hoi ella
Ik herken dus dat vragen ook bij onze zoon
Hij is nu net 7 jaar geworden,maar toen hij 3 jaar was deed hij dat al.
Maar het ergste vond ik van het vragen,dat hij op het antwoord, ook telkens weer vragen had.
Ik weet niet of dit bij jullie ook het geval is.
Dit hebben wij toen ook aan de psychiater gevraagd, wat wij het beste konden doen,en of dat echt bij a.d.h.d hoorde.
Hij zei dat hij dit wel meer hoorde, maar ook kon liggen aan het kind.
Die gewoon alles wil weten.
Dit hoort ook weer bij de leeftijd van het kind, maar bij onze was dat al extreem vroeg.
Bij ons werd als advies gegeven,dat jullie als ouders aangeven hoe ver dat je gaat met antwoorden, en op d'n duur gewoon moest zeggen,nu is het genoeg en niet verder.
Leg hem uit dat jij ook niet alles weet(Dat was bij ons dus wel het geval,omdat hij overal op doorvraagde, wist ik het antwoord gewoon niet)
Dit kon echt af en toe irritant zijn,en werd er echt moe van.
Was dan wel mooi om te zien, dat hij dat bij andere ook deed, en die gaven maar antwoord.
Een uur daarna hadden ze het nog over die vraag,en moest dan wel lachen.
Die personen zeiden dan ook ,hij geeft het echt niet op.lol
B.v. waar komt het water vandaan?
wij ; uit de kraan?
Ja maar hoe komt het in de kraan?
ja, door de waterleiding,
ja, maar waar komt die weer vandaan?
en ga zo maar door totdat je de waterzuivering gehad hebt, met wolken en regen
Ik hoop dat deze antwoord, ook je vraag was
p.s. het word vanzelf minder als ze wat ouder worden,en je ook duidelijk aangeeft,nu stop.
groetjes Marmar