komt adhd enzo meer voor dan vroeger?

  • nina

    Hoi allemaal,

    Ik hoor zoveel meer over adhd en autistische kinderen dan vroeger. Ik heb adhd, mn zus, mn zoon ,mn dochter en nog wat familie. Alleen mn zus had mbd. Ik moest beter mn best doen op school toen ik jong was, mn zoon was voor diagnose niet gemotiveerd, mn dochter overal mee bezig. Nu hebben we een stempel maar veranderd dat ons leven? Nee, eigenlijk niet. We zijn nog steeds redelijk wanordelijk met en zonder medicijnen. Mijn zoon vliegt met medicatie niet de hele dag als een gillende keukenmeid door het huis. Goh…. reden om medicatie te geven? Ja en nee, snappie? Als moeder wordt ik gek van de hele dag gegil aan mn hoofd, gelukkig wordt hij ook dol van zichzelf dus blijft hij aan de pillen. Mijn dochter is met en zonder medicatie goed om op de vismarkt te staan. Mijn oren :-( als ik mn zoon dan geen medicatie heb gegeven……:-(:-( Hmmm…. ik vraag me af, mn oren of de rust van mn zoon? Of die van de rest van mn kinderen die op den duur van elkaar ontploffen. VUURWERK!

    Okee, heb zelf ervaring met verschillende medicijnen voor adhd. Van Ritalin argressief rustig, “IK HEB RUST IN MIJN HOOFD!” JA, IK BEN HEEL RUSTIG ZIE JE DAT NIET!!?? Hmm… niet echt, viel me pas op toen ik een paar weken geen Ritalin slikte en ineens weer echt adhd chaotisch was. Maar ook wanordelijk rustig, zalig!

    Die paar weken zonder medicatie (kep nu weer wat anders) waren geweldig maar niet in onze hektische maatschappij. Lekker relaxed, niks aan je hoofd, geen race tegen de klok ivm werk, kinderen, verplichtingen en andere moeten. ADHD past niet in deze tijd heb ik het idee. We leven zo in een tijd van rennen en vliegen. Die paar weken zonder medicatie waren tegek. Helaas, tijd om te leven zoals ik zou willen gaat niet, teveel verplichtingen. Medicatie lijkt zo nodig te zijn om te kunnen functioneren. Relaxen mag tegenwoordig niet meer. Altijd maar nuttig bezig zijn.

    Voelen meer adhders dat zo?

    Groetjes

    Nina

  • mas

    Hoi Nina, ja, dat voel ik ook zo, ik voel me geleefd en de tijd die je af en toe ‘vrij’ bent staat in het teken van op tijd thuis komen voor de kinderen of voor de oppas, bleeeeeeeee. En er zijn teveel zorgen, teveel belasting( letterlijk en figuurlijk:D:D) . Je moet overal achteraan, alles controleren, niemand is meer te vertrouwen ( neem nu de artsen in het ziekenhuis of de psychiaters, of de leerkrachten op school). En misschien komt het ook wel omdat de mens wjzer is geworden, we laten ons niets meer vertellen, zoeken ons recht uit, en nemen ons recht. Het is zo'n grote belasting op je gestel allemaal, ik voel dat echt zo. Omdat je een gezin hebt met kids die niet in de middenmoot passen, komen al die problemen op je pad, en dat kan je juist niet gebruiken.

    Ik denk dat zonder al die problemen eromheen, het best te doen zou zijn…

    Begrijp ik dat je van de Ritalin af bent? Agressief rustig, hahahaha, ik begrijp wel wat je bedoeld. Wat slik je nu? Ik ben de doosjes concerta van mijn zoon aan het opmaken ( die had ik al gekocht maar hij slikt nu strattera), en ik moet zeggen dat ik me veel beter voel met die concerta, ik wil helemaal niet terug op de ritalin, maar ja..kassaaaaaaaaaaaaaaa!

    We blijven dromen, staatsloterij, vrij huisje met wat grond in een warm land, veel dieren en alle vruchten en groenten zelf verbouwen. En dan rust!!!

    groetjes van mas;)

  • gitana

    hoi nina, mas en anderen,

    ik herken heel veel in allebei jullie verhalen: dat constante lawaai wat geproduceerd wordt (en dan vooral door mn oudste, al jaaaaren lang) en die chaos, die drukte, dat onvoorspelbare, altijd die drukte om niks….

    en mas, ik zou ook zoooo graag concerta slikken, want ik heb het een tijdje geprobeerd en dat ging goed, maar ja…. kan het gewoon niet betalen, is toch eigenlijk te erg!

    ik heb het er vaak met mn psychiater over en eigenlijk komen wij dan ook tot de gezamelijke conclusie dat onze “problemen” eigenlijk betrekkelijk zijn en vooral een probleem zijn in de maatschappij waarin wij leven. een maatschappij waarin in alles uitgestippeld en gepland is en alles gebaseerd is op lange termijn planning.

    in een ander soort maatschappij zouden onze problemen juist enorme talenten zijn!

    dat wat jij zei mas, over veel geld winnen, vrijstaand huis in een lekker warm land, groot stuk land om je heen en alle vrijheid om je eigen dingen in te plannen, dat is precies hoe het voor ons ideaal zou zijn. of rondreizen met een kermis of circus, of een nomadenbestaan. kennen jullie die film chocolade met johnny depp? dat gaat over een hele leuke dame die met haar dochter in een frans dorpje een chocolaterie begint. haar leven leek me geweldig, maar ook de rol van j. depp die bij een groepje “riviermensen” behoorde. een soort zigeuners die rondtrekken over rivieren met boten. dan denk ik jaaa, zo moet het!

    we zijn nu eenmaal wie we zijn en ik zou eigenlijk ook niet anders willen als ik echt heel eerlijk ben. ik had alleen 25 geleden al willen weten dat het adhd is en niet al die andere dingen die werden beweerd, dan had ik mn leven er beter op kunnen afstemmen. daarom is het denk ik voor ons als ouders van adhd kids belangrijk om onze kinderen te leren dat ze niet alleen maar allerlei problemen hebben, maar juist ook speciale talenten. tenminste dat probeer ik bij mijn eigen dochters zo goed mogelijk te doen.

  • edwin

    neej geloof niet dat het meer voorkomt..geloof wel dat er meer word gediagnostiseerd.we hebben betere kennis als vroeger om dit te zien.dan heb je ook nog eens de mensen die fout worden gediagnosiseerd,waardoor het lijkt dat er nog meer mensen adhd hebben.

  • mas

    ja, dat denk ik ook, ik denk niet dat adhd meer voorkomt, maar het komt nu eerder naar voren door de huidige maatschappij denk ik, dus meer diagnoses dan vroeger.

    mas

  • edwin

    beetje mijn antwoorden stelen he mas!,fijne meid :D

  • Janny

    JA! Zo voel ik het ook!

    ;)

    Janny

  • Janny

    Weet je wat ik me nog meer plotseling afvraag? Mijn man komt uit Tunesië en ik vraag me af of ze daar überhaupt wel wéten wat ADHD is?

    Dat had ik ook altijd met (postnatale) depressies en zo… het is of ze daar niet eens stilstaan bij dat ‘soort’ dingen….

    ????

    Ik ga de vraag voorleggen aan mijn beide schoonzusjes daar!

    ;):D