Beste Mupke, we reageren allemaal wel eens te emotioneel, ik ben niets beter dan een ander. Maar ik zeg wel dat medicatie slecht is, zeker bij een klein kind, je kunt mij toch niet gaan vertellen dat medicatie gezond is?
ADHD is pas vast te stellen vanaf een leeftijd tussen de 6 en 7 jaar, daarvoor kan die diagnose niet gesteld worden, puur omdat het gedrag wat vertoond wordt meerdere redenen kan hebben. Pas als het op je 7e levensjaar blijkt, en je dán aan alle criteria voldoet en al het andere is uitgesloten kan die diganose gegeven worden, wat dus inhoud, dat jouw kindje medicatie krijgt die A: niet gegeven mág worden aan kinderen van die leeftijd, en B: de kans bestaat dat hij medicatie krijgt die niet geschikt voor hem is. Als je al die ‘stoornissen’op een rijtje zet kom je er vanzelf achter dat ze allemaal op elkaar lijken wat het gedrag betreft.
Daarbij komt dat ( zoals Maggie al zegt) een kind moet leren omgaan met de karaktereigenschappen die hij heeft, want adhd is niets anders dan een ‘vervelende’karaktereigenschap die een naam heeft gekregen, zoals steeds meer karaktereigenschappen een naam krijgen:? helaas het is zo. Een stempel erop drukken kan heel erg fout uitpakken, er zijn zoveel kinderen die de verkeerde diagnose hebben gekregen, daar járen naar handelden, erin geloofden, en dan blijkt na jaren het iets anders te zijn!
Ikzelf heb Ritalin geslikt, ben ermee gestopt omdat het echt geen pretje is, moet je nagaan als je het als klein kind gaat slikken.
Er zijn veel kinderen en sporters ( die het als dope gebruiken, ritalin kan vergeleken worden met cocaine) die er dood aan zijn gegaan! Dat wordt natuurlijk in de doofpot gestopt, want je moest eens weten hoeveel geld al die adhdertjes opleveren! Er zit een hele pillenmafia achter…
Probeer eerst ál het andere éér je naar de pillen grijpt, en dat is misschien niet de kortste weg, maar wel de gezondste, soms ben je als ouder genoodzaakt om medicatie te moeten geven, daar weet ik alles van, maar niet zo jong!
Vraag een pgb aan, een tog ( zoek bij de zoekfunctie hier) koop daarvan hulp in, hulp die je zelf kunt bepalen, gericht op JOUW gezin, op JOUW zoon. Werk met beloningslijsten, ook op school, er is zoveel nog te proberen ( en niet een maandje maar voor langere tijd het concequent volhouden). Hij is nog zo jong, profiteer ervan, profiteer van de kennnis die je nu al hebt, bereid die uit, je kunt nog zoveel bereiken als hij jong is.
O ja, mijn zoon heeft nooit bedgeplast, heeft een gewoon IQ, dat zegt helemaal niets. Mijn zoon is nu 13, heeft al járen geen vriendjes, maar toen hij naar de basisschool ging had hij die wel, dat is het mooie van kleine kinderen, die accepteren hoe je bent, kunnen er beter mee omgaan dan grote mensen, maar dan moet hij wel die kans krijgen, hij is nog maar 5!
Heb je al geinformeerd naar speltherapie ed?
Het feit dat hij geen pillen wil slikken zegt heel veel, hij geloofd jou als ouder, als jij zegt dat het goed voor hem is dan weet hij dat je gelijk hebt, ook al vind hij zelf van niet, hij praar jou na. Als die pillen hem een fijn gevoel zouden geven zou hij wel zelf om die pillen vragen, het zegt echt wel iets dat hij niet wil. Onze psychiater zegt altijd dat als het kind zelf niet wil slikken óf als de ouders er niet achter staan, hij géén recept voorschijft, ongeacht de leeftijd van het kind.
Het ga je goed
mas
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
