Hallo Petra,
Ik herken de woedeaanvallen ook bij mijn zoontje, maar gelukkig zijn ze niet zo erg. Het vloeken wordt ook langs geen kanten geaccepteerd. Ik ben het dan ook eens met Helga. Er zijn bepaalde dingen die je niet kan/mag negeren, daar moet je gewoonweg iets op zeggen. De woedeaanval op zich kan je misschien niet tegen gaan maar dat schelden mag niet aanvaard worden. Het feit dat je zegt dat hij dat niet tegen zijn vader doet betekent dat hij het op de een of andere manier wel kan vermijden.
Ik zou het hem uitleggen dat je vanaf nu de woedeaanvallen nog kan aanvaarden, dat je kan begrijpen dat hij boos kan zijn en dan even moet uitrazen, maar zeg hem duidelijk dat het vloeken of voor het ogenblik eventueel dat ene woord er niet meer bij mag zijn en dat je dat dus langs geen kanten meer zal accepteren. Je kan met hem misschien een beloning bespreken of een straf bespreken voor de volgende keer als hij kwaad wordt en het woord dus niet of wel gebruikt. Het meest normale zal zijn dat hij in de volgende woede bui het woord er gewoonweg uitflapt omdat hij hoogst waarschijnlijk de afspraak al vergeten zal zijn of gewoonweg (vaak onbewust) wil uittesten of je het eigenlijk wel meende. Dan moet jij dus 100% voet bij stuk houden en de straf uitvoeren, je kan hem eraan herinneren dat dat was wat jullie hadden afgesproken en dat dat dus van nu af aan ook zal gebeuren en hij dus ook de afgesproken beloning zal krijgen als hij het niet gebruikt. Probeer zo rustig mogelijk te zijn op dat moment (makkelijk gezegd, weet ik goed)
Hoogst waarschijnlijk zal het misschien zelfs meerdere keren duren voor hij het niet meer gebruikt. ADHD kinderen zijn moeilijker van slecht gedrag af te brengen en moeilijker te corrigeren dan gewone kinderen, ze blijven zich maar stoten aan diezelfde steen. Denk dus niet dat je er met een gesprekje van zal afkomen en na de tweede keer succes zal hebben, dat is hoogst onwaarschijnlijk, misschien heb je wel geluk, maar dan zal hij het waarschijnlijk de derde keer wel weer gebruiken. Wees consequent en hou vol. Met een beetje geluk zal hij op een bepaalde keer het woord niet gebruiken en misschien zelf wel om zijn beloning vragen: mama, dit keer heb ik het woord niet gebruikt, dus nu mag ik……. dit of dat….. Op dat ogenblik zal je dan misschien wel heel erg kwaad zijn zelf, omdat hij dus net weer een heel schandaal heeft opgezet, maar dan moet je net zoals met de straf consequent blijven en hem de beloning geven.
Indien je dit kleine stapje bereikt hebt en ziet dat hij het inderdaad steeds minder gaat gebruiken, kan je misschien over gaan naar het minder belonen (gebruik geen te grote beloning of materiële beloning, als je telkens iets moet kopen wil je misschien op de duur om financiële redenen dat hij toch weer vloekt, of kan je de beloning niet geven en heeft alles geen zin - zoek een activiteit, een uitstapje, een extra uur opblijven, of een stickersysteem: met 5 stickers krijg je een…. of mag je…. iets wat hij leuk vind) Maak het langzamerhand steeds ‘moeilijker’ voor hem om een beloning te krijgen, want hij zou stillaan moeten stoppen met vloeken. Maar maak het nooit te moeilijk of onmogelijk, dan heeft het ook geen zin. (20 stickers vóór hij iets krijgt of mag doen is véél te veel, dan geeft hij het op, zeker in het begin, kleine stapjes, als je ziet dat hij makkelijk aan tien komt kan je het dan wel proberen met een goeie beloning achteraf) Je kan ook vragen dan dat hij niet meer met deuren gooit en het systeem opnieuw beginnen, of dat hij niet meer zijn vinger opsteekt of een ander gedrag dat je uit de woede bui wil halen. Alles stap voor stap en met veel geduld en doorzettingsvermogen en met wel eens vallen en opstaan. Daar heb je ook recht op.
Met een adhd kind zijn deze corrigeermethodes een veel langere weg dan met andere ‘gewone’ kinderen, maar wat ik heel belangrijk vind is dat je hem zeker duidelijk maakt dat deze bepaalde woorden echt niet meer kunnen. Ik zou het dus zeker niet meer negeren.
Hopelijk heb je er wat aan en veel succes ermee, op welke manier dan ook!
Marleen.