schuldgevoel

mv ~J & W~

12-07-2005 15:39

Hallo allemaal
Ik heb hier vorige week op het prikbord gevraagd naar jullie eerste ervaringen
met Ritalin.
Mijn zoontje krijgt nu sinds bijna een week ook Ritalin.
Hij is rustiger,heeft niet meer zo snel woede aanvallen,en hij zegt dat het niet
meer druk in zijn hoofd is.
Bijwerkingen zijn tot nu toe nauwelijks aanwezig.
Dat is toch alleen maar positief zou je denken,maar toch voel ik me op een
of andere manier schuldig.
Vraag me steeds af wat ik verkeerd met hem heb gedaan,terwijl ik weet
dat je geen ADHD krijgt wanneer je ouders iets niet goed doen…
Het klinkt heel stom,ik zie dat het beter met mijn zoontje gaat,maar ik
heb zelf nog geen innerlijke rust gevonden….
Groetjes Cindy
Janny

12-07-2005 17:24

Lieve mam…
Wil je dat idiote idee meteen uit je koppie zetten!?
Ik ben 49 en weet pas (officieel) sinds februari dat ik adhd heb… voordien was mijn leven een lange aaneenschakeling van aanmodderen, struikelen, vallen, opstaan, doorgaan…. Maar mijn ouders dit verwijten? Die altijd op hun manier het beste met me voorhadden??? NEE! NEE! NEE!
Kom op! Je bent vast een supermam, als je nu al zoveel begrip voor dat grompie hebt!
gr en liefs
Janny
mas

12-07-2005 18:32

ik denk dat iedere ouder dit gevoel wel kent, vooral als medicatie in het spel komt, tenslotte neem jij die beslissing om je kind gif te geven, en dat is geen makkelijke beslissing. Ik hoorde van moeders die de eerste pil niet durfde te geven, vader moest dan doen. De oorzaak is aangeboren, voor de rest is natuurlijk de omgeving, de levenservaring heel belangrijk voor de verdere ontwikkeling van adhd, en alles wat je meemaakt lijkt 2 keer zo hard aan te komen als bij Ã‚Â´normaleÃ‚Â´ kinderen. Supergevoelig zijn ze. Alles wat anders had moeten gaan, natuurlijk voel je je daar schuldig over, heb ik ook, en ieder huisje heeft zijn kruisje, en anders de verkeerde invloed van een verkeerde leerkracht wel, pfffffft.
Maar kijk naar de goede dingen die je hebt gedaan voor je kids, veeg die niet uit, en besef je altijd het beste wilt voor je kind. Iedere ouder maakt vroeg of laat een fout of fouten, dat kÃƒÂ¡n ook niet anders, wij zijn gelukkig ook maar mensen.
Ik heb mijn moeder wel altijd verweten dat zij mij gemaakt had, maar toen ik eenmaal die puberteit uit was, was dat gevoel weg.
Niemand kan er wat aan doen, jij ook niet, je kan wel ervoor zorgen dat je hem op de juiste manier erdoorheen sleept, en dan mag hij-zij blij zijn dat jij de moeder bent.
groetjes van mas
Marieke Pots

12-07-2005 19:13

Ging wat mis met mijn vorige bericht. Dus nog een keertje.
Ik herken ik grote mate dit schuldgevoel. Onze zoon van 14 slikt sinds 1 1/2 jaar Ritalin. De diagnose is heel laat gesteld. Een grote mate van schuldgevoel had ik al, we liepen al 12 jaar met een kind met gedragsproblemen waarbij op laatst de ouders wel de schuld moesten hebben van de omgeving.
Maar weet je wat ik denk, ouders voelen altijd schuld. Zij hebben de kinderen op de wereld gezet en als het dan even anders gaat of er ontstaan problemen, je voelt je altijd direct schuldig.
Geniet van je mannetje, het gaat beter met hem en die verbetering zal alleen maar groter worden. En misschien heel banaal, maar een kind met slecht gezichtsvermogen heeft ook een bril en als je voeten niet in orde zijn heb je steunzolen etc.
Onze kinderen hebben deze aanvulling nodig.
En als hij wat ouder wordt ga je zeker de voordelen zien van zo'n mannetje. Onze zoon heeft grenzeloze, positieve energie, die ik bij de andere 2 kinderen van ons niet zie. Die energie zet hij om bij sporten. En reken dat je dan leuke dingen doet. Hij is onlangs nog bij de EK Flag Football in Dusseldorf geweest.
Tip: gooi het zo nu en dan even in de groep. Of bij mensen die je kunt vertrouwen of hier op het forum. We hebben allemaal hetzelfde in ons gezin en voelen goed wat je bedoelt.
Tot horens, Marieke
Janny

12-07-2005 19:25

goed gezegd Mas!
mv ~J & W~

13-07-2005 07:59

Lieve Allemaal,
Bedankt voor jullie lieve reacties,en wat fijn dat ik hier mijn eitje kwijt kan!
Groetjes Cindy
Trubbelmama

13-07-2005 23:06

NIET DOEN.
Heb ik ook gehad. Doordat ik veel lees op het prikbord werd ik beinvloed door de negatieve ervaringen. Ik wilde dus ook stoppen met de ritalin bij mijn jongste zoon. In overleg met de jeugdpsychiater hebben we dat toen ook gedaan.
Alles kwam weer terug.
Zijn onrust
zijn onstuimigheid
zijn boosheid.
Na 3 maanden zijn we weer gestart met de Ritalin
Hij knapt op.
Luistert beter
Is rustiger
Gaat beter met anderen om.
Natuurlijk vind geeneen moeder c.q. vader het leuk om zijn kind ritalin te geven. Maar constant negatieve prikkels en afwijzing zijn ook funest voor een kind.
Kiezen tussen 2 kwaden.
Tja, geef mij dan maar de ritalin.
Ondanks negatieve ervaringen

schuldgevoel

mv ~J & W~

Janny

mas

Marieke Pots

Janny

mv ~J & W~

Trubbelmama