alweer zoonlief

jeannet

08-09-2005 13:04

Wat moet je er mee. Net weer een gezellig (hum) telefoongesprek gehad met zoonlief. Nu is hij de deur uit en nog ben je er niet van af. Maakt er finnancieel een grote puinhoop van en denkt dat pap en mam het iedere keer maar weer oplossen.
We hebben hem geholpen met een auto. Hij kon de verzekering niet betalen dus ook betaald. Hij werkt maar staat gewoon 1300? rood op de bank. Als je er wat van zegt kun je doodvallen. Ik heb al gezegd dat hij maar naar de sociale dienst moet gaan om hulp, misschien dat iemand hem dan helpt om met geld om te leren gaan. Ik weet het niet meer ik wordt er zo langzamerhand doodziek van. En als je je zo voelt wordt je er voor de omgeving ook niet gezelliger op. Ik heb wel eens gezegd waar hebben we zo'n kind aan verdiend. Moedeloos word ik. Dus als iemand nog een advies heeft. Maar ja zo zijn er velen met mij aan toe denk ik dan maar weer.
ianpieps

08-09-2005 14:40

Ik zou willen dat ik je kon helpen.
Maar ik kan het niet, heb er zelf ook zo 1 met een enorm gat in zijn hand.
Het enige verschil is dat die van mij nog maar 9 is.
Zijn broertje van bijna 6 spaart echt voor dingen die hij wil, en Ian geeft alles meteen uit, en dan maar lopen klagen.
Ik wens je heel veel sterkte met je zoon.
Groetjes,
Sandra
Greet

08-09-2005 19:21

Pfffffffffff………. kleine kinderen, kleine zorgen; grote kinderen, grote zorgen!
En advies geven, tja : ik begin meestal (tegen alle regels in) heel hard te roepen uit machteloosheid en dan gaat het weer eventjes beter tot… de volgende gilpartij.
Komt er ooit een eind aan? Misschien als onze zonen verliefd worden op een ‘draak van een partner’ die de touwtjes stevig in handen houdt en het van ons kan overnemen. Zullen we een advertentie plaatsen?
Knuffel, Greet
jeannet

08-09-2005 20:58

als dat zou kunnen
Janny

08-09-2005 21:07

Lieve Jeannet,
kunnen wij elkaar niet een beetje troosten?
Vanavond is mijn zoon na een pittige woordenwisseling met zijn vader boos weggegaan. om NOOIT meer terug te komen zegt hij….. hij is 20, maar ÃƒÂ¬k zit met verdriet…. want ik houd zielsveel van dat rotjoch!
Hij heeft al zijn kleding meegenomen en is weg….. ik kan niet stoppen met huilen. Ik weet dat zijn zusje hem de sleutel van haar huis heeft gegeven, maar toch….
Janny
nina

08-09-2005 21:53

Hoi jeannet,
Enige advies wat ik kan geven is je zoon niet meer financieel steunen. Zolang jullie als vangnet fungeren zal hij waarschijnlijk niet veranderen.
Inkomensbeheer of budgetbegeleiding wordt alleen gegeven als hij gemotiveerd is. Hij kan dan een verzoek indienen voor inkomensbeheer bij de Gemeentelijke Kredietbank. Zijn inkomen wordt dan beheerd en de vaste lasten van betaald. Wat overblijft is zijn leefgeld. Toch kan niet worden voorkomen dat hij schulden maakt als hij financiÃƒÂ«le verplichtingen aan blijft gaan. Je zou dan nog een stap verder moeten gaan door hem onder beschermingsbewind of zelfs onder curatele te stellen.
Dit is moeilijke materie. Je bemoeien met zijn financiÃƒÂ«le handel en wandel zet de verhoudingen op scherp.
Een schrale troost is inderdaad dat er vele met je zijn. Dat maakt het echter niet minder moeilijk voor je, het is en blijft je (zorgen)kind.
Groetjes
Nina
jeannet

08-09-2005 22:03

lieve janny,
wat een ellende. maar mijn ervaring tot nu toe is dat ze je toch niet loslaten. Op de een of andere manier schoppen ze tegen je aan maar ze blijven je nodig hebben.
Bij ons op het moment voor het geld maar toch. Ik weet ook niet of die ellende ooit over gaat, ik denk het niet en heb het idee dat we hopen tegen beter weten in. maar we geven de moed niet op en dat zal jij net zo min doen. Het is niet echt troosten wat ik nu doe, maar ik weet zelf op het moment niet zo goed, wat je met deze kinderen aan moet, vooral omdat ze meerderjarig zijn (wat ik een lachertje vind). We blijven hopen dat verstand met de jaren komt en dat ze eens in zien dat we het helemaal niet zo slecht met ze voor hebben. Voor nu sterkte en ik denk echt dat hij niet echt voor altijd weg is. Hij komt wel weer terug of houd in ieder geval contact met je.
Janny

09-09-2005 06:34

kleine kinderen trappen op je tenen
grote kinderen trappen op je hart….
Janny

09-09-2005 06:43

Het is voor het eerst dat ik hem niet na ben gerend of dat ik hem na heb geroepen.
Hij is 20, is een keiharde werker en mede dankzij mij , en zijn vertrouwen in mij, gaat het ‘redelijk’ met de financieÃƒÂ«n. Hij zal mÃƒÂ³eten, want wij kunnen hem wel ÃƒÂ©ÃƒÂ©ns met een beetje uit nood helpen maar niet meer dan dat. Want wij zijn niet kapitaalkrachtig. Maar de jongeren van vandaag houden er een filantropische levensstijl op na en ze denken daar RECHT op te hebben! Dat baart mij zorgen…
Ik heb een goede man en een goede zoon, met de gebruikelijke grote monden…. precies wat jij zegt! Maar die 2 hebben gelijke karakters en dat knalt nog al eens.
En ook zoon is geen kind meer…
Soms denk ik dat het beter is dat hij de deur uitgaat, maar allereerst zal ik hem vreselijk missen en ten tweede WAARVAN? Om als zovelen in de financieÃƒÂ«le ellende te geraken? Want jou zoon is niet uniek in deze, helaas… Hoe moeten ze ook van 950 euro zelfstandig zijn op hun 20ste? WÃƒÂ¡ÃƒÂ¡r vinden ze een woning?
Maar okÃƒÂ©, hij zit bij zijn zus, wat ik waardeer en zij zegt me me eerst maar even rustig te houden….. dat zal ik doen! Het moet even betijen en ze zegt dat hij wel weet dat ook hij fout zit. Maar ja, het doet zeer, ik ben echt stapel op hem!
liefs
Janny
jeannet

09-09-2005 10:39

Nu hij heeft weer gebeld en tussen al de lelijke dingen door zoals dat hij hoopt dat we met het vleigtuig neestorten als we met vakantie gaan en dat ik een snol ben. Gaat hij niet verder met de opleiding waar hij aan begonnen was en gaat eerst maar eens een jaartje werken om de boel recht te trekken, we zullen zien. Maar het ergste vind ik dat er mensen zijn die je verwijten dat je hem niet meer wil helpen. Dus heb ik maar gezegd dat iedereen die er mee zit hem dan maar moeten ondersteunen. Wij stoppen er mee.

alweer zoonlief

jeannet

ianpieps

Greet

jeannet

Janny

nina

jeannet

Janny

Janny

jeannet