pernament geschorst van school

  • mas

    Ze hebben hun zin, O. is pernament geschorst van school en komt dus zeker tot januari 2006 thuis te zitten, en nu?

    Ik weet het niet meer….ben kapot.

    mas

  • adhd-algemeen.pagina.nl

    Jee Mas ,

    Wat ontzettend erg vind ik dit voor je sterkte det

  • m

    oei dat is zeker heel vervelend, zou mij ook geen raad weten wat wat moet je dan

    hoe is dat toch zo gekomen ze doen dat toch niet zo maar?

  • miranda

    lieve mas,wat verschrikkelijk,ik schrik enorm hiervan,dingen waar je bang voor bent komen uit,ik voel heel heel erg met je mee,ook al ken ik je niet persoonlijk.blijf komen en gooi zoveel mogelijk van je af als je de energie hebt tenminste.liefs miranda,veel sterkte

  • maggie

    mag dit zomaar ?????? o is toch leerplichtig? ik vind het schandalig!

    groetjes maggie

  • Greet

    Even een bedenking :

    Ik weet niet hoe het er in Nederland aan toe gaat maar als er bij ons een leerling buiten gegooid wordt (is hij tot januari geschorst of ècht buitengezet???), moet de school zelf een andere school zoeken anders MOET MEN HEM OP SCHOOL HOUDEN !!!!!! Het is echt niet aan de ouders om op zoek te gaan, hoor!

    Meestal weten ouders in zulk geval niet wat hun rechten zijn en slikken ze zo maar wat de school beslist…en de school hoopt dan dat de ouders zo stom zijn om erin te trappen!

    Steek dus aub je licht op want aangezien hij leerplichtig is, kàn dit echt niet volgens mij! Desnoods stap je naar de Raad van State want elk kind heeft recht op onderwijs! Stap best naar een wetswinkel of win info in bij een advocaat.

    Sterkte en een dikke knuffel,

    Greet

  • Albert

    Hé Mas,

    Vervelend voor jullie, weet je al wat de directe aanleiding was?

    Ik zou toch eens gaan informeren of dat zo maar kan en wat de gevolgen en vooral het vervolg hierop zal zijn.

    Hij zal toch naar school moeten als hij leerplichtig is.

    Sterkte er mee,

    Groeten, Albert.

  • mas

    Ja, dat mag ‘zomaar’ omdat school het niet meer aankan met hem. We hebben er alles aan gedaan maar als school het niet meer wil dan houd alles op, we kunnen blijven vechten, maar dan ten koste van mijn zoon, dat hebben ze de afgelopen tijd laten zien, vreselijk.

    Ze zéggen dat ze zich aan het handelingsplan hebben gehouden…

    Ze zéggen dat zelf in een één op één situatie hij onhandlbaar is…

    Ze zéggen dat ze alles gedaan hebben…

    zeggen, zeggen, zeggen.

    Ze wilde hem al eerder kwijt, dankzij de onderwijsconsulent konden ze dat niet hard maken, nu hebben ze zich op papier overal aan gehouden, maar ik geloof er geen snars van dat het waar is.

    Hij smijt met de deur, roept jezus, roept teringschool.

    Hij zou een time-out plek krijgen, die kreeg hij, het straflokaal, dat wilde hij dus niet, hij wilde gewoon even tot zichzelf komen in zijn eentje, desnoods even janken, omdat anders zijn verdriet zich omzet in woede ( zegt hij zelf ), maar nee, school heeft hem een time-out plek geboden, het strafhok, waar hij direkt aan het werk moet en waar hij moet praten, hij wil niet praten, hij wil tot rust komen en dan zand erover.

    School weigerde een klasseassistent, school weigerde een videotherapie, school heeft hem geen gebruik laten maken van zijn mp3. De ambulant begeleider vanuit de rugzak stond bij voorbaat achter school, dat was gewoon heel duidelijk ( de onderwijsconsulent had ook dit gevoel). Alles, werkelijk álles wat die man moest doen met O. heb ik zelf aangedragen, hij wist niet eens wat ODD was! Het handelingssplan heb ik eigenlijk zelf opgezet met de onderwijsconsulent, de begeleiding heb ik zelf voorgekouwd, alle do's en don'ts opgeschreven, een therapiespel heb ik aangeschaft, zodat die begeleider spelenderwijs een gesprek met hem kon voeren, ik heb gezegd dat ze zakelijk moesten blijven, maar ze bleven maar doorzagen als een onder de dope zittende psycholoog, time-out plek heb ik geopperd, mp3 heb ik geopperd enz.enz. Wat heeft school dus gedaan?? Niets.

    En nu hebben ze op papier de vreselijkste dingen gezet, en dat ze álles hebben gedaan voor hem….

    Hij krijgt een plek op het ZMOK, gegarandeerd in Januari, dus mag hij geschorst ( en wij maar denken dat hij 6 weken een éérlijke kans kreeg) hebben ze dus snel kunnen regelen, de 6 weken zijn maandag om!

    Wij willen geen ZMOK, onze hulpverleenster werkt op een ZMOK, die zegt ook dat dit funest wordt voor hem, achteruitgang in leerprestaties ( hij kan goed leren) en geen positieve gedragservaringen, sterker nog, dat is daar veeeeeeeeel erger dan hij zelf doet, hij kan compititiegedrag krijgen, of mee doen uit angst…

    De psychiater die hem al behandeld vanaf zijn 8e zegt ook, géén ZMOK.

    De cluster 4 indicatie heeft hij door mijn toedoen gekregen, het basisonderwijs wilde dat niet geven, het advies luidde, regulier VMBO met leerwegondersteuning. Maar omdat ik dacht dat het extra geld uit de rugzak mooi meegenomen zou zijn voor school en bang was dat hij een terugval zou krijgen op een VMBO, heb ik er op aangedrongen en het dus gekregen, dus school kon hem makkelijk aanmelden en hij wordt ook toegelaten door die stomme cluster 4 indicatie. Zo zie je maar weer, een rugzak geen een stempel, is dus niet altijd even handig die te hebben.

    Nou ja, moet nu dus vechten, ga langs iedere school, en hoop iets beters te vinden dan de ZMOK, we zien wel. Nu dus ruim 2 maanden zien door te komen met hem thuis, en dan moet ik hem ook nog aan het schoolwerk zien te krijgen, pffffft.

    O. kwam huilend thuis ‘ze laten me geen eens afscheid nemen van de klas’ hij wilde zo graag blijven, hij voelt zich zo belazerd, iedereen is tegen hem en ze liegen dat ze barsten zegt hij.

    moeilijk

    ik heb zin om keihard te vloeken, te janken en te rammen….

    mas

  • Helga

    Mas meid, ben in gedachten bij je. Wat vreselijk. Bah!

    Gr,

  • esther

    Mas,

    weer een dieptepunt erbij. Wat verschrikkelijk rot om te horen. Voor jou, maar ook voor O. moet dit een enorme dreun zijn. Heb je nog energie om te vertellen hoe het er verder voor staat? In de medicijnen heb je het nu al zo lang gezocht, dat lijkt vooralsnog geen perfecte oplossing. Heb je daarnaast al eens iets alternatiefs geprobeerd? Heb je 'm al eens bij de psycholoog gehad? Er moet toch een uitweg te vinden zijn…

    Sterkte en een dikke knuffel