Nee, nog nooit van gehoord. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik me ook niet zo verdiep in de materie. Ik ben al lang dolblij dat ik redelijk functioneer tegenwoordig!
Nu ga ik snel naar boven, stoffen en zuigen, want ik heb mijn tijd al weer zitten verprutsen met mijn trekzak! 
Hij doet het nog!!!
liefs
Janny
Ps;
jaja…
ik wéét dat ik gezegd heb dat ik je zou bellen… doe ik ook nog!
Hallo Rigtjen,
Ik heb nog nooit gehoord van emotionele ADHD, emotie's horen er wel bij.
Ze, spelen in het leven van een ADHD-er een belangrijke rol. ADHD-ers zijn gevoelsmensen.
Een niet ADHD-er zal het misschien niet met me eens zijn, omdat die dat niet aan ons merken. Maar innerlijk zijn wij wel degelijk emotioneel gevoelig, we uiten dat alleen anders.
Vraag ook maar aan de andere ADHD-ers op dit prikbord, die zullen dat ook kunnen bevestigen.
Groeten, Albert.
Hoi Irene,
Vermoedelijk krijg ik nu het halve prikbord over me heen, maar ik denk dat heel erg veel van de huidige diagnoses ADHD helemaal geen ADHD is.
Met de diagnose stelling van ADHD wordt hoofdzakelijk gekeken naar gedrag en naar reactie op verschillende tests. Die zijn wel gericht op het onderzoek, maar die constateren eigenlijk alleen dat er onrust is, concentratie stoornissen enz. enz. Al die ADHD verschijnselen…..je constateerd een probleem maar komt niet bij de oorzaak.
Wat is daar de lichamelijke oorzaak van…..waarom is er die onrust in het hoofd, waarom is een kind zo ongeremd, waarom kan een kind zich niet concentreren. (voor kind kan je ook volwassene invullen)
En die lichamelijke oorzaak is weer voor ieder persoon anders. In alle gevallen is het een combinatie van een heleboel factoren bij elkaar die elkaar versterken.
Wat er allemaal mee te maken heeft:
Zwangerschap,
Geboorteproces,
Erfelijkheid,
Celbiologie (hoe worden de stoffen uit je eten gehaald en verbrandt),
De werking van de organen (kunnen die wel goed functioneren).
Alles hangt met elkaar samen….
Grote rol in dit verhaal spelen hormonen en neurotransmitters (de boodschapperstoffen in de zenuwcellen). Hormonen hebben een grote rol in emoties, neurotransmitters o.a. in die stukjes van de hersenen die de emoties verwerken.
Als jouw darmen nou niet die voedingstoffen uit je voedsel kunnen halen die de basis producten zijn van de hormonen of voor het goede verbrandingsproces in de cellen dan loopt het niet helemaal 100%. Je bent dan niet ziek, maar functioneert toch ook niet helemaal goed.
Als die tekorten zich het meest manifesteren in die hersendelen die verantwoordelijk zijn voor gedrag, emotie, leerprestaties zal je daar dus problemen gaan zien. Dus ADHD verschijnselen. (dit is maar een heeeel erg beknopte samenvatting van een ontzettend ingewikkeld proces in het lichaam)
Emotionele ADHD zou ik dus verklaren als dat er juist in die hersendelen waar emoties worden verwerkt de onregelmatigheden zitten. Vraag ik me eigenlijk wel af waarop de kinderarts deze opmerking baseert??
Is het je al wat duidelijker?
gr. Jet
Hallo Jet,
Je verhaal is goed, ik denk eigenlijk ook dat je ADHD niet moet zien als één stoornis. Het zijn volgens mij verschillende stoornissen waarvan de verzamelnaam ADHD is, de oorzaak kan verschillend zijn. Ik weet persoonlijk niet beter, dan dat ik het altijd al heb gehad, ik ben wel ongeveer twee weken te laat geboren. Er zijn mensen die beweren dat het caractereigenschappen zijn. Daar ben ik het echter niet mee eens, omdat ADHD, in de jonge jaren wel degenlijk als een handicap wordt ervaren vooral op het emotionele vlak. Want je wil de dingen graag net zo goed kunnen als anderen, je baalt dat je zoveel dingen vergeet, je hebt last van je paniekaanvallen, je raakt gefrustreerd dat anderen je niet begrijpen. En daarom ga je,naarmate je ouder wordt ga je caracter vormen en aanpassen aan je ADHD en leert er mee leven. Daarbij is een goede gezinssituatie en begrip van anderen tijdens je jeugd heel belangrijk, om in je volwassen leven te kunnen functioneren. Tenminste, dat is mijn eigen ervaring.
Groeten, Albert.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
