Jullie dus…
hoewel… doorsnee…
(het overkwam de dochter van mijn vriendin vorige week zondagavond rond half 11)
Je bent een jonge vrouw en je rijd alleen in je autootje als je een man ziet lopen met een katje in zijn armen. (in een woonwijk) Het trekt je aandacht. Want je houd van dieren en de man gedraagt zich vreemd. Er staan die zondagavond al vuilnisemmers buiten. Je kijkt in de achteruitkijkspiegel en zíet de man een emmer openen en het katje er in GOOIEN.
Zij durfde niet meteen actie ondernemen omdat ze alleen was en de man natuurlijk niet kende. En hij zág haar kijken! Ze hadden oogcontact. Ze wachtte tot hij weg was en snelde naar de vuilnisemmers die ze opende tot ze dít!
er uit viste! Ongeveer 10 weekjes schatten we. En kerngezond!
Hevig verontwaardigd belde ze mij die avond. WÁT MOET IK???
Ik zal kort zijn. Ze besloot het diertje niet te houden, wat haar vriend aanvankelijk wel wilde. Omdat ze al een heel hécht stelletje heeft en bang was dat te verstoren. Ik kon het niet nemen omdat we al katten hebben gehad in de kliniek en we worden ze bíjna niet kwijt.
Maar…. het is GOED terecht gekomen en ze heet Luna.
Op mijn aanraden heeft ze maandagochtend aangifte gedaan. Of het wat uithaalt weet ik niet.
Maar…
stel dat jullie hier getuige van waren geweest… hoe zouden jullie gehandeld hebben? Ik weet zoiets achteraf altijd precies. Maar wat doe je als het je overkomt? Ik had mijn hand op de claxon gezet en niet losgelaten…
Achteraf…. denk ik…
gr
Janny