ontwijkingszinnen

albert

14-01-2005 11:57

Beste mensen ik ben nog al een flapuit zoals de meeste van jullie maar ik vind het moeilijk om dingen die ze aan me vragen een ontwijkend antwoord te geven zonder te liegen
voorbeelden
wat voor werk doe je? daar wil ik nu niet over praten
hoe gaat het met de kinderen (adhd)? als ik zeg goed dan lieg ik als ik zeg niet zo best krijg ik een wedervraag en daar lig ik helemaal niet op te wachten
hoe lossen jullie dat op wat zeg je wel wat zeg je niet je wordt zo kwetsbaar als je altijd je prive leven blood legt en het komt onvolwassen over
graag voorbeelden uit de praktijk geven dan invertariseer ik ze voor mezelf en probeer ik mij gesprekken aan te passen
je kunt ook zeggen daar kom ik later op terug sommige mensen zijn exper in zinnen te ontwijken en dingen te zeggen die ze alleen maar willen zeggen. als ik 20 % mijn gesprekken kan verbeteren ben ik al een eind
groetjes albert
M@ria

14-01-2005 12:48

Ik herken dit.
Ik heb 3 kinderen, de jongste heeft dus adhd/pdd-nos en diabetes, hij ligt vaak in het ziekenhuis , dus hij is altijd gespreksonderwerp.
Ik wil juist als ik op visite ben niet over hem praten.
als mensen mij vragen , geef ik bijna altijd als antwoord, poeh he ik ben blij dat ik even uit de thuissituatie weg ben , ik heb nu geen zin om daar over te praten.
ik heb nog nooit vreemde reacties daar op gehad hoor.
Ook ben ik erachter dat een heleboel mensen het vragen uit beleefdheid ipv dat ze echt willen weten hoe het gaat, dan is dat antwoord zo wie zo makkelijk.
als mensen me vragen waarvan ik weet dat ze echt graag willen weten hoe het gaat , zeg ik altijd , oke 5 minuten maar dan een ander onderwerp.
Dit is een stukje zelfbescherming, ik heb namelijk helemaal geen zin om met mensen over rinardo te praten.
ik praat veel liever met mensen over hem die in een zelfde soort situatie zitten dan ik.
Ik voel me dan sneller begrepen en krijg dan ook vaak advies of tips.
edwin

14-01-2005 13:20

Tis precies wat maria zegt,ze vragen het vaak uit beleefdheid en met die gedachte kan je al gauw een simpel antwoord bedenken..ik zeg altijd ze gangetje als ze vragen hoe het gaat met me..beetje de middenweg..dan lieg je niet en spreek je de waarheid
Maar herken dit zeer zeker..word wat lastiger als er mensen zijn die serieus/oprecht willen weten hoe het met je gaat.ik heb besloten om er toch een beetje tijd en aandacht te besteden,omdat het zo en zo niet veel voor komt dat mensen het nog oprecht vragen.koesteren dus!..5 minuutjes snelle uitleg en klaar
Zo doe ik het..
Groetjes Edwin..
Greet

14-01-2005 14:27

Hoi Albert,
ik ben het wel met Maria eens : als je geen zin hebt om je privÃƒÂ©leven uit de doeken te doen, antwoord je gewoon dat je daar liever niet over praat.
Zeg het wel beleefd want anders kom je zo bot over dat men je de volgende keren gewoon negeert.(tenzij dat de bedoeling is, natuurlijk)
Je kan natuurlijk vage antwoorden geven, zo misdoe je niets en merkt men dat je er geen zin in hebt :
Als men naar je werk vraagt, zeg je bv ‘iets in de …’ en daar dadelijk bij ‘ik heb het net even uit m’n hoofd gezet'. Wedden dat men er dan niet verder op ingaat?
Over de kinderen kan je zeggen ‘zoals gewoonlijk’ en daarna begin je over iets anders. Zo merkt men dat je echt geen zin hebt om erover te praten en laat men je met rust. Als men dan nog doorgaat, zeg je gewoon dat je het over iets anders wil hebben…kordaat maar wel beleefd.
Groetjes, Greet
roelof

14-01-2005 14:38

Beste Albert,
Ik lach om je verhaal en herken dit ook bij me zelf. Voordat ik al heb nagedacht over het juiste antwoord zijn de woorden al weer geuit met als resultaat de nodige problemen en hier word ik dan zelf ook wel eens moedeloos van en daarnaast is het ook nog behoorlijk frustrerend omdat je helemaal niet uit bent op conflicten of discussie. Soms heb ik ook geen zin om vragen te beantwoorden en ga hier dan ook verkeerd mee om richting de vragensteller, het zij zo. Echter, besef je wel dat je hier mee ook mooie sociale relaties teniet doet en dit is dan eigenlijk wel triest dat mensen zichzelf dit aan doen.
Alleen, jij gebruikt ook het woord ‘ontwijkingszinnen’ en dit woord is volgens mij niet juist. Ik zou het meer het woord ‘afweermechanismen’ willen noemen en dit zegt meer over jezelf. Liegen is een methodiek wat mensen toepassen om de waarheid te ontkennen, let wel mensen doen dit ook onbewust. Dit is aangeleerd gedrag wat te maken heeft met iemand zijn eigen verleden (valkuilen). Ik kan je verwijzen naar een boek wat ik heb gelezen en waar dit mechanisme keurig wordt beschreven met diverse oefeningen om hiermee om te gaan. Het boek is van Ingeborg Bosch, met als titel: de herontdekking van je ware zelf. (Therapie = Past Reality Integration)
Lees hoofdstuk 2 over dit mechanisme. Het is natuurlijk wel raar dat mensen vanuit een positieve houding belangstelling tonen naar jou en dat jij vervolgens gaat liegen, zo kun je volgens mij nooit met iemand prettig communiceren, terwijl zij dat wel willen. Nee, dit probleem ligt aan JEZELF, zolang jij hier geen veranderingen in aan wilt brengen zal je gedrag ook zo blijven. Dus wedervragen van mensen kunnen goed bedoeld zijn, alleen jij ervaart het als negetief.
Ik maakte van het woord ontwijkingszinnen al het woord afweermechanismen, nu maak ik van het woord wedervragen het woord belangstellingsvragen. Het is gewoon een zaak van perceptie, negatief of positief. Je mag zelf het gevoel kiezen.
Google verder even op het woord amygdala en may be kun je hiermee je flapuit gedrag beheersen, het is een keurige beschrijving hoe reacties tot stand komen.
Het helpt bij het eerst denken en dan pas doen, of zoals ik het benoem: De A van mijn ADD is weer losgeschoten en dit is een hulpmiddel om het te beheersen.
Groetjes en succes, roelof
Albert

14-01-2005 23:12

Hallo Albert,
Ik herkende dit ook wel in mijzelf, alleen is dat nu verleden tijd,
Ik heb me aangeleerd vragen waar ik vroeger moeite mee had niet meer te ontwijken.
Want juist door dat ontwijken, kreeg ik steeds meer moeite contacten te leggen en daar had ik natuurlijk op den duur mijzelf mee te pakken.
Mensen prikken er toch wel doorheen op een gegeven moment en dan gaan ze jou misschien ontwijken.
Je hoeft natuurlijk niet je ziel aan iedereen bloot te geven, maar het is toch wel prettig wanneer je een vertrouwenspersoon hebt waar je af en toe je grieven aan kwijt kunt.
En wat betreft het woord ,“ontwijkingszinnen,”daar kan ik wel mee leven hoor.
Ik zou er alleen voor mezelf ontwijkingsdrang van maken, want ik heb nooit echt zin om dingen te ontwijken maar de drang is er af en toe wel.
Groeten, je naamgenoot,
de andere Albert.
anoniem

14-01-2005 23:58

of gewoon op een niet-botte manier meteen een wedervraag stellen…
kan natuurlijk vooral bij de mensen die het vragen voor de vorm..
hoe gaat het met je?
gaat wel, en met jou?
als mensen het echt voor 100% voor de vorm vragen, kun je ook gewoon zeggen, waarom wil je dat weten? dan gaat het natuurlijk niet over hoe het met je gaat, maar in andere situaties.. weet zo snel geen voorbeeld..
groetjes, m
albert

15-01-2005 16:48

Hele fijne reacaties waar ik mee uit de voeten kan ik heb er namelijk behoorlijk last van, mogelijk ook een stuk aceptatie van mijzelf dat boek ga ik zeker lezen. Ik voel me gesteund jammer dat het zo lang moest duren (47 jaar). Altijd maar commetaar gehad op mijn gedrag nog sterker zelf ontdekt dat ik ADHD heb. Soms snap ik die GGZ niet dat je dat niet eerder zien.
Het woord afweermechamise is inderdaad nog duidelijker. Vooral in groepen kan ik slecht mijn mond houden maar zou wel de oplossing zijn je wordt zo kwetsbaar. Langs de andere kant ben ik wel heel vriendelijk en behulpzaam om maar eens een positive kant te noemen. Maar ik wil volwassen gedrag vertonen en dat lukt niet en dit zullen ook wel lezers herkennen. Met het schrijven van deze mail kun je weer zien hoe kwetsbaar ik me opstel nu is het anoniem maar in 99,99% is het mijn verhaal
groetje albert nog meer tip zijn welkom

ontwijkingszinnen

albert

M@ria

edwin

Greet

roelof

Albert

anoniem

albert