Ik ben helemaal nieuw op deze pagina, en zit al een aantal dagen jullie berichten te lezen. Ik ben een moeder van een meisje met ADHD? en een verstandelijke beperking.(een forse verstandelijke beperking!) De diagnose ADHD kennen wij pas sinds een paar maanden, daarvoor heeft ze altijd de diagnose PDD-nos gehad (5 jaar). Nu eindelijk getest door een psychiater is de conclusie ADHD geworden.
Dus ook direct begonnen met Ritalin, ik heb daar zelf erg veel moeite mee, maar psychiater vond het echt een tekort als we dit niet gingen proberen, om het kind te helpen, omdat zij door haar slechte concentratie vermogen (en dat is volgens mij haar grootste handicap, want hierdoor heeft ze nooit de tijd om zichzelf de tijd te gunnen om iets te leren) op school dus vooral achterblijft, ze zit op een ZMLK school. Verder redt ze zich prima is een heerlijk kind, maar je zag dat vooral de schoolse resultaten achter blijven: het lezen en schrijven, dat is voor mij ook de belangrijkste reden geweest om met de Ritalin te beginnen, omdat ik voor haar toekomst het belang van lezen en schrijven zie, wil ze zich een beetje zelfstandig kunnen gaan ontwikkelen.
Ze is thuis zonder de ritalin niet echt een groot probleem, ze is lief en sociaal, kan wel veel aandacht claimen maar ze stuitert niet door het huis heen, alleen dus het concentratie probleem, dat vooral voor de schoolse aktiviteiten een belemmering is.(en natuurlijk thuis ook wel als ze met andere kinderen speelt, of met knutselen kan ze ook niet de rust vinden om dit langere tijd vol te houden, alleen thuis is dat niet zo'n probleem als ze weer verder gaat met iets anders, maar met leren natuurlijk wel)
We zijn nu in de opbouw fase van Ritalin, we zijn nog opzoek naar de juiste dosering, en doen dit dus iom de psychiater.
Ze slikt nu sinds 4-5 weken, en ik zie dus helemaal geen positieve veranderingen. Ze is een stuk emotioneler geworden, (ze heeft nooit in de gaten gehad dat ze anders is dan andere kinderen en nu maakt ze daar wel opmerkingen over, en vindt ze dat niet leuk) Ze is warrig in haar spreken, ze valt over woorden die ze allemaal tegelijk wil zeggen, en mijn gevoel over het Ritalin gebruik wordt dus alleen maar negatiever, ze is een stuk onrustiger
Maar ik vind het zo moeilijk om hierover te oordelen, ben ik te bevooroordeeld, ik wil mijn dochter niet zien veranderen in een meisje dat zich opeen bewust wordt van haar handicap, en dat ze daar verdrietig van wordt, want ze heeft zich nooit gerealisserd dat ze anders was, ze is altijd vrolijk, ons leek het een oplossing om haar te helpen met de concentratie te kunnen verhogen.
Moet ik dit gewoon een aantal maanden volhouden, en dan een eind conclusie trekken, en evt.weer stoppen met Ritalin. Is dit tijdelijke gebruik dan schadelijk geweest?
Doe ik mijn dochter tekort als ik dus niet doorzet?
Moeilijk om mijn vraag te formuleren, ik heb er zo veel, omdat je toch wat historie moet vertellen, ik hoop dat mijn verhaal niet te warrig is geworden, en dat jullie begrijpen dat ik op zoek ben naar jullie ervaringen, ik ben ook nog niet veel ouders tegen gekomen van kinderen met ADHD én een verstandelijke beperking. Ben benieuwd naar jullie reacties.