TWEE jaar

  • esther

    Morgen wordt mijn telebubbie twee jaar. Zijn grote broer en zus zijn bloednerveus. Mijn man heeft een vrije dag genomen. Onder ons bed liggen een teletubbiebal, een teletubbie-dvd en een houten trein. Slingers all over the place. Teletubbietaart ligt morgen om 8 uur klaar bij de bakker. We zijn er helemaal klaar voor.

    Maar waar zijn de gasten?

    's ochtends komt zijn oppasmoeder met een paar van zijn vriendjes waar hij daar altijd mee speelt. En mijn ouders komen een heel uur langs. Ze wilden niet komen vanwege iets stoms, maar ik gewoon geeist dat ze zouden komen.

    's middags komt de buurvrouw, die tevens zijn peettante is. En een vriendin van mij.

    That's it.

    geen schoonouders, geen broers, geen schoonzussen, geen neefjes, geen nichtjes, geen vrienden…

    We hebben met niemand ruzie maar ik weet dondersgoed waarom niemand wil komen.

    Mijn teletubbie heeft een broer en een zus met ADHD.

  • petra

    Tinky winky,dipsy,lala,po.teletubbie teletubbie , de rest ben ik alweer een beetje vergeten,Maar van harte gefeliciteerd.

    Groetjes Petra

  • Janny

    Gefeliciteerd met je Teletubbie! Hij is nog te klein om te weten hoe vréselijk LEUK het is (kan zijn!? ;):D) een broer en zus met ADHD te hebben! :D;)

    ach , en die visite die niet komt…. sta er boven… ook al doet het zeer… hij heeft JULLIE!!!

    gr

    Janny

  • edwin

    ja klinkt erg lastig esther..Hoop dat je er toch wat van heb kunnen maken :)

  • mas

    Hoi Esther, alvast van harte gelfeliciteerd met je eigen teletubbie!! En ik ken het probleem “visite zien te bemachtigen” vreselijk om de hele dag te moeten aanhoren 'komt er nog visite voor mij?". Aan de andere kant denk ik dat wij als moeder ons drukker erover maken dan de kids, alhoewel mijn kids het écht niet alleen voor de kadootjes vieren, zij willen visite, aandacht.

    Ik denk ook dat die grote broer en zus met adhd een mooi/goed excuus is om niet te komen, of kort te komen….mensen die het willen begrijpen, mensen die verder kijken dan hun eigen neus, mensen die écht om andere geven zonder er zelf beter van te worden, mensen die zichzelf in een ander kunnen plaatsen, gewoon, ik vind het doodnormale mensen ( maar die schijnen zeldzaam), die mensen, ja die, die komen toch wel, die schrik je niet af, die begrijpen het.

    Oftewel, het zijn flapdrollen waar je niets aan hebt, een kind zijn verjaardag is het belangrijkste in het leven van dat kind, en ook voor je oudere kids is het belangrijk. Mijn man is 36, heeft nog een trauma van zijn verjaardag als kind, hij wil het niet vieren, gaat heel raar doen. Kortom, het is belangrijk, en opa's en oma's ooms en tante die MOETEN komen vind ik. Ik heb zelf altijd de verjaardagen van de kinderen van mijn zussen en broer afgelopen, die kinderen zijn nu al groot. Maar ik verlang van mijn broer en zussen dat ze ook bij mijn kids op de verjaardag komen.

    Het is ieder jaar weer een teleurstelling….

    Meid, koop een extra grote taart, prop er een teletubbie in, vréselijk veel slingers, en laat de oudste helpen een feestje te bouwen, dan wordt het vast knallen;)

    groetjes van mas

  • Marieke Pots

    Al die familieleden die zich nu opstellen: STRAF, in de koelkast noem ik dat. En je komt pas weer uit die “koelkast” als ik dat besloten heb. Zijn ze helemaal betoeterd. Ik ken dit fenomeen wel. Mijn man was vroeger met zijn tweelingbroer ook niet meer zo welkom bij anderen. Te druk. En mijn jongste zoon was op laatst ook niet meer zo welkom bij anderen. Of er werd beleefd gevraagd met hoeveel mensen je kwam. Te druk. Ik straf deze mensen kot maar krachtig af. Als deze mensen geen begrip ook kunnen brengen voor het kind in kwestie: KOELKAST. Niet echt natuurlijk, want dan breken ze de deuren er ook nog uit en dan moet je ze nog meppen ook. Nee, gewoon geen contact meer.

    Ik wens je desalniettemin een hele leuke verjaardag toe.

  • Bernadette

    Gefeliciteerd met je kleine , twee jaar en een teletubbie,s taart , wat kan er nu nog mis gaan !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! .

    Esther helemaal niks ………

    Al diegene die het laten afweten vandaag zijn het niet waard om in jou leven een rol te krijgen.

    Jij kunt honderd keer uitleggen wat adhd is , ze hebben de vooroordelen al lang klaar , die kleine staat vandaag in de hoofdrol , broer en zus lopen daarin mee .

    Al doet het bij jou zeer , laat gaan , laat gaan , je gezin is het belangrijkst .

    Geniet van dat koppie onder taart , een teletubbie taart hoe is het mogelijk , liefs B

  • anoniem

    Esther, van harte gefeliciteerd!!

    ik sluit me (lekker origineel) helemaal bij Det aan!

    en als dat niet lukt, dan heb je nog 364 dagen of daar aan te denken.. ;)

    fijne dag toegewenst!!

    liefs, merel

  • Maria

    Van harte Esther met je schatje van twee!!!!

    Hoe het voelt weet ik wel, mijn zussen komen ook nooit. Het slijt wel maar is bij vlagen weer erg wrang.

    Maak er een hele mooie dag van! liefs,

    Maria

  • jolanda

    gefeliciteerd met je kid

    ook ik ken dit.maar er word gewoon gezegd dat ik mijn zoon zo heb gemaakt.de woorden van mijn schoonmoeder waren;kinderen worden niet zo geboren maar gemaakt.leuk is dat als je zoiets hoort.en dan zet ze dat ook nog in een brief want in mijn gezicht zeggen dat durft ze niet.maar ik ben bikkelhard.de familie komt er bij mij niet meer in.of ze hebben commentaar of ze zijn al dronken als ze komen.daar heb ik geen zin meer in.en met mij ook mijn kids en man niet meer.de kids hebben er ook zelf voor gekozen.ze zijn oud genoeg om dat zelf te beslissen en als zij de fam wel willen zien dan hou ik ze nie tegen dat weten ze.het is hun keuze,de mijne is gemaak.en dat is voor altijd.want ze kunnen heel lang met me sollen,eigelijk pik ik alles te lang maar eens is t afgelopen en dan wel voor goed