een goede 'ouder'

Greet

22-01-2005 16:28

Een goede ‘ouder’ ( hè Albert ) is volgens mij een ouder die op het einde van de reis tegen wil en dank moet loslaten en toegeven dat hij of zij niet kan toveren om alles recht te trekken.
Uiteindelijk word je geconfronteerd met de harde realiteit die je vertelt dat, wat je ook probeerde, hoe je ook zwoegde, je van een kind met adhd geen ‘gewoon’ kind kan maken…
Dromen spatten stuk… en dan begint het rouwproces waar Bernadette het over had : afscheid nemen van die droom en aanvaarden dat je kind ‘anders’ is… heel anders dan dat je het gedroomd had … maar daarom niet minderwaardig.
En dat ‘leren aanvaarden’ doet enorm veel pijn, dat kan ik je verzekeren. Ik hoop dat ik dat ooit zal kunnen…wie weet…
Greet
Bernadette

22-01-2005 18:54

Hoi Greet ,
Een goede ouder , tja ik denk dat het vooral af gaan is op je eigen intuitie , niet teveel laten beinvloedde wat anderen zeggen .
Desnoods geen overtollige energie meer steken in mensen die denken toch de wijsheid in pacht te hebben .
Het woord rouwproces vind ik overigens al een woord met een zwaar beladen onnodige last , heb het dan ook niet zelf verzonnen .
Vertrouwen daar draait het om , vertrouwen in je kind en in het ouderschap , vertrouwen ook al zit je er soms finaal doorheen , dat er betere tijden komen .
Waardering voor de kleine atentie,s , een verdroogde roos , die voor moederdag zou gegeven worden/vergeten dus en vervolgens toch een week later gegeven werd , kijk mam die was nog voor jou , daar draait het om , liefs det
Greet

22-01-2005 19:42

Ja Det, je hebt gelijk… en die roos, die was ik alweer vergeten. Zo zie je maar dat je de mooie dingen zo vlug vergeet in plaats van je eraan vast te klampen.
Greet

een goede 'ouder'

Greet

Bernadette

Greet