antwoord op mail , waarin ik mijn zorg uitsprak

Bernadette

08-02-2005 10:00

Geachte mevrouw van Heiningen,
Naar aanleiding van uw e-mail wil ik u verwijzen naar de zesde voortgangsrapportage “Weer Samen Naar School”. Daarin wordt onder andere het onderwijsbeleid ten aanzien van leerlingen met ADHD beschreven (www.minocw.nl).
Verder wil ik u informeren over het standpunt van de Gezondheidsraad over ADHD.
Over de wijze waarop kinderen met ADHD het best geholpen kunnen worden, is een rapport verschenen van de Gezondheidsraad. Volgens deze adviesraad zijn er twee manieren om kinderen met ADHD te behandelen: medicatie en behandeling op gedragstherapeutische basis. Medicatie, ingebed in een zorgvuldig systeem van voorlichting, begeleiding en monitoring, blijkt bij deze kinderen het meest effect te hebben.
De raad meent derhalve dat behandeling met medicijnen (Ritalin) door artsen die daartoe bekwaam en bevoegd zijn, hoe dan ook beschikbaar moet zijn voor kinderen met ADHD.
De raad adviseert de overheid wel nader onderzoek te laten doen naar de manier waarop op dit moment met ADHD wordt omgegaan.
Ook de effecten van langdurig gebruik van Ritalin en van eventuele late effecten van vroeger gebruik dienen te worden onderzocht door middel van langdurige en intensieve monitoring.
Het advies van de Gezondheidsraad noemt verder goede voorlichting van groot belang, zowel gericht op het grote publiek als op diverse beroepsgroepen die in hun werk met deze kinderen te maken hebben.
De raad vindt het van het grootste belang dat diverse instanties en disciplines, van gezondheidszorg, jeugdzorg en onderwijs hun krachten bundelen met betrekking tot ADHD. Ook het ministerie van OCW zal hierbij zijn bijdrage leveren, onder andere door goede voorlichting aan leerkrachten over ADHD.
Ik hoop u voldoende te hebben geïnformeerd
Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap
Rijnstraat 50, Postbus 16375
2500 BJ Den Haag
Bernadette

08-02-2005 10:12

Hoi ,
In verband met privacy heb ik in bovenstaand bericht , naam en telefoonnummer weggehaald na telefonisch overleg met betrokkene .
Er zijn twee dingen die we niet door elkaar moeten halen , een leerkracht mag nooit en te nimmer zeggen zolang de diagnose A.D.H.D nog niet gesteld is , stop er maar een ritalinnetje in .
Als de diagnose A.D.H.D wel gesteld is en ritalin voorgeschreven is en de ouders willen ermee stoppen , dan zal dat eerst uiteraard in overleg met de arts moeten die het voorgeschreven heeft .
Een leraar mag zijn zorg erover uitspreken in het belang van het kind, in plaats de discussie te gooien op ritalin is het logischer om naast medicatie een betere begeleiding te geven , gr Bernadette
Helga

08-02-2005 10:27

Een leraar mag zijn zorg erover uitspreken in het belang van het kind, in plaats de discussie te gooien op ritalin is het logischer om naast medicatie een betere begeleiding te geven , gr Bernadette
Daar ligt nu juist de zere plek. Spreekt die leraar uit zorg voor het kind of uit eigen belang?! Ik denk het laatste (in de meeste gevallen). Wat die begeleiding betreft, scholen roepen meteen dat ze daar geen tijd/mensen voor hebben. Het wordt nog steeds erg gezien als een soort bevoorrecht iets t.o.v jouw kind. ‘Er zitten nl. nog 30 kindjes in de klas’!
Dus wordt het ‘probleem’ weer naar de ouders verschoven welke dan toch maar voor medicatie kiezen. Het probleem ligt bij de scholen, dÃƒÂ¡ÃƒÂ¡r moet verandering in komen, maar zolang zoals ik laatst in de krant las de gemiddelde PABO ver onder niveau presteert zal dit wel een utopie blijven.
Bernadette

08-02-2005 11:23

Hoi Helga ,
Maar als het tegenwoordig al zover is dat wil men een rugzak voor je kind aanvragen en de school duidelijk aanmoet geven wat ze al aan extra zorg besteed hebben voor je kind houd dat verhaal van jou weer op .
Want kunnen de leerkrachten dat eenmaal niet meer zo makkelijk hardmaken , maar je hebt voorlopig gelijk , het kind is er de dupe van , gr B
marleen

08-02-2005 15:23

Hallo Bernadette,
Ik begijp niet goed wat je met je laatste antwoord bedoeld, misschien wat meer uitleg hierover?
Ik zie het een beetje als volgt, heb ik ooit een keertje in de andere geschiedenis uitgelegd:
Ik heb 2 pedagogische opleidingen: leerkracht in BelgiÃƒÂ«, en orthopedagogie hier in spanje. Ik ben ervan bewust dat de spaanse orthopedagogie wel niet zo degelijk in elkaar zit als de Belgische, maar soms denk ik echt dat het wel allemaal heel slecht in elkaar moet zitten.
In mijn Belgische leerkrachten opleiding was (een 15tal jaar geleden) niets te vertellen blijkbaar over adhd. Had ik nog nooit van gehoord. Veel didactiek, ontwikkelingspsychologie en dergelijke meer, maar geen adhd. In mijn opleiding orthopedagogie, 12 jaar geleden, ook al niet, 25.000 syndroompjes wel, maar geen adhd. Je had er natuurlijk hier en daar wel wat van gehoord en als min of meer pedagogisch deskundige zie je wel waar een goeie opvoeding foutloopt of waar een slechte opvoeding de oorzaak meer is van het probleem.
Dan begin ik ineens te lezen over adhd omdat er een vermoeden in mij opkomt en niemand mij geloofd, en dan moet ik toegeven dat ik er gewoonweg niets van wist. Ik veronderstel evenveel als al die andere leerkrachten die voor de klas staan en zelf geen adhd- of vermoedelijk adhd kind in huis hebben.
Hoe kan dat??????????? Daar moet toch ergens van bovenuit een foutje zijn. Wie maakt de leerplannen op voor leerkrachtenopleidingen?????
Hier is elke leerkracht verplicht om elk jaar een 30 uren cursus bijscholing te doen. Waarom niet massaal adhd bijscholing???? Een cursus van 30 uren kan toch al wat doen.
De leerkracht is er niet voor opgeleid en jammer genoeg denken heel wat leerkrachten dat ze er wel zijn voor opgeleid. Daar ligt het grote probleem. Wie niet weet wat het is kan niet weten dat hij het mis heeft.
Dus massaal gaan bijscholen zou ik zeggen.
Marleen.
Bernadette

08-02-2005 18:31

Ha kijk Marleen,
Daar pak je nu het probleem bij zijn kop , want laten we wel wezen , Greet en jij zijn beide leerkrachten weliswaar in een ander land maar dan toch .
Jullie hebben beide in jullie gezinnen met adhd te maken , dus kan je jullie niet vergelijken met de standaard leerkracht en dat maakt jullie bevoorrecht of bevooroordeeld ten aanzien van jullie collega,s .
Jullie weten wat het inhoud !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Als je de berichten de laatste tijd hier een beetje op het pb gevolgd hebt is er een tendens aan de gang op scholen waarbij de leerkracht nog wel eens op de stoel wil gaan zitten van de arts , onder het motto van duw er maar een ritalinnetje in , of het verhaal van die moeder die het heeft over omgekeerde diagnose , waarbij ze het advies kreeg ga na de huisarts voor een proef medicatie voor ritalin , werkt het dan heeft je kind A.D.H.D ,werkt het niet dan niet .
Bleek overigens iemand te zijn van school zelf die haar dit advies gaf .
Ik las deze verhalen en erger me er groen aan dus ik mailen naar het ministerie van onderwijs , het antw lees je hier boven .
Bijscholen is jou motto , tja hoeveel stoornissen zijn er en hoeveel uren zitten er in een week , wat kan en mag je van een leerkracht verwachten .
Wat mag je van de overheid verwachten /eissen .
Jij zit in een land waarin A.D.H.D nog totaal niet geaccepteerd word , maar ook daar zullen ze vroeg en laat moeten accepteren dat wat je nu in de jeugd investeert , je later weer terugkrijgt , zucht ma heeft gesproken , wellicht ben ik nu wat duidelijker , het kaatsenballen verhaal van Helga is wat duidelijker , gr B
Rianne

09-02-2005 13:04

Ook ik heb 20 jaar geleden, toen ik uitgeloot was voor mijn studie, de opleiding tot juf gevolgd (want dat was toen een mooie opleiding voor een meisje…) en ik heb al meerdere keren gemeld dat het toen en nu nog steeds slecht is gesteld met het niveau van de opleiding. Ik vond het toen, en vind het nog steeds, geen HBO opleiding. Je leert welliswaar hoe je les moet geven, maar qua inhoud van de lessen wordt er bijna geen aandacht aan geschonken. Zo moesten wij geschiedenisles gaan geven met de kennis die we zelf nog hadden onthouden van de lagere school!!!!!! Op de P.A werd b.v. niet aan ons uitgelegd dat Philips 2 en Willem van Oranje iets met elkaar te maken hadden. Dat moesten we zelf maar ergens uitzoeken. In onze studieboeken stond het tenminste niet. We moesten het dus hebben van de gekleurde vaderlandslievende geschiedenislessen die we zelf als schoolkind hadden gehoord. Totaal geen wetenschappelijke onderbouwing dus! Hetzelfde geldt voor de andere vakken.
Ook ik heb tijdens mijn opleiding NIETS anders te horen gekregen over gedragsproblemen dan dat het aan de ouders ligt. Niets over picto's e.d. Niets over stucturering, niets. Wel veel over al die ouders die de opvoeding verknalden en dat jij dan als leraar daar mee werd opgescheept. Ook leerde we hoe dit soort ouders af te schepen. Want het lag toch aan henzelf? Dat het niet goed liep met hun kind was hun schuld en hun verantwoordelijkhied en dus hun probleem. Als school had je hier niets mee te maken. Natuurlijk was het wel vervelend voor het kind dat het zo slecht werd opgevoed…. Velen van mijn leeftijdsgenoten (40+) staan nu voor de klas en hebben diezelfde boodschap meegekregen op de P.A.. en behandelen het kind en de ouders navenant.
Het verbaasd mij dus niets dat we zoveel met vooroordelen geconfronteerd worden op de scholen. Dit komt gewoon door onvoldoende kennis bij de leerkrachten. Daar zijn de vroegere P.A.'s en nu de PABO's schuldig aan, want die horen de toekomstige leerkrachten van veel meer kennis te voorzien. Nu zijn de studenten helemaal gestresst door al die verslagen die ze moeten maken e.d.. Daar leer je best veel van, maar inhoudelijk gezien loop de PABO in vergelijking met ander HBO-opleidingen VER achter. Er moet tijdens de opleiding veel meer kennis opgedaan worden dan tot nu toe het geval is. Puur leren dus. Minder verslagen maken en meer vakinhoudelijke kennis vergaren. I.v.m. ander HBO-opleidingen is de PABO gewoon een aanfluiting! Om de PABO, zoals die nu is, succesvol af te ronden heb je als vooropleiding beslist geen HAVO of VWO nodig. Er wordt dus m.i. ook onvoldoende gebruik gemaakt van de mogelijkheden van de studenten. Zonde van de talenten dus.
Daarom was ik blij met eindelijk het officiele bericht dat de meeste PABO's onvoldoende presteren en slecht opgeleide mensen afleveren. Tja….nu kijken wat ze gaan veranderen…
Albert

09-02-2005 13:21

Hallo, ben weer on line, server lag er twee dagen uit.
Ik wil nog wel even een opmerking maken betreffende de omgeving, waar een ADHD-kind zich bevind.
Hier in Nederland is de maatschappij heel erg leerprestatie gericht, dat heeft ook met cultuur en leefomgeving te maken.
Een ADHD-kind valt meer door de mand, omdat er steeds meer van kinderen wordt verlangt.
Ik denk, dat een kind hier in Nederland, meer last van zijn ADHD zal hebben dan in Spanje.
Mischien dat men er in Spanje in sommige gevallen zelfs profijt van kan hebben, vooral op het inventieve en practische vlak.
Dat kan de reden zijn waarom er in Spanje heel anders naar wordt gekeken.
Het is juist het theoretische, waar een ADHD-er veel moeite mee heeft.
Als je naar natuurmensen in b.v. de Amazone kijkt, kan ADHD zelfs een eigenschap voor leiderschap zijn.
Ik zou wel eens willen weten hoe jullie hierover denken.
Groeten, Albert.
marleen

09-02-2005 14:05

Hallo Albert,
van die amazone eigenschappen hebben we het er hier ooit eens over gehad, de Hartmann, jagerstheorie, ja, lijkt wel leuk, kan misschien zelfs wel waar zijn, maar ja, onze kinderen moeten het nu eenmaal doen in een landbouwersmaatschappij en hebben weinig aan hun jagerstalenten.
De vraag was of het soms niet beter zou zijn met z'n allen weer de jungle te gaan intrekken (zou je soms wel eens willen doen, ik toch)
Wat de prestatie druk betreft, denk niet dat die hier minder is, helemaal niet, integendeel zou ik zeggen. Kinderen leren de klinkers aan in groep 1, alle letters en het technische lezen in groep 2 en in groep 3 zouden ze ‘zogezegd’ moeten lezen. Dat kunnen heel wat kinderen technisch wel, maar het begrijpend lezen is ver te zoeken dan. Mijn zoontje heb ik speciaal op een school gedaan waar ze in groep 3 beginnen met lezen, maar dat is een uitzondering.
Wat rekenen betreft hetzelfde, gisteren nog zat ik met hem 3 kwartier ‘s avonds om 3 sommetjes klaar te krijgen, verticale optelsommen tot 100, jawel, en hij snapt er de ’ballen' (sorry) van. Er stonden 4 sommetjes en 4 aftrekkingen (of hoe heten die dingen nu ook al weer) op. Ik heb bij het derde na 3 kwartier met hem gestopt. Hij snapt het begrip van tientallen nog niet goed en kan vaak de getallen niet juist lezen. Binnenkort komen de optelsommen met meenemen, dat wordt pas leuk…. en dat allemaal in groep 3!
In het vierde leerjaar, groep 6 als ik het goed heb, zijn er hier officiÃƒÂ«le examens, een soort cito's misschien, en dan gaan de scholen zich vergelijken, goeie cijfers betekent meer leerlingen volgend jaar (goeie naam voor de school) en dus meer money….. dus, maar alles erinduwen zodat de kindjes er het in groep 6 kunnen uitspuwen. Zo gaat het hier en zo gaat het vrees ik praktisch overal. Spanje is bijlange niet (meer) dat paradijsje waar kindjes lekker buiten spelen op straat in het warme zonnetje, neen, neen, ga maar zweten aan je tafeltje want je hebt zomerwerk meegekregen want de stof is niet genoeg gekend………. Mijn zoontje kreeg in groep 1 al 2 boekjes zomerwerk mee. Die heb ik toen gedaan, maar de 3 boekjes van groep 2 heb ik deze zomer niet gedaan, we gingen toch van school veranderen en laat dat kind toch in godsnaam spelen!!!!!!!
Wat de kennis van adhd betreft vrees ik dat we hier nog ver achter staan, we hebben wel een heel bekende spaanse psychiater in New York werken (Luis Rojas Marcos) en die heeft zelf adhd, dat heeft de stoornis wat beter bekend gemaakt onder de spaanstaligen, maar voor de rest, aangezien engels lezen zÃƒÂ³ÃƒÂ³ÃƒÂ³ÃƒÂ³ moeilijk is en die amerikanen toch maar vanalles uitvinden …… je kan het je wel voorstellen.
Groetjes.
Marleen

antwoord op mail , waarin ik mijn zorg uitsprak

Bernadette

Bernadette

Helga

Bernadette

marleen

Bernadette

Rianne

Albert

marleen