adhd.startpagina.nl

tips of raad??

  • Anonymous avatar

    Diana

    Hallo allemaal,

    Ik heb een zoontje die afgelopen november 4 jaar is geworden. Hij heeft een paar lastige karaktereigenschappen, tenminste zo zag ik het altijd. Hij heeft ook bij de logopedie gelopen omdat hij stotterde en zij heeft ons ook het 1 en ander duidelijk gemaakt. Zo wil hij altijd de controle overal over hebben, zijn manier is de enige manier, hij is vaak dwars vooral bij de gewone dingen, eten, tanden poetsen, aan- en uitkleden. Hij heeft ook een hele lage frustratiedrempel wat inhoudt dat hij om nix heel boos kan worden of heel verdrietig. Hiij is ook heel moeilijk te motiveren om nieuwe dingen te leren als hij het probeert en besluit dat hij het niet kan, vergeet het dan maar. Hij heeft ook moeite met dingen beurtelings doen, een spelletje met hem doen is dan meestal ook niet echt leuk hoewel ik het idee hebt dat dat al iets beter gaat. Hij heeft ook een tijd gehad dat hij alles letterlijk afbakende, een deel van de woonkamer, met zijn speelgoed. Niemand mocht daar dan in komen of ergens aan zitten, met name de hond niet.

    En paar weken geleden hadden we een gesprek met zijn juf van school die al deze dingen dus ook al had opgemerkt alleen kwamen er nog wat dingen bij volgens haar. Dat hij bv elke keer als ze gaan eten (ze hebben bij hem op school een continue-rooster) haar zijn boterham laat zien terwijl ze al heel vaak heeft gezegd dat hij met het eten moet blijven zitten of elke keer als hij zijn handen heeft gewassen moet ze even ruiken. Dat hij een echte wiebelkont is, dat wisten wij dus ook al maar dat hij ook heel errug bezig kan zijn met 1 ding. Maar het vervelendste wat ze zei was toch dat hij geregeld kinderen slaat en duwt, ze zei soms lijkt het wel een dwang dat hij voor zijn gevoel niet anders kan. Zij vond hem dan ook heel veel kenmerken hebben van ADHD. Natuurlijk schrokken wij ons rot. Ze gaat nu de schoolarts erbij halen om met ons te praten en naar hem te kijken.

    Mijn vraag aan jullie is of jullie iets in mijn verhaal herkennen. Mijn man en ik zien wel veel eigenschappen van ons zelf, juist de lastige, van ons zelf in hem terug maar dan zijn ze bij hem heftiger. Het gaat bij mijn zoontje ook in periodes, zo is hij de laatse 3 weken heel lief en gezellig geweest, zelfs voor zijn kleine broertje. Hoort dat ook bij ADHD? Het lijkt mij dat als hij dat zou hebben hij altijd zo zou zijn en niet zoals hij nu heeft dat het zeg maar in golfbewegingen gaat.

    Heeft iemand voor mij een advies hoe ik het van hieruit het beste aan zou kunnen pakken? Dinsdag komt er ook een pedagoge van het opvoedkundigbureau bij ons thuis, ik had met haar al een afspraak gemaakt voor het gesprek met de juf, omdat ik soms echt niet meer weet hoe ik met hem om moet gaan.

    Het is een heel verhaal geworden en zelfs nu heb ik nog het idee dat ik niet alles verteld heb.

    Groetjes en alvast bedankt

    Diana

  • Anonymous avatar

    Marianne

    Hallo Diana,

    Ik herken in jou zoontje alles wat mijn zoontje, nu bijna 5, ook doet. Hij heeft pdd-nos. Ik adviseer je om eens even op deze site te kijken. Deze man geeft een duidelijke omschrijving wat pdd-nos inhoudt. http://members.chello.nl/~f.princen/wat_is_pdd.htm

    Verder kun je ook veel informatie opzoeken via b.v. google. Het komt vaak voor dat er eerst gedacht wordt aan adhd, omdat druk gedrag hoort bij pdd-nos.

    Denk als je deze info leest er steeds aan dat je zoontje nog steeds het lieve manneke is dat hij was voordat je dit allemaal wist.

    Wees daarnaast blij dat je er snel bij bent, hoe eerder je weet wat er met hem is hoe beter je hem kunt helpen met zijn ontwikkeling, wij hebben in een jaar tijd een ontwikkelingsachterstand van twee jaa terug kunnen brengen naar één jaar. Als je er meer over wilt weten, dan laat maar weten.

    Maar het belangrijkste nu , is eerst precies te weten komen wat er met hem aan de hand is. Deze diagnose (net als adhd) kan alleen maar gesteld worden door een kinderpsychiater.

    Gr. Marianne

  • Anonymous avatar

    Disco

    Ga naar een huisarts laat hem een verwijsbrief geven naar een pschycholoog,Riagg of een andere instelling die hierin gespecialiceert zijn.

    PDD-NOS,ADHD en ADD zijn verwant en hebben soms de zelfde uiterlijke syntomen

    blijf deze moeilijke karaktereigenschappen zien als zodanig, je kan altijd nog aan de medicijnen.

    Ik kan je over ADHD het volgende vertellen: vele dingen tegelijk willen doen,daardoor een grote chaos in je hoofd.

    Het ene moment poeslief en het volgende,ja……………………

    Ik onderga enorme stemmingswisselingen,mijn zoon heeft ze(ADHD),mijndochter heeft ze(ADD,zolang ze er geen ADHD van maken).

    Het is mogelijk maar blijft gissen,zorg voor een goede medische onderbouwing.

    Aller belangrijkste tip: Geniet van je kind,hou hem kind

    Theo

  • Anonymous avatar

    Diana

    Hoi Marianne,

    Bedankt voor je reactie. Ik ben op die site wezen kijken en herken idd aardig wat dingen van mijn zoontje, een aantal dingen ook niet. Zo staat er bijvoorbeeld iets over het niet aankijken, dat doet mijn zoontje ook niet maar alleen als ik hem streng toespreek kijkt hij me niet aan, bij de dagelijkse gesprekjes doet hij dat wel herken jij dat ook?

    Maar is het dan ook “gewoon” bij bv pdd/nos of adhd dat de kinderen periodes hebben dat ze niet dwars, druk, opstandig zijn of minder snel huilen en boos worden? Ik heb het ook zijn juf gevraagd en de laatste 2 weken ofzo ik hij op school ook rustiger (op het buitenspelen na het eten na).

    Ik denk dat ik nu het beste eerst maar contact op kan nemen met de huisarts.

    groetjes Diana

  • Anonymous avatar

    Rianne

    Maak een afspraak met een kinderpsychiater!

    Het idee van ADHD haal ik, in tegenstelling tot de juf, niet helemaal uit je verhaal. Kenmerken van autisme wel (PDD-NOS is hier ook een onderdeel van). Lees erover en vraag een verwijsbrief voor de kinderpsychiater. Bouw en vertrouw niet op de school en de schoolarts en ook niet op een pedagoge!!! Die weten er meestal echt onvoldoende van af.

    Ga naar een deskundige. De kinderpsychiater dus. Alleen die kan een officiele diagnose, na uitgebreid onderzoek, stellen. De wachtlijsten zijn helaas lang. Maar met de officiele diagnose kun je dan wel verder.

  • Anonymous avatar

    Diana

    Bedankt voor je advies. Het begon idd bij mij nu ook duidelijk te worden dat ik toch maar eens aar de huisarts moet gaan ipv te wachten op de schoolarts.

    Ik probeer ook zoveel mogelijk van hem te genieten ipv alles wat hij doet proberen te analyseren van: “zou dat gewoon zijn??” etc. Maar ik ben er zo mee bezig dat dat wel eens moeilijk is.

    Groetjes Diana

  • Anonymous avatar

    Lisa

    Hoi Diana,

    Ik herken een heleboel dingen van mijn zoon(8) in jouw kind. Mijn zoon heeft een behoorlijk groot gezagsprobleem. Hij kan maar moeilijk verkroppen dat anderen ‘de baas’ over hem zijn. Zelfs al begrijpt hij dat dat meestal voor zijn eigen bestwil is.

    Ook hij kan zomaar ineens erg boos/verdrietig zijn. Je zou kunnen zeggen dat bij een adhd-er alles is uitvergroot: als hij boos is is hij ook HEEL erg boos, als hij verdrietig is is hij ook HEEL erg verdrietig. Deze kinderen leven op een bepaalde manier heel intens. Toen mijn zoon 5 was kreeg hij er (na een grote zus) nog een klein zusje bij. Dat was best een gok, want zijn gedrag zou behoorlijk kunnen verergeren (we wisten toen nog niet dat hij adhd had), en hij had behoorlijk jaloers kunnen worden. Dat is gelukkig niet gebeurd. Sterker nog, vanaf dag een was hij stapelverliefd op zijn zusje en dat is niet meer over gegaan. Hij hoefde niet jaloers te zijn want hij begreep precies hoe gek we op dat kleinte waren, omdat hij dat zelf ook was !

    Nog steeds houdt hij het allermeeste van haar, en doet ook alles voor haar. In het begin was het echt liefde, toen ze een paar maanden oud was werd het een beetje een obsessieve liefde ,wat soms wat weg had van stalken :)) Maar hij was gewoon zo dol op haar, en is altijd voorzichtig met haar (geweest). Dat ‘stalken’ hebben we ook vrij snel in goede banen kunnen leiden. Kinderen met adhd zijn overigens erg gevoelig, en vangen van alles op, waarop ze ook weer reageren. Juist daarom is hun gedrag zo wissellend. Zo gaat het een paar weken goed, en zo is het weer wekenlang diepe ellende. (met name vanaf november t/m januari !!)

    Kinderen met adhd voelen zich vaak onbegrepen, en dat frustreert hen. Bovendien staan hun zintuigen op scherp, waardoor ze vaak overbelast zijn. Zo gek is het dus niet dat hij er sneller bovenop slaat dan andere kinderen. Dat is ten minste mijn ervaring. Sterkte ermee !

  • Anonymous avatar

    Marianne

    Hallo Diana,

    Ja hoor dat van het aankijken herken ik ook. Mijn zoontje kijkt en keek me ook altijd aan. Dat je zoontje je niet aankijkt als je hem streng toespreekt kan komen doordat bij hem dan alle zintuigen overprikkeld raken en hij kijkt je dan niet aan uit een soort zelfbescherming.

    Bij adhd is het juist zo dat ze altijd druk zijn!

    Bij pdd-nos is dit afhankelijk van de omstandigheden. Het kan zijn dat het met je zoontje prima gaat, zolang er niet teveel veranderingen of (voor hem) angstige situaties zich voordoen. Mijn zoontje gedroeg zich altijd prima in de veilige thuissituatie. Maar zodra er bezoek was (of juist direct erna) of als wij weggingen, bemerkte we vreemd en dwars gedrag bij hem. Typisch voor pdd-nos want die gedijen het beste in een veilige voorspelbare omgeving.

    Merk je bij je zoontje ook een ontwikkelingsachterstand, zo ja, op welk gebied?

    Spraak, motorisch, is er fantasie in zijn spel (kan hij net alsof doen), heeft hij altijd een fascinatie gehad voor knopjes aan/uit of deuren open en dicht te doen, etc.

    Schrijf dit ook op en neem dit mee naar de huisarts, dat zijn nl. belangrijke factoren voor hun om te stellen of er echt iets aan de hand is.

    Er is ook een prikbord voor autisme, (waar pdd-nos) ook onder valt. Hier zou je ook eens kunnen gaan kijken en vragen stellen; http://www.prikpagina.nl/list.php?f=590 Hier kom ik zelf veel vaker dan op dit bord. Het modereren gaat bij dat bord wel veel langzamer, dus het kan lang duren eer je antwoord krijgt.

    Hou je ons op de hoogte? We helpen je graag.

    Gr. Marianne

  • Anonymous avatar

    Lisa

    Hoi Diana,

    Ik ben het beslist niet met Marianne eens dat kinderen met adhd altijd druk zijn !

    Helaas is dat wel een bekend misverstand. Kinderen met adhd zijn zelfs in staat zich bijzonder goed te concentreren, dat noemen ze hyperfocussen.

    Mijn zoon heeft adhd en kan onder rustige omstandigheden uren lang rustig en geconcentreerd spelen. Ook ik dacht altijd dat hij daarom ‘dus geen adhd’ kon hebben. Mis. Als alle zintuigen van een adhd-er worden aangesproken (bijvoorbeeld achter computer of t.v, of alleen op zijn kamer met 1 soort speelgoed) kan hij er zo in opgaan dat hij je niet eens hoort als je hem roept.

    Laat je dus niet misleiden. Wel vind ik dat jouw zoontje ook kenmerken van pdd-nos vertoont. Laat het dus goed uitzoeken (het kan tenslotte ook alle twee). Laat je door de huisarts doorsturen.

    Lisa

  • Anonymous avatar

    Vlindertje

    Hoi Diana,

    Ik herken er wel veel in.

    Heb als kind ook een tijd logopedie gehad, omdat ik stotterde én sliste. Daarmee is het helemaal goed gekomen, trouwens. En dat slissen is gewoon een familie-eigenschap. Zoals veel van mijn ADHD-eigenschappen ook in de familie voorkomen.

    Een lage frustratiedrempel heb ik vooral tijdens mijn buien. En ik heb een sterke “territoriumdrift”, net zoals jouw zoontje. Wat van mij is, is van mij. Alleen van mensen die ik héél graag mag kan ik het hebben als ze aan mijn spullen komen en dan nog op een beperkte manier.

    Dingen aanraken en/of eraan ruiken is ook zóóó herkenbaar! Van veel luchtjes word ik misselijk maar zodra iets wél lekker is dan kan ik er geen genoeg van krijgen. Daarom strijk ik bijvoorbeeld direct na het wassen mijn beddegoed; zo blijft die lekkere geur hangen en vaak zat “verknoei” ik mijn tijd omdat ik er zo heerlijk aan kan blijven ruiken.

    Je schrijft verder dat het bij je zoontje in periodes lijkt te gaan. Dat noem ik buien en het hoort gewoon bij ADHD. Ik kan wekenlang leuk, aardig en lief zijn en dan ineens ben ik een week lang geprikkeld. Bij het minste of geringste (bijv. iemand zit zomaar aan mijn spullen of maakt een in mijn ogen stomme opmerking) word ik kwaad en dan kun je beter dekking zoeken… En soms heb ik buien waarbij ik constant hyperactief ben. Die vind ik het meest prettig!

    Verder vind ik het op mijn beurt moeten wachten ook praktisch onmogelijk. Ik verafschuw wachten, word ik nerveus van. Nieuwe dingen leren vind ik wel heel erg leuk maar het moet dan wél nuttig zijn, ik moet worden geprikkeld en er moet snelheid inzitten. Anders is mijn concentratie weg.

    Hoop dat je iets hebt aan mijn verhaal. Het komt echt wel goed met je kind, hoor. Voor hem is het ook vervelend! Vooral als 'ie steeds wordt gewezen op wat er nou weer niet goed aan hem is. Dat maakt je, zeker als kind, onzeker en dan ga je alleen maar nog verder in je eigen wereldje zitten.

    Wou dat ik een gouden tip voor je had, en voor alle andere ouders die hier prikken. Vanuit mezelf gezien kan ik enkel vragen om geduld en vertrouwen. En dat het erg prettig zou zijn als mensen niet zo zouden hangen aan dat “maatschappelijk gewenst gedrag”. Dat is niet altijd mogelijk, zeker niet voor een kind.

    Groet, M.