off topic, maar wel leuk!

  • mas

    Pre 70-ers: DOORLEZEN

    Na 1970 geboren: VERDWIJN (naar het eind van de bladzijde)

    Hoe is het in godsnaam mogelijk dat wij als geborenen in de 60-er jaren, nog leven?

    Volgens de theorieen anno 2004 zouden we toch al lang dood moeten zijn ?

    Wij zaten in auto's zonder veiligheidsstoeltjes, gordel of airbag.

    Onze bedden en speelgoed waren geschilderd met verf vol lood en cadmium.

    Boven aan een trap was geen hekje; wie te ver ging kukelde naar beneden.

    Als je wakker werd in bed hoorde niemand dat, en als er echt iets was moest je hard schreeuwen voordat je ouders het merkten.

    Flessen met gevaarlijke stoffen en alle apotheekflessen konden we gewoon met onze handjes en beperkte motoriek openen.

    Poorten en deuren gingen gewoon dicht, en als je met je vingers er tussen zat waren ze weg.

    Op de fiets zat je achterop met je gat op de bagagedrager en probeerde je vast te houden aan de schroefveren van het zadel voor je.

    Een helm hadden ze nog niet eens op een bromfiets, laat staan op een fiets.

    Water dronken we uit de kraan, niet uit een fles.

    Brood stond stijf van conserveringsmiddelen, na twee weken was een Bums nog net zo vers als in de winkel.

    Kleur en smaakstoffen moeten ook toen al bestaan hebben, want zo rood, groen of geel als die limonade toen was, zie ik ze nu echt niet meer.

    Een kauwgom legde je ‘s avonds op het nachtkastje en stak je ’s morgens weer in je mond.

    Op school hadden ze maar een maat bank en met zo'n heerlijk gevaarlijke klep der aan.

    Schoenen waren meestal al ingedragen door broer, zus, neef of zo, en ook je fiets was of te groot of te klein.

    Een fiets had geen versnellingen en als een band kapot was leerde je

    vader

    je zo snel mogelijk om hem zelf te plakken.

    We gingen 's morgens weg van huis en we kwamen terug als de

    straatverlichting aan ging. Niemand wist waar we waren in de tussentijd

    en

    we hadden geen GSM mee!

    Het bos of een park was een plek om te spelen en geen vieze mannetjes verzamelplek.

    Als we naar een vriendje gingen, liep je er gewoon naar toe, je hoefde niet aan te bellen en ook geen afspraak te maken. Er ging ook geen volwassene met je mee.

    Wij aten ook al koekjes en kregen brood met veel boter en werden toch

    niet

    dik.

    We dronken uit dezelfde fles als onze vrienden en niemand werd er ziek van.

    Wij hadden geen Playstation, Nintendo, X-box, 64 televisiezenders, videofilms, surround sound, eigen televisie's, computer of internet. Wij hadden vrienden!

    De televisiezender begon pas om 18.00 uur. Dan kwam een uurtje wat leuks voor kinderen en oh wee als je daarna durfde op te staan om op een knopje van een andere zender te duwen (die zaten aan het toestel vast). Pa bepaalde wat en hoe lang je daarna nog keek.

    We hebben ons gesneden, botten gebroken, tanden uitgevallen en er werd

    niemand voor naar de rechter gesleept. Dat waren gewoon ‘ongelukken’ en soms kreeg je er ook nog zelf een extra pak slaag voor.

    Wij vochten en sloegen elkaar soms groen en blauw, en er was geen volwassene die zich er druk over maakte, laat staan een lieveheersbeestje op je jas kroop.

    Pedagogisch verantwoord speelgoed maakten we zelf; met stokken sloegen we naar ballen, we bouwden zeepkisten en merkten onder aan de berg dat we de rem vergeten waren. We voetbalden op straat, en alleen wie goed was mocht mee doen; wie niet goed genoeg was moest maar blijven kijken en leren omgaan met teleurstellingen.

    Op school zaten ook domme kinderen. Zij gingen en kwamen op dezelfde tijd als wij en kregen de zelfde lessen. Zij deden soms een klas nog een jaar en daarover waren ook geen discussies op ouderavonden. De meester had altijd gelijk.

    We smeerden onze boterhammen zelf, met een grote mensen mes, en als je ze vergeten was kon je op school niets kopen! Als je de korst niet at had je een beetje meer honger de rest van de dag.

    Wij gingen met de fiets naar school, helemaal zelf, ook in de winter!

    Als je moeder aan de huisdeur noch naar je zwaaide was je al een watje!

    Als je problemen veroorzaakt had waren je ouders het eens met de politie.

    Ze kwamen wel om je te halen, maar niet om je er uit te lullen.

    Onze daden hadden consequenties. Dat was duidelijk en je kon je niet verstoppen.

    Wij hadden vrijheid, mislukkingen, succes en verantwoordelijkheid.

    We hebben moeten leren er mee om te gaan.

    Onze generatie heeft veel mensen voortgebracht die problemen kunnen oplossen, innovatief bezig zijn en daarbij risico durven nemen en voor de gevolgen in staan.

    Hoor jij ook daar bij ?

    GEFELICITEERD ! WIJ WAREN HELDEN !!!!!!

    Geboren na 1970 ?

    NU WEET JIJ ZACHTEWATTENKIND OOK WEER EENS WAT

    (maar je bent nog jong)

  • Bernadette

    whahahaha , die is gaaf , B

  • Disco

    En dan te bedenken dat:

    Ik misschien wel een leukere jeugd heb gehad als wat ze nu hebben met Xbox,Computer etc,etc

    Ps geen woord te veel,heel leuk om te lezen

    Theo

  • maggie

    hahah arie en sylvester hebben in hun theatershow rammen ook zoiets verwerkt maar dan voor de mensen uit de jaren 80 en toen was het ook anders dan nu lol

    maggie

  • gitana

    hoi mas,

    helemaal goed!!!

    ik ben zelf uit het bouwjaar 1964 en als ik dit soort prehistorische dingen wel eens tegen mijn kids vertel, dan zitten ze me ook wel eens met open mond aan te staren, zo van: mama, hoe heb je toen kunnen overleven???

    en ik hoor mezelf ook wel eens praten en denk dan: huh, de jaren zestig en zeventig die nu door mijn kinderen als vroeger worden gezien, dat was mijn jeugd, wat gaat de tijd snel….

    mijn oudste dochter vroeg eens aan me (nog in de guldentijd) of ik de cent nog had meegemaakt. toen dacht ik al tjongejonge, zo lang geleden is dat toch ook weer niet!

  • marleen

    ik hoor er nog net bij. Joepi! ik ben een heldin! :)

  • franca

    bedankt Mas, héérlijk om te lezen én te weten: ik ben ook een held, want geboren in 1960!

    En het was inderdaad zalig om te spelen op een bouwterrein, en in de bosjes van het park hutten bouwen!

    Weten onze kinderen nog wel hoe dat moet?

    groetjes, Franca

  • Albert

    Nou, ik kom ook uit dat grijze verleden, en ik kan je zeggen het was helemaal niet zo grijs. Het was spelen op straat, blikspuit, slootjespringen, in het weiland, kivietseieren zoeken. Het was ijsschotje lopen op de vijver in het park, pinksterbloemen zoeken en op de buurt verkopen. Het waren de buurtfeesten, wedstrijdjes, van de ene buurt tegen de andere, de hele buurt was één grote familie .De 5 mei feesten, alles was oranje, alle ramen op de buurt waren versiert met crepepapieren rozen, vlaggetjes gespannen kris kras over de hele straat, gingen weken aan voorbereidingen en knutsellen met de buren aan vooraf.

    Ik kan me nog herinneren dat ik voor het eerst TV keek bij iemand twee straten achter ons, dan mochten we met een man of tien met z'n allen op de bank en op de vloer zitten kijken. Het was de enige tv in de hele buurt. Later was het jointje roken onder de sterren, filosoferen, gitaartje er bij, lekker om een vuurtje, kratje bier, Focus, Lang tall Erny and the shakers, Eurth and fire, Cuby and the Blizards en—– och, ik hou maar op. Die tijd komt toch niet meer terug en de huidige jeugd zal dit nooit begrijpen. Het zal wel aan de leeftijd liggen, de generatiekloof is geloof ik nog nooit zo groot geweest. De oorzaak, evolutie van de mens veroorzaakt door de huidige techniek. Ze hoeven niet meer buiten te spelen, ze hebben hun eigen virtuele wereldje op hun pc, tv en gsm. Vergroeide duimen van het SMSen, muisarm, vierkante koppie's van het tv kijken, de evolutie is al duidelijk zichtbaar.

    En nu straks alleen nog maar de climaatverandering, “zucht”, je maakt wat mee in je korte leventje.

    Groeten, Albert.

  • mas

    zijn we misschien wel overbezorgde ouders geworden? worden die kids gefrustreerd omdat aan alles een kaartje hangt?

    groetje van mas:)

  • Albert

    Ook daar zit wat in Mas,

    De kaartjes die ze vandaag de dag bedenken waren er vroeger niet.

    Ik heb inderdaad een beetje de indruk, dat de weegschaal een beetje doorslaat.

    Maar ja, wat wil je, als de ouders van de huidige ouders allemaal ouwe hippie's zijn?

    Eigenlijk hoor ik bij die grootoudercattegorie, maar heb wel een zoon van 9.

    En weet je dan is die generatiekloof zo groot, dat je er geen last meer van hebt.

    Voeg daar nog eens mijn ADHD aan toe met een vleugje flowerpower en daarmee kan het prima met de jeugd vinden.

    Men vraagt ons soms wel eens, wie is de oudste van jullie twee?

    Groeten, Albert.