Meid, wij begrijpen je allemaal heel goed. Die zoon van jou vráágt zo duidelijk om grenzen, hij schreeuwt er gewoon om. Geef hem die grenzen. Thuis lukt het niet meer, dus moeten ze hem op een internaat maar duidelijk gaan maken wat wel en niet door de beugel kan.
Als je denkt en handelt in het belang van je kind, ben je de beste moeder die er is.
Lieve jolanda,
natuurlijk begrijp ik dat je bang bent! Je zou voor minder…
Vandaar dat je actie moet ondernemen en hij een tijd uit huis moet want dit maakt jullie echt kapot!
En natuurlijk hou je van hem : je wordt razend en radeloos om zijn gedrag NIET op zijn persoontje zelf.
Die negatieve gedachten van ‘was hij er maar ingebleven’ of ‘was hij maar nooit geboren’ en ga zo maar door :geloof me, die zullen al veel moeders op deze pagina gehad hebben hoor! En inderdaad, die gevoelens bezorgen je een schuldgevoel van hier tot in Tokyo want die HOOR je niet te hebben. Maar aan de andere kant heb je ook niet die droom van een zoon gekregen waar je als naïeve toekomstige moeder
van droomde…
Jij en je dochter zijn op dit ogenblik het belangrijkste en zoals ik het nu begrijp, moeten jullie een tijdje op adem komen en energie bijtanken.
En die mensen die jou niet begrijpen, mogen zich gelukkig prijzen dat ze zelf zoiets niet meemaken want da's het ergste wat je als moeder kan overkomen maar ja, de beste stuurlui zullen nu eenmaal voor eeuwig en altijd aan wal staan! Tot ze op een kwaaie dag eens zelf het water induikelen…
Knuffel, Greet
hallo
ik had gisteren ook al een bericht geplaatst maar t is er niet op gekomen.maar t internet doet hier een beetje raar.soms lig ik er ineens uit.vanacht alweer de zoveelste nacht met meneer.weer veel te laat thuis en in een keer weer midden in de nacht weg willen.dat is m dus niet gelukt.wel een heel huis wakker gehuoden met zijn geschreeuw,gegooi en gedreig.op t laatste ben ik midden in de nacht gaan wandelen.ik werd er gek van.ken hier niet meer tegen.ga nu zo weer jeugdzorg bellen.want dit rek ik niet meer.er moet iets gedaan worden en vlug.t valt nog mee dat de mensen uit de straat de politie nog niet gebeld hebben zo ging t te keer hier vannacht.dat is toch erg zoiets.wat kan ik hier nog aan doen.ik voel me machteloos.t liefs had ik m vannacht kapot geslagen.dan was er eindelijk rust.ik heb zelf t nood nr van jeugdzorg gebeld,maar daar ken je ook alleen je verhaal maar kwijt.daar schoot ik ook niks mee op.maar ja t is nu 9uur geweest,ik ga eens bellen kijken wat ze zeggen.jullie horen t wel.bedankt voor jullie steun en luisterende oren.die heb ik nu egt nodig,want de koek is op.egt op
nou vanmorge dus jeugdzorg gebeld.maandag krijg ik pas weer hulp.maar gelukkig is over 1week mijn vaste persoon bij jeugdzorg trug van vakantie.dan hang ik gelijk aan de foon om te zorgen dat die testen er zsm komen.wat een heerlijke dag vandaag.zoonlief slaapt al van vrijdag 04.00 uur.ik heb m een 1/2slaappil gegeven.dat wist hij niet want anders pakte hij m niet.maar zo ging t niet meer.hij sliep nix en doordat hij over zijn moeheid heen was werd hij steeds drukker en agressiever en sliep dus helemaal nie meer.dit ging al 4 dagen zo.ik heb m alleen wakker gemaakt om wat te eten (waar ook nog een 1/2slaappil inzat)en hij ging zo weer slapen.heerlijk even rust.en hij is dadelijk weer helemaal bij wat slaap betreft.tenminste dat hoop ik.ik ga ook lekker naar bed.zet me de tv boven aan en dan heerlijk tv kijken.ik voel me van de ene kant schuldig van die slaappil maar van de andere kant hadden we dit alle 3 nodig.mijn zoon vooral.ik hoop dat de rust nu weer een beetje terug keert.en dat jullie mij niet veroordelen omdat ik mijn zoon LAAT slapen.er was egt geen andere oplossing.hij was op.en wij ook.letterlijk en figuurlijk.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's