mijn lieve zoontje....

nina

23-02-2005 17:07

hallo!
Ik ben nina mama van een lief, druk jongetje van net 4 jaar oud. ik heb hier al een flink stuk zitten lezen en herken best wel veel van wat jullie schrijven in mijn zoontje.
hij gaat sinds begin januari naar de basisschool, daar zijn al wat gesprekken aan vooraf gegaan, omdat tijdens de proefochtenden het helemaal niet goed ging, niet luisteren, druk, aanwezig, niet handelbaar enz….
voordat hij dus voor het ‘echt’ ging, hadden we dan ook al een gesprek gehad met de juf, om een aantal handvaten en gebruiksaanwijzingen tegeven……
in die paar weken dat hij nu heen gaat, gaat het iets beter, maar ik hoor nog bijna wekelijks veel negatieve dingen over mijn kindje…. niet alleen van de juf, maar ook van andere kindjes (hij deed dit en dat) maar ook van andere moeders……….
vandaag weer een gesprek gehad met de juf, over hoe het nu gaat……… niet zo, dus. de interactie tussen de kindjes en mijn zoontje gaat dus niet goed….
de juf is hier mee bezig om de andere( oudere) kindjes te leren, hoe ze met hem het beste kunnen gaan, en na de vakantie gaan we met een schriftje werken waar allemaal negative dingen, maar ook positive, zijn voorgevallen op school. tot nu toe hoorde ik het toch een beetje via via, mijn zoontje is niet zo'n prater……
de juf had het erover om nu toch via een observatie dienst (geen idee hoe het heet) nu toch te gaan onderzoeken of hij misschien adhd heeft.
mijn vraag is dan ook, hoe gaat dat allemaal, hoe zijn de begin stappen van het onderzoeken naar ADHD…….
ach, het blijft toch mijn lieve knul…… alleen jammer dat niet iedereen dat ziet, dat het een lieve jongen is……..
bedankt voor het lezen, het lucht al op door er over te schrijven….
groet, nina
Janny

23-02-2005 19:47

Ik begrijp heel erg goed dat je het fijn vind het even kwijt te kunnen hoor!
Ik heb een 9 jaar jonger zusje in Lancaster. Zij heeft een zoontje van tweeÃƒÂ«nhalf met wie zij (nu al) precies dezelfde zorgen en problemen heeft. En het doet haar zeer! Heel erg zeer af en toe… Het is echt een schat… maar zo zien anderen dat (helaas) niet (altijd)
Ze waren hier net 2 weken, dus hebben we het zelf kunnen meemaken en ze had geen woord te veel gezegd. Nu gaan ze dat kleine al… observeren!
Ik zal haar vragen of ze hier eens een kijkje wil nemen.
gr
franca

23-02-2005 19:51

Lieve Nina.
Mijn eigen ervaring is ÃƒÂ³ÃƒÂ³k dat mijn zoon zo verschrikkelijk lief is; voor mij gaat hij door het vuur!
Wel jammer dat dat maar een kant is. Ik hoop dat je die lieve kant van je zoon kunt blijven zien! Ondanks gemekker van derden.
Franca
nina

23-02-2005 20:50

hoi, bedankt voor de lieve woorden!
ik zal zeker altijd de goede en lieve kanten zien van mijn mannetje……….
maar idd het doet gewoon zeer, als andere mensen die hem alleen af en toe zien, alleen de negatieve dingen zien……
en als hij ergens nieuw naar toe gaat, school of nieuwe oppas o.i.d. dan doet het me ook altijd zo'n pijn dat ik ook zijn negative kanten zoveel aandacht moet geven, zodat ze met hem op de goede manier omgaan….
fijn om hier een stukje begrip tegen te komen………
Bernadette

23-02-2005 21:01

hoi Nina ,
Hoe graag je het ook zo zou willen , jou manneke kan er niets aan doen als hij adhd heeft en de wereld buiten jullie om kan hem alleen maar accepteren hoe hij is .
Hoe meer jij wilt dat hij aangepast gedrag gaat vertonen , ben ik bang dat het steeds moeilijker word .
Natuurlijk wil laten zien hoe blij je bent met je kind en laat dat ook merken , Probeer niet te veel je aan te trekken wat de buiten wereld er van vind of het commentaar .
Ik heb dat met mijn zoon in de beginjaren wel gedaan , slofte wat af om de wereld te laten zien en voelen dat hij noch ik er wat aan konden doen , energie ingestoken voor nopes
Dat doe ik dus niet meer , sterkte bernadette
mas

23-02-2005 22:02

Hoi nina, ik vind het erg voorbarig van die juf, een diagnose is toch nog niet te geven op die leeftijd. Zijn gedrag kan van alles zijn of te betekenen hebben, pas in groep drie kan men duidelijk oordelen over een diagnose.
Mijn jongste zoon is 5, en ook hij is druk en ik verdenk hem ervan ook adhd te hebben (ikzelf heb adhd en mijn oudste zoon van 13 ook ), maar ik peins er niet over om hem te laten onderzoeken oid, vind dat echt te vroeg. Het is ook zo afhankelijk van de leerkracht, mijn oudste zoon is ernstig beschadigd door een juf die hij in groep 3 had. Ook nu bij mijn jongste zoon gaat het veel beter bij de ene juf dan bij de andere ( zij delen een baan), het is de aanpak, het open staan voor het individu, en niet een kind als een machine zien.
De aanpak is zo belangrijk, daar is geen diagnose voor nodig hoor, als jou kind gebaad is bij een bepaalde aanpak heeft hij nu ook het recht om die te krijgen. Zo gaan mijn kinderen compleet uit hun dak( ik trouwens ook) als ze ten onrechte beschuldigd worden. Wij zijn zo gevoelig voor complimentjes, en ook heel gevoelig voor een standje, die komt kei en keihard aan, die maakt zelfs kwaad en onmachtig.
Alle gevoelens zijn tÃƒÂ©, de rem op het gedrag is weg, en daar kan best rekening mee gehouden worden, ook door de juf.
Meid, veel sterkte, en deze speciale kids zijn JUIST heel erg lief, dat is de andere kant. Bijna iedereen zegt ook over mijn oudste zoon ( die is dus echt supermoeilijk in gedrag, heeft adhd en odd), dat hij ook zo lief is. Laatst had de hele klas straf van de mentor gekregen, en hij is dan de enige die later naar de mentor toe gaat en vraagt `` meester…zijn we nu wel weer vrienden? Ã‚Â´Ã‚Â´. Straffen, een standje geven, een waarschuwing, een kind wordt er alleen maar onzeker van en gaat daardoor zich misdragen, beloon het goede, dan groeien ze en zal het goede gedrag zich veel vaker vertonen.
groetje van mas
mas

23-02-2005 22:05

ps, zou je je naam kunnen aanpassen? er zit hier namelijk al jaren een andere nina, misschien zou je een cijfer kunnen toevoegen aan je naam ofzo. Het voorkomt een hoop verwarring denk ik.
groetje van mas
emmy

23-02-2005 22:25

Hoi Nina!
Natuurlijk is jouw zoontje de liefste van de hele wereld en het is dan jammer dat ze dat op school niet willen zien. Geloof in je eigen kind en laat hem dat ook zien en voelen!
Hij krijgt dan ook wat meer zelfvertrouwen ondanks de negatieve reakties op school. Ik heb wat tranen gelaten om al die negatieve reakties van school. Als er op school eens een akkefietje was met een ander kind, dan had mijn zoon het gedaan. Gelukkig heeft hij nu een ander leerkracht en dat klikt veel beter; ook daar heb je mee te maken! Na jaren van testen en allerlei onderzoeken kwam bij onze zoon toch ADHD naar voren en hij is, nadat we allerlei therapieÃƒÂ«n, visolie etc. geprobeerd hadden, toch begonnen met ritalin en dat lijkt heel goed aan te slaan.
Loop niet te hard van stapel en laat je niet pushen door school in een richting die je niet wil.
Groeten, Emmy
Janny

24-02-2005 08:40

Verdorie, ik wil mijn zus in Lancaster zo graag deze draad laten lezen omdat ook zij zo veel verdriet heeft vanwege de reacties om zich heen betreffende haar (schattig!!) zoontje. Die trut reageert niet op mail, alleen als zij mij nodig is.
Ook hij heeft het altijd gedaan… en dat doet pijn. Het sloopt haar, zijn gedrag en hij is pas 2,5. En sinds kort heeft hij een broertje dat maakt het niet makkelijker.
Nou, jullie hebben het met je kind en mijn kinderen hadden (hebben??) zoiets met hun moeder… da's ook wat!
Niet slecht maar een ‘beetje anders’…
kop op!
Blijf dat kereltje zeggen dat hij dubbel en dwars de moeite waard is en dat jij onvoorwaarlijk van hem houdt!
HG
Janny
bea veenstra

24-02-2005 08:46

hallo Nina
ook ik ben moeder van een onwijs lieve zoon met adhd (en een lieve dochter van 11 zonder adhd maar met pubergedrag haha)
Maar ik herken jou verhaal wel
De juf in de kleuterklas kwam eens bijna gillend op mij af en riep jou kkind heeft adhd!!
Toen zei ik, woonderbaarlijk kalm zo en u bent dokter?
De juf had een grote groep en liep op haar tenen, mijn zoon vertoonde ook het gedrag wat jij beschrijft en juf werd er eerlijk geegd een beetje gek van
Daarbij klikte het niet echt tussen mijn zoon en die juf wwant toen hij bij een andere juf in de klas kwam was het al een stuk beter
Leerkrachten denken dat ze de wijsheid hebben en maar kunnen roepen dat een kind adhd heeft
Maar neem van mij aan uit ervaring weten we dat ze r niks vanaf weten en ook ergens de klok horen luiden maar niet wetende waar de klepel hangt
Wij hebben op school ook al het nodige meegemaakt
En op het laatste gesprek kregen we zelfs te horen dat het goed ging en waren ze eens positief over hem
Ik heb dat ik andere gesprekken ook aangegeven, vroeg dan is er ook iets leuks of positiefs over hem te vertellen
Je krijgt vaak alleen te horen wat er mis is in plaats van wat er goed is en dat is zo jammer
Deze kinderen groeien door complimenten (is de juf nu ook achter en zei het zelf!)
Het is niet leuk altijd maar negatieve verhalen te horen
En het is zo ook mijn zoon is erg lief en best sociaal, heeft t hart op zijn tong en kan soms ineens tegen me zeggen ik vind je lief mama
Nou dan ben je toch al lang weer al die driftbuien en opstand vergeten haha
Heel veel sterkte met je zoon en doe wat je gevoel je ingeeft en laat school dat niet voor jou beslissen
De diagnose adhd mag alleen een psychiater stellen en niet een leerkracht!
Groeten
Bea

mijn lieve zoontje....

nina

Janny

franca

nina

Bernadette

mas

mas

emmy

Janny

bea veenstra