ff me hart luchten..........

  • cato

    't word me nu allemaal ff te veel, met tranen zit ik nu ff achter de pc, ver weg van alles en iedereen.

    rust…….dat is wat ik wil op dit moment meer niet.

    de hele week is het al druk hier, spelende kinderen binnen buiten binnen buiten vanwege het slechte weer en als het er nou twee of drie zijn oke maar ze zoeken elkaar allemaal op en komen dan allemaal hier…..want het is zo gezellig.

    natuurlijk streelt dat je ego maar nu vind ik het echt klaar.

    buiten is het een grote puinhoop (zometeen verander ik even in een korporaal en gaan ze allemaal helpen met opruimen) maar het ergste moet nog komen……..

    mijn man (chauffeur en de hele week van huis kwam vandaag pas rond de middag thuis) gelijk nog meer drukte want alles moet dan gedaan worden, ff praten,opruimen, dingen bijwerken enz enz…

    ik had me ingesteld op een fijn rustig weekend verder met me kids en me man die zondagavond alweer moet vertrekken.

    gaat de telefoon……………….

    me schoonmoeder, waar ik al 14 jaar niet echt mee door 1 deur kan, belt om HALF 5 op, morgen komen we op visite……….

    mijn man vond dat wel gezellig en zo was het al snel afgesproken, ik kon weinig zeggen ( ga geen ruzie maken als zij aan de andere kant alles kan horen)

    kon ik dus weer naar de winkel, vanalles gaan halen, hapjes iets te eten drinken noem maar op.

    dit was voor deze week echt de druppel en weg is het fijne weekend waar ik zo naar uit gekeken had.

    dit is volledig oftopic maar moest het ff kwijt…………

    groetjes cato

  • Greet

    ik herken het Cato,

    jouw relaas zou het mijne kunnen geweest zijn een jaar of 10 geleden (behalve dan die man die veel van huis is MAAR omdat ik in het onderwijs sta en dus veel vakantie heb, stond ik er meestal ook alleen voor… arme ik :D )

    En die schoomoeder… nog enkele jaartjes wachten en je maakt er gehakt van, dat ken ik je verzekeren! Ik, brave lieve schoondochter, knikte en sprong ook steeds maar nu : hola Pola! Gedaan ermee… en ik zie ze niet meer dus, haha!

    Moed houden, meisje en af en toe je gal spuwen hier!

    Knuffel, Greet

  • maggie

    tja gellukig heb ik dat allemaal niet woon lekker alleen met me hondje maar kan me indenken dat het allemaal erg zwaar is. als ik me moeder soms zag dan d8 ik dat doe ik je niet na!

    mijn petje af voor je en logisch dat je het af en toe zat ben! en dan lucht je lekker maar je hart hier !! hou je taai!

    groetjes maggie

  • jolanda

    greet heeft gelijk.ik ben zelf pas 36.zit zelf met een zoon die niet te genieten en te sturen is.heb hier wel hilp bij.maar dat duurt allemaal zo lang.er komt geen schot in.en wat je schoonmoeder betreft ook dat heb ik gehad.22 jaar lang voor ze gesprongen en gedaan.maar sinds een jaar is t afgelopen.mijn man had de keus.zij of wij.en omdat t tussen hem en haar ook niet altijd boterde koos hij voor mij.ik heb haar nu al meer als een jaar niet meer gezien,en ik wil haar ook niet meer zien.mijn deur is gesloten.er is te veel gezegd en gebeurt.heerlijk hoor.had t veel eerder moeten doen.t komt wel goed

  • edwin

    familie kies je niet helaas(helaas voor sommige dan),probeer er morgen gewoon wat van te maken.dat ze komt is al een feit.wat nog geen feit is dat je jezelf op gaat vreten

    aan haar en je ellendig gaat voelen en wie weet is ze wel wat veranderd.tis immers al 14 jaar geleden toch?..Geef ze een eerlijke kans nog.kijk het ff aan is ze geen steek veranderd ken je altijd nog aktie ondernemen(whatever that may be)Succes in iedergeval.

    Edwin

  • Janny

    Lieve Catootje,

    nou geloof me alsjeblieft als ik je zeg dat ik je hélemaal begrijp hoor! En ik weet zéker dat ik niet de enige ben hier….

    Mijn kinderen zijn inmiddels geen kinderen meer, maar je haalt wel herinneringen bij mij boven!

    Ik zou dan ook het liefst zeggen dat ik een pasklaar antwoord (raad) voor je had, maar dat heb ik niet. Wel kan ik je zeggen dat ik het allemaal heb OVERLEEFD. Vraag me niet hóe?

    Man dikwijls van huis (op karwei) . La maison du bon Dieu… net als bij jou! Tja, zo ‘gek’' zijn wij nu eenmaal.

    Nóg komen de jongelui (rond de 20) het líefst híer en nóg kan ik geen Hó roepen!

    Achteraf… (kijk je een aap in de kont zeggen wij dan…) had je tegen de schoonfamilie moeten zeggen ; “ik bel u zo terug hoor, ik moet even overleggen, omdat ik dácht dát we al iets hadden afgesproken”

    Maar ja… zoals ik al zei… achteraf…

    En ik vind dit zeker NÍET Off Topic, want het hóórt bij ONS Cato! Dáár zijn we hier voor, om elkaar aan te horen, te steunen, elkander te begrijpen en als het moet (virtueel weliswaar) sámen even te snotteren!

    Nu ben ik 50!! En nú pas leer ik écht voor mezelf opkomen! Altijd zei ik een ander dit te doen… maar zelf? nee dus.. nu pas! Je kunt (MÓET) dit leren… en je kúnt het ook!

    Maar niet in één dag. Het is een proces.

    Maar vergeet alsjeblieft jezelf niet in dit alles, want daar ben ook JIJ te waardevol voor!

    Kop op! Sterkte…

    liefs

    Janny

  • Greet

    Edwinnetje,

    je hebt verkeerd gelezen : ze kan dat mens al 14 jaar niet uitstaan. Het is dus geen 14 jaar geleden dat ze mekaar nog zagen, jammer genoeg waarschijnlijk ;)

    Dus veranderd zal ze al helemaal niet zijn.

    En ja, je moet wat over hebben voor je man ..want schoonmoeders : BRRRRRRRR

    Wacht maar tot je d'r zelf één hebt. Maar let wel op dat jouw ma dan ook een schoonma zal zijn en da's niet simpel.

    Groetjes, Greet

    P.S.Ook ik zal op een (mooie?) dag een schoonmoeder zijn, bedenk ik me net. Ièèèèèèèèèèk, mag er niet aan denken!

  • edwin

    hehe,,dat is wat anders ja :+