Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Albert
Vroeger waren er lastige kinderen, waarvan iedereen zei, dat het de aard van het beestje was, of het zal wel aan de opvoeding liggen.
Er werd niet gekeken naar afwijkingen, de term ADHD bestond niet.
Op school werd, je als je bij deze categorie hoorde, gewoon zover mogelijk achter in de klas gezet.
Er was sprake van een hiërarchische opstelling, de slimmen vooraan, de wat minderen in het midden en de domsten( lees lastigsten) achteraan, zo ver mogelijk uit het zicht van de meester.(zo werden die lui vroeger genoemd, het latex pakje ontbrak er aan maar hij had vaak wel iets om je mee te slaan)
Mocht het al eens voorkomen dat meester de moeite moest nemen om helemaal naar de achterkant van de klas te lopen, was dat meestal om je een lel met een lineaal of zo te verkopen.
Dan waren al die andere koppie's naar achteren gericht en zag je overal een sadistisch lachje op die bekkies. (of was dat verbeelding?)
De goede leerlingen mochten vooraan zitten en de leukste klusjes voor de meester doen. Daar werd extra aandacht aan besteed en het waren de lievelingetjes van de meester.
Als die een vinger opstaken omdat ze een antwoord wisten, werden die aangewezen door de meester en konden ze laten zien hoe slim ze waren.
Mocht de meester een pestbui hebben, wees hij iemand helemaal achter in de klas aan die niet zijn hand had opgestoken, omdat hij wist dat die het antwoord toch niet had. Dan stond je te stotteren van de stress en frustratie met weer al die sadistische smoeltjes naar je toe gericht.(of was dat verbeelding?)
In het laatste schooljaar van de lagere school werd door de meester tegen de ouders gezegd, japie is goed voor de ULO, Sjaantje zou ik op de huishoudschool doen en Wimpie moet maar naar de technische school, want leren kan hij niet, mischien dat hij nog iets met zijn handen kan.
De meester had gesproken en de ouders liepen buigend met hun hoofd naar de meester gericht, achteruit naar de uitgang van de klas en zeiden, “de meester heeft gesproken, het is een wijze man dus hij weet wel wat het beste voor onze kinderen is”!
Tegenwoordig, is de term ADHD al aardig ingeburgerd, er is onderzoek naar gedaan en er bestaat medicatie om deze kinderen meer rust in hun hoofd te geven waardoor ze zich beter kunnen concentreren.
Ze hebben alleen nog één probleem, op school vind men ze nog steeds lastig en worden figuurlijk gezegd, nog steeds achter in de klas gezet.
Het eerste was een greep uit mijn eigen lagereschoolervaring.(uit een grijs verleden en een beetje smeuïg gemaakt)
Het laatste is helaas een greep uit ervaringen van ADHD kinderen van nu.
Wat is er eigenlijk veranderd?
Groeten, Albert.
Toen had ze die diagnose adhd nog niet, we zaten toen nog in de testenfase overal. Het jaar erna ging ze t speciale onderwijs in en bloeide ze op. Het leukste vond ze dat ze naast iemand mócht zitten.. niet normaal toch!