pffffffffffff

Petra

09-01-2005 16:57

Op de valreep van de vakantie weer een heel vervelend voorval. We hebben de hele vakantie al problemen met onze 13 jarige adhd-er heel veel schreeuwen, zijn zusje irriteren en ga zo maar door.
Vanmiddag met het buitenspelen weer een hele toestand, een moeder schoppen, met spullen naar haar gooien. Dus weer een boze moeder aan de deur. We hebben al zo'n 2 jaar geen hulp maar ik zit er heel hard aan te denken voor hulp. Ik wil naar de huisarts gaan en dit probleem voorleggen. Wat voor hulp/therapie hebben jullie voor jullie kinderen ( van ongeveer 13 jaar) Ik weet het echt even niet meer.
Petra
mas

09-01-2005 19:41

Hoi Petra,
Mijn zoon wordt volgende maand 13 (adhd-odd) deze is ook zo irri als de pest. Wij hebben hulp in de vorm van PGB en betalen bv een ‘oppas’ zodat wij ff op adem kunnen komen, of een begeleider die wat met hem gaat doen enz.enz. mag je zelf invullen wat nodig is.
Verder hebben we hem aangemeld voor een jongenspubergroep via GGZ, hij was zelf erg enthousiast, het is een vorm van creatieve therapie gegeven door 2 mannen, en die therapie duurt 1ÃƒÂ¡ 2 jaar, eens er week een uur. Ik zelf ben ook erg positief over, het is echt iets voor jongens, niet praten maar doen, en al doende ( samen met anderen) botsen ze vanzelf ergens op, waar dan aan gewerkt gaat worden. Het zijn jongens die niet persÃƒÂ© adhd of odd hebben, maar wel probs die de ontwikkeling tegen kunnen gaan.
groetjes van mas
nina

10-01-2005 06:35

Hoi Petra,
Ik heb PGB en veel hulp voor de kinderen. Ondersteunende en activerende begeleiding en logeerfunctie. Een weekend geen kinderen, pfffftttt…. bijkomen gewoon. Dat wat je als ouders niet kan kunnen “vreemden” wel. Dat heeft niks te maken met dat jij als ouder faalt oid. Adhders hebben gewoon meer bevestiging nodig. Ouders lukt dat niet alleen. Het is gewoon zwaar.
Ik heb ook adhd moet ook wel eens ergens anders stoom afblazen. Ik heb geen mensen om me heen waar ik me op kan afreageren. Helaas, gelukkig?? Kinderen zijn daar makkelijker in. Ze nemen dan de mensen van wie ze het meeste houden, meestal hun ouders. Die lijden onder die situatie. Hulp vragen en goed toepassen helpt iedereen. Jou als ouder, je huwelijk, je kinderen, de sfeer in huis, gewoon alles.
Groetjes
Nina
Bernadette

10-01-2005 13:30

Hoi .
Wat het voornaamste is denk ik dat wij te emotioneel betrokken zijn bij de dingen en darom al is het uit je grote teen , weer de energie moeten halen om een nieuwe dag aan te gaan , een nieuw begin .
Het vertrouwen erin hebben dat wat er ook gebeurt de onzichtbare navelstreng blijft trekken , want als ouder hou je toch onverwaardelijk van je kind en als het soms ff minder is omdat je de energie niet meer hebt zal je dat nooit toegeven niet aan jezelf want dan krijgt toch de rest van de gemeenschap gelijk !!!!!!!!!!!! je bent geen goede moeder dan toch ????????????
Het grote verschil zit er in het emotionel en het rationele , die banden knellen , sterkte Bernadette

pffffffffffff

Petra

mas

nina

Bernadette