medicatie-judo

okidokie

07-04-2005 20:42

Hoi ,
Ik heb ervaring in de hulpverlening en ben zelf klant. Ik slik Citalopram en Seroquel en ben veel rustiger en prettiger voor anderen. Vooral seroquel vind ik betrouwbaar in een lage dosering .
Maar ik ben Taoistisch ik hou veel van de natuur en de natuurlijke weg volgen , niet ingrijpen , dieren , respekt voor dier en plant.
Ik denk dat sport heel goed is bij adhd en atypisch autisme. Ook voor andere ggz-klachten.
Vooral individuele sporten zoals taekondo judo en karate zijn opvoedend en zeer leerzaam , rustgevend en veel respekt etc.
Probeer eens taekwondo en judo !
liefs okidokie
albert

07-04-2005 21:13

Hallo okidoki,
Weet je dat ik dit al een aantal keren heb aangehaald?
Ik krijg echter maar weinig responce, terwijl ik er van overtuigd ben dat sporten een hele goede bijdrage kan leveren in het welbevinden van een ADHD-er.
Ik spreek hierover uit eigen ervaring, heb er zelf erg veel baat bij.
Mischien dat het bij velen niet in hun levenspatroon past, twee banen altijd druk.
Als men dan thuiskomt kunnen ze alleen nog maar doodmoe op de bank neerploffen.
Die vermoeidheid is vaak van geestelijke aard, als je er dan niets mee doet, slaat dat ook over op je lichaam.
Als ik dat gevoel krijg en geef er aan toe ben ik niet meer vooruit te branden.
Stap ik echter op de fiets en kom na een uurtje terug, heb ik weer zoveel energie,
dat ik nog even tijd neem om bijvoorbeeld het gras te maaien.
Ik slaap dan ook beter en sta s'ochtend's fit weer op.
Groeten, Albert.
Jet

07-04-2005 22:39

Hoi Albert,
Je hebt helemaal gelijk met je weinig respons. Ik wordt al moe als ik er aan denk. Mijn kinderen zijn zo druk dat ik blij ben als er even iets niet voor mijn ogen beweegd. Mijn jongste kind is helemaal gek van sport….. alleen: Hij is begonnen met zwemmen, maar zwom liever onder water dan boven, dat vond de badmeester niet leuk. Toen naar Judo, hij zat niet genoeg stil, ging grepen en worpen oefenen met kinderen die wel stil stonden of zaten om naar de instructie te luisteren. Het koste een kapitaal per maand maar mijn zoon zat de helft van de tijd op de bank omdat hij niet goed meewerkte. Dit vond de judoleraar niet leuk. Toen Turnen want hij wil acrobaat worden. (was zo fanatiek dat hij zichzelf in twee weken handstand leerde en vervolgens ook 10 sec in handstand kon blijven staan) Hij was zo goed kon gelijk in de kernploeg. Maar hij luisterde niet goed. Had niet door dat je een kunstje wel 20 x moest oefenen, na een keer vond hij het best en ging in de ringen hangen wat niet mocht. Dat vond de Turnleraar niet leuk. Hij zit nu op voetbal, krijgt daar een heleboel schoppen omdat hij totaal geen angst heeft en gewoon voor de voeten van een ander gaat lopen. Als hij dan een schop krijgt geeft hij er eentje terug. Dat vind de trainer niet leuk. Het is dat mijn man de leider is van zijn elftal ander was hij ook van de voetbal afgetrapt. Fietsen doet hij hier om het blok huizen heen. Dat gaat snel vervelen dus gaat hij stunten, en valt vervolgens van zijn fiets.
Hij is net 9 geworden. Vond al deze sporten geweldig leuk en fijn maar is overal vanwege zijn gedrag uitgesloten. Ons is vriendelijk verzocht toch maar iets anders voor onze zoon te vinden. Tja, dan kan sporten nog zo gezond zijn maar voor onze zoon is het toch wel heeeeeeeel teleurstellend allemaal.
gr. Jet
mas

07-04-2005 23:11

Hoi albert, je moet zelfdisipline hebben om te sporten, en dat mist nu juist vaak bij adhders, zo ook bij mezelf.
mijn zoon zit in de sportklas heeft 6 uur minimaal sport per week, daarnaast voetballen 2x per week een uur trainen en 1xper week een wedstrijd. Maar hoe hij ook afgemat wordt, het helpt hem niets, en hij wil al jaren van voetbal af ( terwijl hij zelfs gescout is!) we hebben het nog steeds kunnen rekken, maar voor hoelang is maar de vraag. Kijk, voetbal is leuk, maar je moet je omkleden, ernaar toe en ook op het veld zijn regels, dan thuis je tas opruimen en douchen, dan heeft hij al geen zin meer:(
Ikzelf zit vol met goede voornemens, ik heb vaker gesport, voelde me ook veel beter daardoor, toch lukt het me niet om het op te brengen, mijn zoon heeft het van geen vreemde;)
mas
Cleo

08-04-2005 09:26

Mijn zoon had wel heel erg veel aan voetbal, hij ging als een speer. Ze hadden hem graag want hij ging overal voor en doorheen. Hij voelde zich zo goed op de dagen dat ie kon trainen en hij heeft anderhalf jaar zelf 3x per week getraind + dan zaterdags de wedstrijden. 2x per week trainen met zn eigen ploeg, en de woensdag erbij bij een hoger elftal.
Ik merkte wel het verschil met ritalin. Toen ie dat nog niet kreeg ging ie blind achter de bal aan, gooide zich overal voor. Maar toen hij de diagnose kreeg en met ritalin verder moest ging er toch wel wat veranderen. Toen begon ie meer overzicht in het spel zelf te krijgen, en speelde de bal ook uit. Hij zag de kansen van een ander ook ineens.
De leiding moest hem wel altijd op het middenveld zetten, want hij was overal hihi..
Ik baal best wel dat ie door blessures niet meer wou. Hij stopte niet en had op t laatst een steeds terugkerende liesblessure.
Nu is ie een echte puber.. hangen op de bank, computers en spelcomputers
marmar

08-04-2005 09:38

hoi allemaal
Hier geld de goude regel,sporten moet.
Het is inderdaad af en toe een strijd,maar hij kan zeuren wat hij wil,hij moet.
Ik heb gezegd toen hij onder voetballen ging, je mag eronder maar je blijft er minimaal een jaar onder.
Nou vind hij het hardstikke leuk,behalve als het regent,en daarna douchen.
Nou wil hij onder judo(gelukkig, want wij wouden dit ook al heel lang graag)
Nou van de week een proefles gehad, hardstikke leuk,maar hij wil ook nog kijken bij teakwando.
Dus vanmiddag teakwando,en dan kiezen wat hij wil.
Ik vind het zo belangrijk dat hij sport,het is goed voor je eigenwaarde, voor je gezondheid,voor de ontwikkeling van de samenspel,disipline,en ga zo maar door.
En natuurlijk ze kunnen toch een stuk energie kwijt(die ze altijd in overvloed hebben)
Dus ik ben ook eens dat sporten gezond is voor iedereen,en natuurlijk ook voor onze adhd kids.
groetjes Marmar
albert

08-04-2005 15:43

HÃƒÂ©,
Eindelijk eens een reactie over het medicijn dat sport heet.
Geloof me, ik heb die periode van passieviteit ook gehad.
Toe ik er echter achter kwam, dat sporten heel goed voor me was, heb ik me soms met pijn en moeite maar weer op die fiets gehesen.
Nu ik eindelijk mijn ritme heb gevonden, mischien ook wel mede door de Ritalin,
vind ik het nu heerlijk om dat ritme vast te houden.
Voor diegenen die het nog niet kunnen opbrengen, is het nog niet te laat hoor, ik ben ook op mijn 43e pas echt begonnen.
Groeten, Albert.

medicatie-judo

okidokie

albert

Jet

mas

Cleo

marmar

albert