weer halve dagen.nu is r. opnieuw aan de dix.zoals je weet maar merk er nog niet echt iets van,moet langer inwerken.op school en ook wij zijn nu wel overtuigd dat r. zonder medicatie zeer moeilijk te handhaven is helaas. ook omdat hij ouder is natuurlijk nu .de periode toen dix. wel goed aansloeg hebben ze over t algemeen een nog steeds druk(maar net te doen)vrolijk en zeker niet zo opstandig,brutaal jongetje als nu gezien.komt er dus op neer dat zmok de enigste keuze is die overblijft,laatst in een gesprek heb ik toch nog geopperd of het toch niet haalbaar zou zijn (tegen beter weten in eigenlijk)svo vmbo met l.o. het antwoord van de direkteur was als volgt:al zou hij daar aangenomen worden met pgb dan nog verwacht ik dat hij daar binnen de kortste keren wegkwijnt,omdat kinderen hem niet zullen accepteren en hij dan een buitenbeentje word.zijn gedragsproblemen liggen voor dat soort scholen te hoog.zmok vinden ze zeker niet DE ideale oplossing omdat hij zeer gevoelig en beinvloedbaar is maar er is gewoonweg weinig andere keuze.langzaam maar zeker begin ik me er bij neer te leggen en het in te zien.ik moet er wel bij zeggen dat ik absoluut t gevoel heb dat ze het beste met r. voorhebben.dat voel en merk ik gewoon en dat is op zich een veilig gevoel.klein voorbeeld ,bij mijn oudste zoon zat ook een jongen in de klas(normaal vmbo school)met adhd en rytalin en m,n zoon heeft altijd gezegd,ja hij heeft dan wel zijn vmbodiploma gehaald maar wat is die jongen hier ongelukkig geweest,was een echte buitenstaander,dat zou ik onze r, toch niet aan willen doen, tja dat zegt toch wel wat ook.nou was die jongen ondanks de ryt.toch "storend voor andere kinderen maar ik denk meer dat hij gewoon geen kans heeft gehad.heb de moeder pas nog gesproken en t gaat niet echt goed met hem nu.en over dat thuis komen te zitten is ons op t laatste gesprek meegedeeld ,als er niet verandering optreedt in r .gedrag,maar dan met name het zeer extreem drukke,kunnen ze me niet garanderen dat r. dit school jaar af kan maken.handelingsverlegenheid moemde hij het,school heeft dan al tmogelijke geprobeerd en dan schijnt t toch te kunnen dat een kind thuis tijdelijk komt te zitten.ik had me daarin nog niet echt verdiept want dat t zover zou kunnen komen had ik toch niet gedacht.maar hoe dan ook.als die dix weer aanslaat is t misschien toch t beste om maar s die zmokscholen gaan te bezoeken wat ik gewoonweg niet aan wilde,heb er z.n negatief gevoel over,juist om die redenen die jij ook aanhaalt,ook hij kan leren als ie tenminste de rust in zich heeft,enzv.ik moet maar s vlug gaan kijken op die scholen en me een beeld proberen te vormen,zit weing anders op vrees ik.als ik t goed begrepen heb hebben ze jullie dus ook niets anders te bieden dan zmok of wel?sorry als je dat al vertelt hebt,ben ook beetje warrig op t moment. wou t niet te lang maken en t lukt me niet om t kort te houden.pfffff toch mn eigen adhd waarschijnlijk he:-) :-). iig veel sterkte en liefs voor jullie. groetjes miranda
Hoi,
Ik spreek hier nu even niet als moeder maar als lerares op het speciaal middelbaar onderwijs :
Bij ons op school stikt het momenteel van de adhd-ertjes en bij de meesten ervan (eveneens vaak normaal begaafd) lukt het met succes.
Nu is er op 1 september ééntje binnengevlogen waarmee we het echt niet meer weten en de kans is groot, ondanks onze goede wil en onze bezorgdheid, dat we hem niet op school kunnen houden…
Hij is 13, zit in het eerste jaar en zit voor algemene vakken bij een leerkracht die het meest structuur biedt van alle leerkrachten bij ons op school. Het klasje telt 9 leerlingen. Nog NOOIT is het voorgevallen dat mijn collega ‘forfait" geeft want ze vecht als een leeuwin voor ’haar' kindertjes (ze zijn dan ook nog piepklein ivm de rest van de school en in dat eerste jaartje kunnen ze best een ‘correcte’ moederfiguur gebruiken) maar nu tref ik haar dagelijks in tranen aan want ze kan Kevin niet meer de baas : hij slaat, schopt, loopt weg, roept, tiert (bv dat WIJ met hèm moeten leren omgaan 
). En ondertussen zitten daar 8 andere leerlingetjes of te beven van de schrik OF lekker mee te tieren (leuk hoor, zo'n herrieschopper in de klas en als HIJ mag roepen, waarom zij dan niet????)
In de praktijklessen is het allemaal nog wat erger : hij gooit in het werkhuis houtbewerking bv regelmatig z'n hamer naar zijn klasgenootjes…. en ga zo maar door!
Na schooltijd gaat hij tot 21 u naar een soort dagverblijf omdat hij ook thuis niet te handhaven is. Vorige week kwam de opvoeder van die instelling nog maar eens vertellen dat ‘structuur en consequentie’ zijn enige redmiddel zijn, willen we hem kansen bieden om hem op school te kunnen houden maar ik vrees ervoor (heeft een gedragsblad dat elk uur door de leerkracht moet ingevuld worden).
Het kereltje weegt mss. 45 kg en neemt 3 keer 1,5 Ritalin per dag!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! + daarbij nog Risperdal….Op het einde van deze maand zou er een evaluatie van zijn medicijngebruik volgen want ‘ze weten niet of de medicatie wel aanslaat’ HALLO!!!!
Ikzelf heb hem 2 uurtjes per week en omdat ik hem vertelde dat ‘ik ook een zoon met adhd heb’ en weet wat het is EN niet belazerd wil worden, gedraagt hij zich (meestal) redelijk al moet ik hem elke les wel eventjes apart nemen met de woorden ‘ik weet dat het moeilijk is maar ik weet dat je je best kan doen want adhd hebben en gek zijn, zijn 2 verschillende dingen, dus géééééééééééén flauwe kul !’ en dan lukt het weer eventjes. Maar 2 uurtjes in mijn klas tegenover 10 uren in een andere klas is natuurlijk een peulenschil!
Nu is het zo dat hij een hartje van goud heeft en op de speelplaats komt hij steeds een praatje met me maken want hij is blij dat er iemand is met ‘ook zo’n zoon' 
en als dank daarvoor krijg ik dan een kleverig stuk ‘dinosauruskoek’ in m'n handen gestopt
Maar ik zou bij God niet weten hoe het verder moet : in het eerste jaar hebben ze les van wel 10 verschillende leerkrachten, ieder met zijn eigen portie geduld en aanpak. Ik vrees dus dat we, ondanks onze goede wil en alle begrip van de wereld, Kevin niet op school zullen kunnen houden en dat wil al wat zeggen, hoor! We geven het helemaal niet vlug op maar in dit geval…
Dit verhaal zette ik hier neer omdat ik toch de andere kant ook eens wil belichten : ik ben de laatste om niet te roepen dat kinderen met adhd ‘begrepen’ moeten worden en een aparte aanpak (veel prijzen en belonen) nodig hebben op school maar soms… lukt het niet en moet je het opgeven, hoe rot dat ook is.
Ik weet natuurlijk niet, Mas en Miranda, hoe moeilijk jullie zoontjes zijn maar ik wil even benadrukken dat leraars ‘ook maar mensen zijn’, jammer genoeg…
Liefs, Greet
