explosie

jolanda

06-09-2005 23:32

nou t is dus gebeurt.maandag was de bon dus ontploft.meneer spijbelde weer eens een keer.schooljaar was net 3dagen oud.ik was helemaal gek.er viel totaal niet met m te praten.ook begon hij de nodige dingen te vernielen.ik heb m duidelijk gemaakt dat t over was en dat hij voor de avond opgerot was.zo letterlijk had ik t gezegd.toen begon hij helemaal.jeugdzorg opgebeld met de mededeling zoek maar iets hij vliegt eruit.maar dat gaat zo maar niet zei ze.dat laat ik jou zien zei ik.ik ben t zat.jullie doen maar hoe jullie t willen nu ken je t met m bekijken.maar er zijn geen plaatsen zei ze.dan slaapt ie maar bij jou zei ik.ze wilde dat ik redelijk bleef maar ik vind dat nu de maat vol was.ik naar de huisarts terug.alles weer uitgelegd.hij beloofde te bellen.xonar er weer bij en zijn vader.nou die zijn flink van leer getrokken tegen m.de honden lustten er geen brood van.hij word nu als een klein kind gebracht en gehaald van school.op school word hij heel goed in de gaten gehouden en er vind elke week een gesprek met m plaats.ik heb t ze ook allemaal uitgelegd wat thuis speelt.als ik op jeugdzorg moet wachten dan weet ik t wel.ik doe t wel zelf.hij is dus wel nog hier thuis maar zijn vader zit 24uur per dag op zijn lip.ook heeft de huisarts t voor elkaar gekregen dat jeugdzorg er spoed achter zet.en hij wacht maar 1week anders onderneemt hij stappen.gelukkig eens mensen die luisteren.ik sta op t randje van overspannen zei de huisarts,dat ken best kloppen want zo voel ik me ook.doe nix anders als huilen.maar ik heb nu wel flink van mij afgebeten.mijn zoon weet dat t menens is,ik had t misschien niet zo cru tegen m moeten zeggen maar t is nu eens tot m doorgerdongen dat ik t meen en dat er met mij niet meer te spotten valt.de school werkt in elk geval mee.dat is weer een pluspunt.xonar staat ook geheel achter mij.en de huisarts doet egt zijn best voor me.nu hoop ik ook dat t bij jeugdzorg snel geregeld is en dat hij doorverwezen word.in elk geval is hij sinds gisteravond flink rustig en vandaag ook.ik heb m ook gewaarschuwd.als hij weer begint begin ik ook maar dan sla ik m zijn kop eraf.dat heb ik ook tegen mevr jeugdzorg gezegd.nu weet ze precies hoe ik me voel en waar ik nu toe in staat ben.en nu begint ze te rennen.ook is hij vandaag gewoon op school geweest.gelukig maar.wat een rustige dag.verder heeft hij huisarrest en msn verbod.een hele week lang.ik vind dat niet meer als terecht.na wat hij allemaal heeft uitgehaald.ik hoop nu wel dat alles nu snel gaat want ik ken nu echt nix meer hebben,ben totaal op.ben honsmoe,huil de hele tijd maar ken dan ook nog niet slapen.ik rek dit niet lang meer en dat heb ik ze ook allemaal duidelijk gemaakt.dan verklaren ze mij maar voor gek.ik vind t wel goed.ik ben ook maar een mens.en geen robot.ik heb ook gevoelens.de kruik is op dit moment niet gebarsten hij ligt gewoon in diggelen.wat hier gebeurt is is niet zomaar te lijmen
jeannet

07-09-2005 08:10

Het enige wat ik je kan wensen is heel veel sterkte en probeer een beetje om jezelf te denken.
Janny

07-09-2005 08:26

Lieve Jolanda,
even snel voor ik ga werken!
Je hebt niets verkeerds gezegd! Dat je veel verdriet hebt begrijp ik! Maar ik ben ook wel een beetje trots op je! Dat meen ik… omdat dit heel, hÃƒÂ©ÃƒÂ©l moeilijk is! En je nu ook eens aan jezelf mag/moet denken!
liefs
Janny
Kop der veur hol'n…. zeggen wij hier! VÃƒÂ³ÃƒÂ³ruit knokken!!!!
esther

07-09-2005 12:37

Lieve Jolanda,
Wat duurt het lang voor die hulp zich aandient. Wij weten hier allemaal hoe verschrikkelijk fout het thuis kan gaan, dus geneer je niet. We zeggen allemaal wel eens dingen waarvan we later denken, wat heb ik nou weer gezegd. Dat je terugschopt, alle begrip. Dat heeft niets met jouw kwaliteiten als moeder te maken, jouw kind drijft je in die hoek.
Ik ben blij dat zijn vader er nu goed bovenop zit, misschien kan hij ook nÃƒÂ¡ deze storm blijven helpen.
Succes, sterkte, ook voor je dochter.
jolanda

07-09-2005 13:56

janny ik ken nie meer knokke.ik heb totaal de energie nie meer.echt nie.ben helemaal leeg.op.ik weet niet waar ik die nog vandaan moet halen,zit in zo een diep gat,daar weet ik niet meer uit te komen.het enige watv ik op dit moment wil is rust.en slapen.maar dat gaat zomaar niet.ik heb nu eenmaal kinderen.wat moet ik nog.ben t allemaal zo beu.egt beu.
Greet

07-09-2005 14:54

Er is een tijd van zwijgen en slikken …en er is een tijd van je mond opentrekken en opkomen voor waar je recht op hebt!
Ik weet dat het moeilijk is maar ik heb EINDELIJK geleerd dat voor niks allÃƒÂ©ÃƒÂ©n de zon opgaat en voor de rest is het KNOKKEN geblazen! En blijkbaar heb jij dat nu ook door…
PROFICIAT daarvoor!
Ook al doet het je pijn zo hard te zijn : je eerste bekommernis is je zoon en daar hou je met hart en ziel van… zoveel is hier voor iedereen duidelijk. Je hebt gedaan wat je moest doen : CHAPEAU !
Superdikke knuffel,
Greet
jolanda

10-09-2005 17:56

nou hier is t woensdag weer flink kassa geweest.we hadden (dachten we)goede afspraken met zoonlief.hij werd als een klein kind gebracht en gehaald van school.sta ik aan school,geen zon.wat blijkt;t laaste uur gewoon weer geen zin gehad.zat ie thuis achter de pc toen k binnen kwam.toen moest dat ding natuurlijk uit wat m nie zinde.en toen ik vroeg waarom hij t laatste uur er niet was zei hij gewoon geen zin,en begon gelijk weer met grote bekken.toen belde zijn vader hoe t gegaan was wilde hij dat ik loog tegen zijn oa.nou dat deed ik mooi niet.pa kwam en was dus superkwaad.staat meneer m gewoon uit te lachen en te liegen dat hij vrij had.vraag maar aan mam zei hij.en hij keek mij aan met zo een blik van jij zegt nu dat ik vrij had en darmee uit.dus mooi niet.ik zei dat hij gespijbeld had.kreeg hij een slag van pa.wat doet hij,hij schopt naar pa(en niet 1keer).ja toen was t hek van de dam.hij kreeg me daar een pak slaag.dat wil niemand weten.en ook zijn gsm moest eraan geloven.toen pa uiteindelijk weg ws probeerde hij mij een schuld gevoel te geven door te zeggen dat t mijn schuld was omdat ik m niet gedekt had.nou ik dek m niet meer.dus ik was geen moeder omdat ik t had toegelaten dat hij een pak slaag kreeg.ik dacht bekijk het ff.t is je eigen schuld.je bent nu al weken bezig.dit moest er van komen.mijn dochter was al de deur uitgerend en die ben ik achterna gegaan om die tot bedaren te brengen.door al die spanning klapte ikzelf in mekaar an kon de dokter komen.ik kon nog niet meer overeind zittendan duizelde t en moest ik overgeven.bleek dat ik nog maar een bloeddruk had van 60/80.ze wilden gelijk een ambulance bellen omdat er gevaar bestond voor een eventuele hartinfark.ik wilde dit niet,en omdat ik verder ook geen last had mocht ik dan thuis blijven als ik maar beloofde op de bank te blijven liggen voor de rest van de nacht.de dokter is later die avond nog even komen chekken maar de bloeddruk was nog steeds zeer laag.de volgende dag moest ik naar de huisarts en toen was de druk 80/95.nog steeds veels te laag.ik moet nu nog steeds rustig aan doen en vooral geen opwinding.nu moet ik zeggen dat t tot nu toe rustig is en dat de hulpverlening in een keer spoed ken zetten.hoop nu dat ik EINDELIJK de hulp krijg die ik nodig heb
Greet

11-09-2005 08:36

Ik hoop het mÃƒÂ¨t jou, Jolanda want nu ga je er ook fysiek onderdoor.
Liefs, Greet
PS Is er echt geen mogelijkheid dat hij een tijdje bij je ex-man blijkf, ook al is die z'n gezondheid ook niet optimaal (die van jou trouwens ook niet meer hÃƒÂ¨) ?
Hij lijkt meer indruk te maken omdat hij zoonlief aanpakt met de enige taal die die momenteel begrijpt (ook al ben ik er geen voorstander van, je zou voor minder uit pure wanhoop en machteloosheid) en laat meteen merken dat hij de sterkste is.
Misschien heeft hij dit wel even nodig en durft hij dan niets ‘ondernemen’ dat tegen de regels is?
Ik hoop dat de hulp er nu inderdaad gauw aankomt want ik denk dat ‘odd’ een veel groter probleem is dan je zoon's ‘adhd’! Daar moet je zelfs geen psychiater voor zijn!
jeannet

11-09-2005 08:48

Jeetje wat een toestand. Dit is bij ons al een paar keer gebeurd. Ik weet precies wat je doormaakt. Vooral zijn zusje zal het hier ook zwaar mee hebben. Ik weet dat onze dochter blij was dat ze opziczelf ging wonen. Ik hoop echt dat je snel hulp krijgt. Bij ons is dat nooit gelukt. Vandaar dat hij het huis uit is gezet. OMdat ik op een gegeven ogenblik voor mijn huwelijk en mijzelf moest kiezen. Maar het is zeker geen ideale oplossing. Dus geef niet op en blijf die hulpverleners achter hun broek aan zitten voor een snelle oplossing. Heel veel sterkte en probeer een beetje op jezelf te passen.
ianpieps

11-09-2005 10:05

Mag toch hopen voor je dat er heeeel erg snel hulp gaat komen.
Dit is toch niet normaal meer.
Ik wens je heel veel sterkte en een rustige zondag toe.
Knap maar snel op.
Zal duimen voor je dat de broodnodige hulp snel zal komen.
Groetjes,
Sandra

explosie

jolanda

jeannet

Janny

esther

jolanda

Greet

jolanda

Greet

jeannet

ianpieps