Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Bernadette
Hoi ,
Toch vind ik het wel zo,n interesant onderwerp dat ik er een topic aan besteed ,
wat is jullie definitie van een goede ouder en dan in betrekking tot adhd of autisme e.d , graag jullie reactie , gr Bernadette
Hallo allemaal,
leuk onderwerp Bernadette, maar zo afhankelijk van…….
Wat voor mij een goede ouder is kan voor jou dat helemaal niet zijn. En ik zou zelfs durven zeggen dat wat voor het ene kind een goede ouder is dit voor het andere misschien niet zo goed is…..
Maar hier komt dus mijn idee ervan:
volgens mij zijn alle ouders die hier op het prikbord zitten al voor 1 puntje goede ouders. Een goede ouder is een ouder die op zoek is steeds opnieuw naar de goede manier. Juist omdat ik denk dat die goed manier zó moeilijk te vinden is, misschien wel niet bestaat, is een goed ouder zijn het continue op zoek zijn naar die onmogelijk te vinden goede manier.
Wat Edwin zegt is ook een belangrijk punt. Puntje 2 dus, wat eigenlijk veel te maken heeft met puntje 1. Je houdt van je kind, je ziet het oneindig graag en daardoor ondervind je gewoonweg dag in dag uit dat het hier of daar niet zo goed ging en dan ga je weer op zoek naar die ‘goeie manier’. Ouders die niet van hun kinderen houden, hen kan het niet veel schelen dus als het niet goed ging, dan ging het gewoonweg niet goed en wat doet het ertoe, die gaan niet zoeken naar een betere manier.
Maar puntje 3 is ook belangrijk. Je houd wel van ze, maar je moet grenzen kunnen leggen voor ze, je moet neen kunnen zeggen tegen ze, een kind, vooral kleine kinderen hebben de leiding van ouders nodig. Sommige ouders denken dat ze alle aandacht moeten geven aan hun kinderen, alles wat ze willen, alles wat ze vragen, anders zou je zogezegd niet van je kind houden. Ik denk dat het juist andersom ligt. Neen kunnen zeggen tegen je kind is zeker van je kind houden en het doen opgroeien in een maatschappij waarin het veel neens zal tegenkomen. Altijd ja zeggen brengt egoistische, materialistische en hebzuchtige wezens groot die soms gaan tot oudermishandeling.
En dan puntje 4 zou voor mij zijn: het uiteindelijke toegeven dat je alles deed wat je kon, veel fouten hebt gemaakt, maar dat uiteindelijk je kind niet is zoals jij had gewild dat die zou zijn. En hier komt dan voor mij denk ik het moeilijkste stukje: helpen met je kind dat hij kan zijn wie hij wil zijn, van hem op die manier houden ook al was het niet wat je had gewild (telkens wanneer dit natuurlijk niet ingaat op het normaal functioneren van de maatschappij en de normen van wat goed en kwaad is, je mag je kind niet helpen om een dief te zijn al wil hij nog zo graag lekker niets doen en geld gaan stelen….)
Dit is denk ik het moeilijkste. Je kind loslaten, het geluk toewensen en het helpen in dit geluk tegen je eigen principes in.
Ik hoop zo dat die van mij een beetje mijn principes volgt… 
Marleen.
Hoi Marleen ,
Tch heb je aardig verwoord zoals ik het ook zie en juist het laatste , puntje 4 is zo verdraaid moeilijk.
Want daar komt gen eind aan denk ik …………….
Het is een moeilijke vraag ik weet het , maar ook een vraag die heerst en allesomvattend is , want in hoeverre laat je de omgeving meevormen aan je ouderschap .
Ben benieuwd , groet en bedankt dat je reageerde , want de vraag is gewaagd Bernadette
Hallo
Leuk onderwerp, haha
Wat is een goede ouder…
WIj zijn altijd uitgegaan van ons gevoel met beide kinderen
Oudste dochter zonder adhd en zoon met adhd.
Op het consultatie buro altijd je moet dit en je moet dat… terwijl we bij de tweede altijd met vragen zaten ivm exceem etc
Altijd afgewimpeld
Dus altijd weer op t gevoel af gaan
Doe je het goed of doe je het niet goed, dar heeft iedereen zijn mening over..
Als het voor jouw gevoel maar goed zit
Klinkt zweverig maar is wel zo'
Wij wisten al een hele tijd dat wij onze zoon moesten voorbereiden op bep gebeurtenissen of dingen anders flipte hij
Toen was nog neit bekend dat hij adhd had..
Dat voel je aan,leer je uit ervaring
Tuurijk zullen ook mijn kinderen zeggen laten nou pa en ma dat deed je niet zo goed, had en heb ik ook bij mijn ouders.. maar blijft dat niet zo??
Mijn motto is , volg je gevoel en laat een ander lekker kletsen…wij weten wel beter!
Groetjes
Bea
Ik denk onvoorwaarlijke liefde, je kind het gevoel geven dat je achter hem/haar staat, dat je wéét dat hij/zij het allemaal ook niet zo bedoeld. Maar een goede moeder moet in mijn ogen ook haar eigen fouten kunnen toegeven en sorry kunnen zeggen tegen haar kind. Eerlijkheid, liefde, zorgzaamheid en een enorm verantwoordelijkheidsgevoel en vechtlust hebben. Ook los kunnen laten als dat nodig is, accepteren dat je kids andere keuzes maken dan jezelf gewilt zou hebben. Zorgen dat je kids goed verzorgd zijn en zich veilig voelen bij je. Vergevensgezind zijn, behulpzaam zijn. Maar ook regels kunnen stellen, nee kunnen zeggen. Kindermishandeling is ook ‘niet opvoeden’.
groetje van mas;)
Oke ,
Maar dus nu naar je kind met ADHD of autisme , de frustratiew van Mas over haar kind met huiswerk , wat trouwens hier dus exact hetzelfde gaat hoor , wat niet boeit , boeit ook niet .
Moet je haar /hem er dan door heen slepen , of laat je hem /haar zelf voor de gevolgen kiezen .En kunnen ze dat wel
Ik zit daar heel erg me dus , examen jaar dus haalt ie het niet dan weer een jaar dezelfde dot kauwgom slikken .Als ze tegenwoordig een driftbui krijgen val ik niet meer uit , maar vraag of het oplucht !!!!!!!!!!.
Bij dochterlief brak de bom en die huilde vorige week en zei ik wil me echte moeder terug niet deze Barbie , je bent van plastic geworden en word niet meer kwaad .
Op het moment dat je emotie mee laat delen in je gevoel naar je kind zegt de psychologe , zullen ze je kontinue laten en kunnen raken ,het kwetsbaar zijn en voelen , maar is dat dus niet waardoor je het altijd red , je emotie/liefde voor je kind anders heb je er dat toch ook niet voor over .
Of bazel ik nu weer teveel , groet Bernadette
