Buitenschoolse opvang? Wie heeft ervaring.

  • Melleke mv 3.

    Ik ben een moeder van 3 kinderen van 10, 7 en 2 jaar. Die van 10 heeft ADHD, Gilles de la Tourette en MCDD. Nu is er een aantal maanden geleden buitenschoolse opvang aangevraagd met de bedoeling dat hij op woensdagmiddag en in vakanties na school opgevangen zou worden zodat hij begeleid zou kunnen worden en wij wat ontlast zouden worden thuis. Nu is het zo dat die toegewezen is, maar op de volgende manier: We kunnen kiezen uit opvang op woensdagmiddag in een instelling voor geestelijk gehandicapten. Hij kan daar spelen, maar krijgt geen begeleiding, dus het is puur opvang en hij zal dan tussen geestelijk gehandicapten zitten, niet tussen leeftijdsgenootjes die op hetzelfde niveau zitten als hij, zeg maar. Deze optie viel al af voor ons.

    De 2e optie is opvang na school, dus vanuit school met de taxi niet naar huis maar naar de opvang, waar hij begeleid wordt en waar hij ook zal eten en dan na het eten weer naar huis. Dit 4 keer per week en in vakanties geloof ik hele dagen, ook 4 keer. Ik weet nu niet wat ik zal doen. Misschien is het goed voor hem en leert hij er om zijn buien onder controle te houden. Daarbij wordt ons gezin ook ontlast. Wel heb ik het gevoel mijn kind weg te sturen en dat verdient hij niet. Aan de andere kant worden zijn buien steeds heftiger en ben ik laatst zelfs voor het eerst bang voor hem geweest. Voor mijn eigen 10-jarige zoon. Ik weet nu niet goed wat ik moet doen en ik hoop eigenlijk dat jullie hier ervaring mee hebben en mij een advies kunnen geven. Wel gaan we er eens kijken en praten en we hebben school ook om advies gevraagd (speciaal onderwijs). We gaan dus niet over 1 nacht ijs, maar willen een goede beslissing nemen hierin.

  • suuz

    hay melleke,

    ik had je bericht gelezen en ik moest meteen denken aan het werk wat ik doe.

    Ik werk op een logeerhuis voor gehandicapten kinderen. Dit moet je heel breed zien. Van kinderen die naar een mlk school gaan tot kinderen die naar een dagopvang gaan met zeer zware meevoudige handicap. ( er zitten dus ook kinderen bij met een zelfde aandoening/ stoornis zoals bij u zoon/

    Ik weet het natuurlijk niet, bij zou dat ook niet een beetje vergelijkbaar zijn met de eerste optie.

    Ik ken jongentje die heeft asperger, eerst zat hij op een ‘'gewone’' basisschool. Daar ging het gewoon absoluut niet goed. Thuis was moeder alleen met hem waar het ook al niet lekker liep. Conclusie het kind liep de hele dag in een negatieve spiraal. Hij is uiteindelijk naar een speciale school gegaan waarnaar daarna dagopvang was. Moeder vond het heel moeilijk, omdat hij alleen in het weekend en savonds thuis was. UIteindelijk bleek het wel het beste te zijn.

    Dus ik zou zeggen denk er nog eens goed overna, maar twijfel niet aan jezelf. Je wilt tenslotte het best voor je kind en uiteraard ook je andere kinderen.

    veel suc-6

  • Mupke mama van 2, Zondag is Kai jarig

    Hoi Melleke

    Ik denk idd dat je alle opties naast elkaar moet gaan leggen

    en samen de beste oplossing voor je zoon te gaan zoeken

    hebben jullie geen hulp instantie die je kan adviseren met de keuze te maken ?

    Ik en je overigens van een ander pb…

    Mijn oudste zoon heeft adhd.

    Groeten Mupke

    Succes met je beslissing

  • Melleke mv 3.

    He hoi Mupke, ook hier?? De eerste optie was een opvang voor verst. gehandicapten, ik ken deze instelling dus die valt gewoon af. Daar wordt hij gewoon niks wijzer van. Hij zal daar geen begeleiding krijgen, maar alleen opvang zodat wij ontlast worden en dat doe ik niet. Dan moet ik mijn kind de hele middag en tijdens het eten tussen verstandelijk gehandicapten zitten, waar hij nauwelijks aansluiting bij zal vinden. Het zijn meest volwassenen en dat zie ik niet echt voor me. Die andere optie is best ideaal, maar ik vind 4 dagen best wel veel. Hoewel het me best heerlijk lijkt om eens te kunnen eten zonder ruzie, en ik ook aandacht kan geven aan de andere 2 kids. Maar dan doe ik het alleen voor mezelf en dat wil ik niet. Vandaag krijg ik de mening van zijn school en die weegt zwaar voor mij, dus ik ben benieuwd. Zelf ben ik er nog niet uit. Ik bel van de week nog even met de MEE, die kan ons ook helpen bij het nemen van een beslissing.

  • Jet

    Hoi Melleke,

    In beide berichtjes van je lees ik een beetje dat je je schuldig voelt om je zoon naar een opvangsadres te sturen. Toch schrijf je er ook bij dat je het zalig zou vinden te eten zonder ruzie en aandacht te kunnen besteden aan de andere twee kinders.

    Wat ik hier in huis zie is dat de aandachtzoeker altijd zijn dagelijkse dosis aan aandacht opeist. Misschien moet je de zaak eens bekijken vanuit het oogpunt van de andere twee kinderen. Het is niet dat je het alleen voor jezelf doet…..Je doet het voor die andere twee net zo goed….Die hebben evenzo veel behoefte aan jouw persoonlijke aandacht. Je hebt er dus al zeker drie in huis die belang hebben bij een beetje rust.

    Dat is vaak wat ze toch een beetje missen als er altijd een broer de boel overschreeuwd.

    Je geeft niet alleen jezelf wat extra lucht, maar ook je andere twee kindjes. Dat is net zo veel waard. Zonder je schuldig te voelen…..Gewoon niet doen.

    Je schrijft zelf “het is best wel ideaal”…. Haal het best wel er gewoon tussenuit.

    Hoeveel meer lol heeft je zoon van een uitgeruste moeder?? Toch…..

    Gewoon gaan genieten van die momenten met je andere kindjes.

    Gr. Jet

  • Melleke mv 3.

    Jet, bedankt, je hebt gelijk, ik moet alleen die knop nog omzetten. Net als ik dat moest doen bij alles wat besloten moest worden. Speciaal onderwijs, medicijnen, dat soort dingen. Altijd voel ik me schuldig en uiteindelijk blijkt het de beste oplossing te zijn. Ik zal hier een update plaatsen als we weten wat er nu verder gaat gebeuren!