hoe zouden jullie dit aanpakken

mimi

30-08-2005 19:12

ik heb een heel verhaal graag zou ik willen weten hoe je zoiets het beste kunt aanpakken, mijn schoonzusje woont nog met nog andere kinderen bij haar ouders thuis nu is het zo dat ze een vriend had die en drugs rookt en drinkt, na veel ruzie zijn ze uitelkaar hij is 18 zij 16 maar thuis wil ze niet luisteren naar haar ouders ze doet waar ze zin in heeft wil met niemand praten je krijgt geen enkel kontakt met haar nu is dat uit met deze jongen maar gaat meteen door naar een ander die notabene nog een vriend is van de vorige jongen hij is 21 jaar en woont op zichzelf nu blijft ze vaak bij die jongen komt naar huis wanneer zij dat nodig vindt, op school was ze de eerste dag ook niet komen opdagen en het is nog wel haar vervolg opleiding richting spw kinderopvang de vader heeft overal nieuwe sloten op de deuren laten maken en vindt dat ze op normale tijden thuis moet komen door de weeks en niet bijna om 12 uur snachts dan blijft ze maar lekker buiten staan, maar haar moeder doet dan maar weer de deur open want die ligt anders de hele nacht wakker van de stress wat zouden jullie doen jeugzorg hebben ze echt niets aan overal zijn wachttijden het meisje zelf heeft 1x een gesprek gehad met iemand van het riagg maar ze zegt gewoon niets dus dat heeft ook geen zin ze gaat er gewoon niet meer naar toe, op de school zeggen ze dat ze een curcus sociale vaardig heden moet gaan volgen voor de sociale contacten ze leeft zo lekker haar eigen wereld en houdt met niemand rekening haar ouders staan niet op 1 lijn met hun opvoedkunde dus is ook niet bevordelijk, haar vader zegt ze zoekt het maar uit ze wil toch niet luisteren maar de moeder gaar hier aan onder door die kan dit niet, wat zouden jullie in dit geval doen ze rookt soms ook wiet, werken doet ze niet ze komt gewoon overal te laat of ze meldt dr eigen om de haverklap ziek wat kan daar nu nog van terecht komen ze is nu ruim 16 ja nu zeiden ze bij jeugdzorg dat ze eventueel naar het opvoedburo kunnen bellen, maar ja bellen en je komt niet verder
er moet toch iets zijn waar je wel verder mee komt zo eindigd dit kind met toch wel een levens groot probleem in de goot.Er is overigs geen afwijken of psychiatrische aandoening bij haar bekend er is in ieder geval nooit iets getest dat gaat ook niet want ze zegt gewoon niets daar als ze er is
maggie

31-08-2005 12:23

als ik heel eerlijk ben klinkt dit als een hele erge puber ikzelf ben ook zo geweest en hoe strenger je omgeving voor je is hoe harder je trapt. ik kan er ook heel erg naast zitten hoor maar voor mij klinkt dit asl puberteit, alleen heb ik het idee dat in deze tijd waarin we leven te veel en te snel verwacht word dat iemand volwassen is en er hele hoge eisen aan de jeugd gesteld worden.
heb we niet allemaal zo een periode gehad? dat we @!#$ aam iedereen hadden en vooral aan onze ouders? vonden we het niet allemaal spannend om een ouder vriendtje(innetje) te hebben die op zichzelf woont?en het heerlijk vonden om te provoceren door bv te laat thuis te komen(je vrienden mogen het nl wel)?
misschien moeten we daar eens over na gaan denken, het hoe en waarom stellen we niet te hoge eisen, verwachten we niet teveel?
groetjes maggie
edwin

31-08-2005 15:54

je hebt wel een beetje gelijk hoor maggie,maar denk toch dat dit wat anders is..probleem is dat het nu relatief onschuldig lijkt maar het kan uitgroeien tot iets heel anders.draaom is het juist zaak om er op tijd bij te zijn en hoe je dat aan moet pakken
is lastig te zeggen..is per situatie en persoon anders.
maggie heeft wel gelijk hoe harder je de deur dicht gaat doen hoe verder ze bij de ouders vandaan gaan staan en ben je in iedergeval verloren..altijd proberen te blijven comuniceren op een goede manier.kijk of het in de mogelijkheden ligt om het sociale patroon van haar te veranderen..andere vrienden en vriendinnen.dit zijn vaak dingen die tot een omkeer kunnen leiden.bij mij wel in iedergeval.hoewel ze dit niet zo snel zal aanemen natuurlijk.maar toch.denk dat je het een beetje die richting in moet zoeken
Succes in iedergeval,
Edwin
Albert

31-08-2005 22:08

Hai Maggie,
Ik denk inderdaad dat je wel gelijk hebt, er worden steeds hogere eisen gesteld aan de jeugd.
Daarom zullen jongeren met ADHD er nu veel meer last van hebben dan vroeger denk ik. Zelfs aan mijzelf merk ik een duidelijk verschil ik heb de indruk dat het nu moeilijker is om ADHD een plaats te geven in de maatschapij, ondanks dat er zoveel meer bekend over is. Het lijkt net dat die wetenschap van het bestaan van ADHD alleen maar erger maakt. Ik zie ook een verschil, in manier van afreageren in vergelijk met vroeger.
Toen had je nog allerlij verschillende groeperingen, waar je bij kon horen en lekker anders kon zijn, nozems, Hippies, punkers enz. Er werdt tegen de maatschapij aangetrapt maar geweldadig was het niet echt, het was gewoon lekker tegendraads en je vond het stoer.
Veel van dit soort groeperingen zijn er niet meer vandaag de dag .De groepen die er dan wel zijn hebben vaak een aggresiever caracter. Het gebruik van GSM's computers, aggresieve spelletjes, de media die het geweld zo je huiskamer binnen halen, beÃƒÂ¯nvloeden de jeugd tegenwoordig op een negatievere manier.
Dit heeft bewust of onbewust toch wel een impact op je.
Maar ja, dat is mijn mening, misschien zit ik er wel helemaal naast.
Groetjes, Albert.
Bernadette

01-09-2005 00:13

Hee Albert ,
Sorrie wil ff inhaken op je opmerking van groeperingen die er tegenwoordig niet meer zouden zijn volgens jou .
Helaas moet ik je ff teleurstellen , de ervaring met mijn twee pubers leren toch wel een hoop verschillende groeperingen
-breezerss…….
-kakkers
-skaters
-gothics
-lonsdale
-sukkels
-koelie,s.
Zijn ze agressiever dan vroeger denk het niet , ze verharde met de maatschappij mee en de leerstof die ze tegenwoordig moeten kennen is abnormaal , het vak economie bijv. is om je rot te schrikken , wat vroeger mavo niveau is krijgen ze nu de leerstof al op havoniveau enz.En ik keek vroeger overigens ook al geweldadige films zodat je bijna al niet meer de trap op durfde .
Dus het is meer bespreekbaar en meer taboe achtig denk ik , maar als je de Vietnam periode en de Woodstock periode nog voor de geest haald, , de krakersbewegingen in de jaren 80 dan denk ik , valt nu wel mee , gr Bernadette
Albert

01-09-2005 13:14

Hallo Bernadette,
Zo zie je maar weer, ben niet echt meer bij de tijd en mijn zoon is nog net te jong,
om deel van ÃƒÂ©ÃƒÂ©n van die groepen uit te maken.
De meesten die je nu opnoemde, had ik nog nooit van gehoord.
Kakkers, en sukkels had je vroeger natuurlijk ook al, maar werden vroeger niet als groepering gezien. Ik vond persoonlijk, dat kakkers de grootste sukkels waren omdat ik een tijdje in de buurt van Aerdenhout gewoont heb. En zover ik weet zijn Breezers drankjes, Gothics is een nieuwe muziekstijl, Lonsdale een kledingsmerk met een rechtsradicale snit en Koelie's trekken een kar met toeristen door de straten van Bankock dacht ik.
Wat die leerstof vandaag de dag betreft, snap ik zelf ook niet veel meer van. Ik kan mijn zoon niet eens op een fatsoenlijke manier helpen met zijn taal en rekenlessen. Moet ik eerst de juf vragen hoe ze met die lessen op school te werk gaan, pas dan snap je hoe je kunt helpen.
Mischien hoor ik wel bij de sukkels, want ik kan het niet allemaal meer volgen.
Groetjes, Albert.
mimi

02-09-2005 14:30

allemaal bedankt voor jullie reaktie
maar het volgens mij niet zo zeer de tijd waar ze in opgroeit het probleem ligt veel dieper bij haar ze was altijd al een beetje verlegen meisje toen ze van de basisschool af ging en naar het vmbo ging ging het meteen al mis, je hebt geen contact met haar ze praat niet sluit haar voor iedereen af haar zus heeft al met haar gepraat en gewaarschuwd voor die jongens waar zij mee omgaat ze loopt de hele avond langs de straat en doet haar eigen zin als haar ouders zeggen je moet wel om 10 uur binnen zijn door de weeks s,avonds dan komt ze gewon om 12 uur aan of blijft gewoon weg, ze hebben het riagg al ingeschakeld maar er is een wacht tijd van zoveel maanden, pleeg zorg aangekaart ook een lange wachttijd zo gaat het niet langer ze verwaarloosd alles heeft haar, haar kaal geschoren met bovenop een pluk laten staan omdat haar vriend het mooi vond daar doet ze alles voor, voor haar vrienden maar haar familie laat ze koud die vriend heeft het overigens al uit gemaakt en ze heeft meteen een ander zo loopt ze van de een naar de ander ze zit duidelijk met zichzelf in de knoop maar praten wil ze niet met niet geen hulpverlener geen familie niks ze loopt er gewoon van weg als het haar niet aanstaat, maar je hoeft toch niet alles te nemen je huis is toch geen goedkoop hotel haar vader heeft al andere sloten in de deur gezet omdat ze steeds s,nachts pas thuis kwam maar ja dan gaat ze weer naar die vriend, hopelijk komt voor mijn schoonzusje nog op tijd hulp want zo belandt ze echt onder in de goot en niemand kan er wat aan doen ze stoot iedereen af
er is geen diagnose bij haar gesteld als kind was ze altijd wel levendig later verlegen nu stil ze leeft op haar kamertje en zoekt geen enkel contact met haar eigen vader en moeder en broer en zussen
moet je dan zo,n meisje maar laten gaan want er is zo te zien niets aan te doen
mijn schoon vader heeft ze al eens goed willen beet pakken maar ja als je dat doet zegt hij stappen ze meteen naar de politie want dan mishandel je ze, je moet alles tegenwoordig maar nemen, tja als schoonzus zou ik best willen helpen maar ik woon niet bij ze in de buurt en ik weet helemaal niet of ze op mij zit te wachten ik heb al eens gedacht zal ik ze een brief schrijven maar ja wat zal het helpen ze heeft met mij geen vertrouwens band
Astrid

02-09-2005 21:42

ik heb dit ook meegemaakt bij mij in de familly…
en hun hebben het volgende gedaan..misschien dat je er wat aan hebt…
hun dochter was ook zo moeilijk en keek echt nergens naar….
ze werdt ouder en dan wordt het ook steeds moeilijker…ze hebben
ook hulp gezocht maar ook dat hielp eindelijk niet dus ze zaten ook
met hun handen in hun haren…
ze is nu nog steeds minderjarig dus de ouders mogen beslissingen nemen
voor haar totdat ze 18 jaar is
ze hebben het volgende gedaan……ze hebben haar naar een internaat gestuurd
en daar heeft ze zeg maar een heropvoeding gehad….ze is daar geweest tot haar
18e jaar….de eerste periode heeft ze het moeilijk gehad want ze mocht geen
bezoek ontvangen of haar ouders zien dat is ongeveer de eerste 6 weken
dan mag ze telefonische contact hebben en dat duurt ongeveer 2 weken ze was
wel heel erg boos op haar moeder en vader maar ze konden echt niet anders…
als ze het niet gedaan hadden dan waren ze haar kwijt geweest….
nu is ze getrouwt heeft 1 kind en is super gelukkig….en ze zegt vandaag de dag
nog steeds dat ze haar ouders eeuwig dankbaar is voor wat ze hebben gedaan…
en ze zegt ook dat als ze het niet gedaan hadden dat er dan ook echt maar dan ook echt niks van haar terecht was gekomen…..ze heeft daar zoveel geleerd..
en ook geleerd dat het leven veel meer inhield dan dat zij ooit had gedacht
en dat je respect moet hebben voor je ouders want zij hebben haar tenslotte groot
gebracht en ze zegt ook wat ik nu hebt bereikt in mijn leven is dankzij mijn ouders
ik weet niet of je er wat aan hebt maar dit is mijn ervaring van dichtbij
sterkte astrid
edwin

03-09-2005 02:14

weet je ik vind het helemaal zon slecht idee niet van die brief..probeer een oprechte brief te schrijven naar haar dat je om haar geeft en dat jij haar wilt helpen.misschien zoekt ze juist wel iemand die ze kan vertrouwen en in haar ogen om haar geeft.niet geschoten is in iedergeval mis.wie weet raak je de juiste knop wel
succes edwin
Janny

03-09-2005 18:07

Jeetje… ik weet hier echt niets zinnigs op te zeggen. Ik ben al lang doodgelukkig dat wij het ‘ergste’ hebben gehad.
FEIT is in 2005 dat een puber zich niets meer lÃƒÂ¡ÃƒÂ¡t zeggen! Triest maar waar…
Ik heb zo dikwijls gedacht ‘ik schop ze er uit… ik zet ze buiten….. IK KON HET NIET! Nog niet…’
Ze kunnen je het bloed onder nagels vandaan halen…. helaas.
Onze dochter van bijna 25 presteerde het op een woensdagavond om half 4 in de nacht thuis te komen. (ouders prikpagina) En ze woont hier niet! Als ze hier logeert gelden MIJN regels en ik verdom het wakker te liggen!!!
Ik heb haar de waarheid gezegd. Ze werd boos en liep weg…..
Niet leuk… jammer dan……
Ze wÃƒÂ©ÃƒÂ©t dat ze fout zit. Ze is 25!!!!
Ik pik het niet meer… ik heb al te veel gepikt!
Je gaat er kapot aan!
sterkte en wijsheid voor de betrokken…
liefs
Janny

hoe zouden jullie dit aanpakken

mimi

maggie

edwin

Albert

Bernadette

Albert

mimi

Astrid

edwin

Janny