Hoi Liesbeth,
Zo te lezen zit je in hetzelfde schuitje als ik. Mijn zoon is ook dysletisch en in eerste instantie dacht ik dat ik hiermee een verklaring had gevonden. Immers, kinderen met dyslexie kunnen ook last hebben van concentratieproblemen en veel andere klachten die dan weer op add lijken. Toen ik op deze pagina begon mee te lezen, kwam ik echter tot de ontdekking dat ik hier veel meer herkenning vind als op de pagina voor dyslexie. Ik ben echter nooit het officiele circuit ingegaan en kan dus niet zeggen wat er met mijn zoon aan de hand is.
Ik heb ook nagedacht over het volgen van het officiele circuit met zeer waarschijnlijk als uitkomst ritalin. Ik ben echter tot de conclusie gekomen dat met name de school degene is die druk uitoefent op mijn zoon. Buiten school is mijn zoon een normaal kind; op school zeurde men constant over zijn concentratieproblemen, kon niet zelfstandig werken, “het zat er wel in, maar het kwam er niet uit” etc. Met name dat laatste heeft mij doen twijfelen t.a.v. ritalin. Want, zo sprak ik andere moeders met hetzelfde probleem en die vonden dan weer dat je een kind gelukkiger zou maken als hij of zij d.m.v. ritalin wel kon laten zien wat het kon.
Ik heb, met name omdat ik uit mijn directe familie weet dat psychiaters pillenfreaks zijn en pillen vaak leidt tot het nemen van weer andere pillen en hiermee dus een vernietigende kettingreactie in je lichaam kan bewerkstelligen, niet laten verleiden tot deze stap.
Ik heb een jaar geleden gekozen voor externe hulp t.a.v. zijn dyslexie. Met name hierin is veel vooruitgang te vinden, want door het dyslectisch zijn kunnen kinderen gedragsproblemen ontwikkelen. Ik merkte dat de concentratie van mijn zoon hier aanzienlijk mee verbeterde. Een jaar geleden kon hij zijn concentratie hooguit 3 minuten vasthouden tijdens de bijles, nu moet ik op de klok letten om de 15 minuten (die de bijles maximaal mag duren) niet te overschrijden. Toen hij na 8 maanden van AVI0 naar AVI3 was gegaan, heb ik ervoor gekozen van school te verwisselen en een school uit te zoeken waar men meer begrip had voor kinderen met dyslexie e.d. (overigens heb ik toen veel hulp een steun gehad van de mensen op deze pagina) Verder ben ik met hem naar een kinesioloog gegaan, wat hem heeft geholpen om zijn zelfvertrouwen weer terug te krijgen, weer zin te krijgen in het leven (hij werd veel gepest). Verder verdwenen zijn klachten van buikpijn, hoofdpijn, duizeligheid.
Resultaat is dat hij nu redelijk meekan in de klas. Zelfstandig werken is geen probleem meer, concentratie geen groot probleem, maar het blijft toch. Lezen stagneert op het moment, maar daarintegen gaat hij momenteel erg goed vooruit in het schrijven en rekenen.
Ik ben momenteel erg blij met de keuze die ik heb gemaakt en zou willen dat het voor iedereen zo zou kunnen werken. Helaas is ieder kind anders, dus garanties kan niemand je geven.
Groetjes,
Linda