Hallo,
dit heeft gewoon te maken met het feit hoe we eigenlijk lezen. Als we lezen, dan lezen we niet alle letters, maar eigenlijk met woordbeelden. Die worden in je hersenen geregistreerd en als je het de volgende keer tegen komt kan je het onmiddellijk zonder problemen lezen. Daarom zie je ook vaak niet als er een lettertje tekort is in een woord. Eens een woord geregistreerd is heb je alle ‘letterinformatie’ niet meer nodig, met een beetje heb je genoeg. Het wordt echter anders voor een nieuw woord dat je nog nooit gelezen hebt, dan heb je ineens wel alle letterinformatie nodig, want anders komt er niets van terecht, lees maar eens een medische tekst, dan heb je vaak alle letters nodig voor je het woord kan uitspreken. Eens het woord geregistreerd is, is dat opnieuw niet meer nodig.
Dit is ook een van de redenen waarom het klanklezen dat wordt aangeleerd bij jonge kinderen geen goede methode is. Een globaalmethode is een veel natuurlijker methode omdat het eigenlijk zo is dat we lezen. De klankmethode is een heel onnatuurlijke methode en zo lezen wij niet, dus heeft het geen zin om het aan kinderen zo aan te leren.
Het lijkt ook te zijn dat we eigenlijk alleen het bovenste gedeelte van de letters lezen.
Met de computer hier weet ik niet hoe dit te doen. Maar doe eens het volgende proefje: Je typt een zin en met typex haal je de onderste helft van alle letters weg. Dan kan je het zinnetje eigenlijk nog tamelijk goed lezen. Als je echter de bovenste helft weghaalt zie je vaak maar een heleboel stokjes en kan je er nog moeilijk wat van maken.
Het oog en de hersenen zoeken methodes voor het snellezen en eigenlijk hebben we al die letters niet echt helemaal nodig, op verschillende andere manieren: met halve letters, letters door elkaar of zelfs met letters uit het woord weg, kunnen we vaak toch nog lezen.
Luidop lezen is trouwens niet echt lezen, dat is spreken. Er gaan heel wat andere mechanismes in werking bij het luidop lezen dan bij het stillezen. Vaak kan je een tekst goed luidop lezen, maar achteraf weet je maar half waar het over ging. Intonatie komt hier ook bij kijken wat bij het gewone ‘zuivere’ lezen helemaal van geen belang is.
Dus: zit ons leesonderwijs eigenlijk wel goed in elkaar??
Ik veronderstel dat we eigenlijk nog heel weinig weten over hoe een kind nu eigenlijk echt leert lezen. Dus met dislectische kinderen wordt alles nog heel veel moeilijker.
Marleen
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
