Hallo,
Lang geleden zat ik met veel intersse een stukje te lezen in een huis aan huisblad over de explosieve toename van allergische kinderen. Ik had die tendens ook al opgemerkt omdat ik mijn snoepassortiment had aangepast aan kinderen met kleurstofallegieen. Drukke onhandelbare kinderen waar geen land mee te bezeilen viel. Kwestie van vraag en aanbod (steeds meer aangepast snoepgoed). Die klantjes namen een behoorlijk deel van de snoepconsumptie voor hun rekening. Vroeger hoorde je daar toch niets van?? Tegenwoordig overigens ook niet meer, was dit een tijdelijk iets?? Of heet kleurstoffenallegie ineens adhd, autisme oid? Ik kwam toen in ieder geval alle kinderen graag tegemoet. Ik kocht speciaal snoepgoed en ijsjes in voor allergische kinderen. Ouders blij, kinderen blij en ik blij (want omzet, eerlijk is eerlijk).
Vreemd was het wel. Ik had me toen nog niet verdiept in dit soort zaken terwijl mijn kinderen (en ik, okee…..) een buitengewoon een stelletje lastpakken waren. Adhd oid was mij, het consultatiebureau of huisarts onbekend, tenminste… wij hadden zoiets niet, kinderen, lastig, tijd en energie, enzenz. Jaren later wel, toen konden we beginnen met opnieuw leven.
De antroposofische therapeut of arts (ik weet het niet meer precies) zat in het artikel te vertellen over kinderen die door goede hygiene vrijwel niet meer in aanraking kwamen met “kwalijke ziekteverwekkende stofjes”. Het afweermechanisme ging zich als gevolg daarvan keren tegen onschuldige of lichaamseigen stofjes met allergieen als gevolg.
Ik dacht na over mijn bewerkelijke kinderen. Ik had een tuin van een paar 100 meter, veel aarde, beestjes en kinderen die niet op het kleedje bleven. Ze waren altijd vies, onder de aarde en zwarte mondjes waar ik maar liever niet bij nadacht wat daar naar binnen was gegaan. Nadat de kinderen mij de smaak van ongedierte gingen vertellen hoefde het niet meer zo. Herkenbaar? Laat maar, hoef ik niet over uit te wijden. Volgens de huisarts kon het niet zoveel kwaad, hele volksstammen leven van beestjes die ehhhh…….. okee, we leven nu eenmaal in een ander land waar andere eetgewoonten gelden. Belgen vertelde mij hoe je krekels lekker kon bereiden en opeten. Vlakbij huis over krekels, een land verderop heeft slakken (escargots) hoog in het vaandel staan. Wie ben ik om mijn kinderen te verbieden te eten wat de natuur biedt. Over smaak valt niet te twisten….. toch?
Enfin…. het stukje over de antroposofische kenner die het had over afweer, aarde en natuur. Tja…. mijn oude antroposofische-homeopatische huisarts had mijn moeder ooit iets verteld over kinderen met groene snottebellen. Volgens hem betekende dat dat darmen niet goed werken als kinderen met van die vette groene snottebellen rondlopen. Sorry… onsmakelijk onderwerp.
Toch klonk er iets van logica in. Snotterende kinderen zijn veel ziek. Zieke kinderen zijn lastig. Duurt ziekte lang is gedrag ook lang lastig en vervelend.
Bij mijn kinderen nooit groene snottebellen gezien. Wel eens verkoudheid en een keer longontsteking maar dat is toch anders. Mijn kinderen zijn absoluut niet allergisch behalve voor roken. Terecht mogen ze daarover klagen. Goed ik rook buiten hebben ze er geen last van.
Dieren. Maar liefst 4 honden hebben we gehad. Haren, vieze baggerpoten tot in de box toe op jacht naar kaakjes die daar lagen, half opgegeten boterhammen, kinderen klommen in de hondenren en nog steeds een restanten honden die we nog hebben. Niks allergie. Haren!?!?!!?! Vlooien??!! Bwehh!! Wanhopig werd ik er soms van, hele truien had ik ervan kunnen breien. En antivlooien fabricanten zijn rijk van me geworden.
Hmm… ergens gelezen, “heb je een allergisch kind? neem een hond of een 2de hond”. Pfffffffttttt….. blij dat ik eigenwijs mijn honden heb gehouden, alleen een hond heeft vlooienallergie, wij hebben geen last van vlooien of verwarring door die parasieten.
Paardenharen veroorzaken ook geen allergie. Paarden spelen een belangrijke rol in het leven van mijn kinderen. Waar paarden is mest, vliegen enz. Nope geen bultjes, rode vlekjes, hoestbuien of astma gelukkig.
Een toename van allergische kinderen is met name in westerse landen vastgesteld. Nu nemen het aantal kinderen met adhd en autistische stoornissen ook toe. Ik geloof vast in een verband. Ik ben geen medicus maar volg ontwikkelingen wel op de voet. Ik heb meer dingen ontdekt die gedragproblemen veroorzaken en die logisch en volledig verklaarbaar zijn zonder dat ouders (en druk en tijdgebrek en allergische stofjes) daar schuldig aan zijn.
Ik geloof vast in mijn oude huisarts. Darmen die niet goed werken zorgen voor stofwisselingsproblemen die ook invloed op hersenfuncties hebben. Helaas valt dit gebied vaak in “alternatieve geneeskunde”. Mijn huisarts was en arts en homeopaat en anthroposoof. Anthroposofie gelooft in kracht die het eigen lichaam heeft in het overwinnen van ziekten en infecties. Reguliere artsen geloven in geneeskunde. Een combinatie van dergelijke specialismen kan tot veel kennis en behandeling op verlerlei gebied leiden.
Ooit gaf ik bloed, was donor. Ik heb na 1980 bloedtransfusie gehad (4 zakken bloed na een bevalling met complicaties). Wegens gevaar voor ziekten mag ik nu geen bloed meer geven (yeks..!! waar loop ik mee rond???? word ik oud? ga ik creutzfeld-jacob krijgen? of iets anders engs wat ze nu nog niet weten of al gepubliceerd hebben??). Ik heb een keer bloed gegeven nadat ik tig afgewezen was ivm bloedarmoede (ijzertekort). Na die ene donatie voelde ik me beter dan ooit! Schijn bedriegt want binnen een week werd bij mij de ziekte van pfeiffer vastgesteld met leverontsteking, miltontsteking, keelontsteking, enz. 3 maanden uit de running geweest. Vaag want ik was wel opgeknapt van die aderlating maar als gevolg daarvan een laag ijzergehalte door tijdelijk minder rode bloedlichaampjes. Helaas zat mijn donorinhoud al bij een ander want ik had direct bij de bloedbank gemeld dat ik pfeiffer had. Neuh…. kon geen kwaad. Vaag dat ze dat niet bij de bloedbank hadden ontdekt, gossie..? Bloedonderzoek brak ook z'n nek erover, met veel pijn en moeite werd een infectie vastgesteld. Raar lichaam die een forse infectie slechts met moeite laat zien in bloedonderzoek, had amper een verhoogde bezinking en koorts voor de kenners onder ons. Geen bloedarmoede en ook weinig andere tekenen die wezen op lichamelijk disfunctioneren door een forse infectie. Slechts een beetje schor, maar wie is dat niet na een wandeling door de vrieskou in de winter als infecties overal rondwaren? Ja moe was ik ook, sliep toen ook al niet goed in de nacht. Verklaarbaar dus. Na 17 jaar is dat nog steeds niet veranderd :-(
Ja, ik geloof stellig in lichamelijke oorzaken voor gedragsproblemen die leiden tot psychiatrische problematiek. Vast te leggen is dat niet altijd. Het lichaam beschikt over veel kracht.
Ik heb geprobeerd de vinger te leggen op onze psychiatrische problemen. Ik ben al een eind op weg maar vooralsnog is er bij ons geen sprake van lichamelijke ziekten of allergieen die onze adhd hebben kunnen verklaren. Andere oorzaken die wel gedrag gelijk aan adhd of autisme hebben zijn vastgesteld doch als bijgaand iets, een verklaring voor overige (leer)problemen die op de hoop adhd dus “mee leren leven” waren gegooid. Onthutsend is mijn ervaring, onverwacht, zoiets simpels die zulke gigantische gedragsproblemen kunnen veroorzaken en dyslexie en dyspractie en autistische kenmerken. Mijn oudste zoon wordt ervoor behandeld en mijn dochter. De een geen adhd de ander wel. Beide gedragproblemen, de een geen stempel de ander wel. Een rondje psychiaters had vast een diagnose opgeleverd. Ik ga niet zover.
Ik geloof ook in andere zaken. Adhd, autisme, astma, allergie en meer zaken houden naar mijn idee verband met elkaar. Gedragsproblemen en sociaal-emotionele problemen hebben veel meer oorzaken dat via de DSM worden vastgesteld. Mateloos interessante materie vind ik.
Ik weet het niet, ben geen medicus maar soms denk ik dat te snel naar adhd of autisme wordt gegrepen als reden (of excuus??) voor gedragsproblemen. Een stagnatie in lichamelijke en geestelijke ontwikkeling verdient niet altijd een psychiatrisch stempel met soms ook medicatie. Een simpele verklaarbare oplossing voor een reeks van problematiek is soms eenvoudiger en minder belastend voor zowel ouders als kinderen denk ik. Maar wie ben ik?
Voordeel cq nadeel. Met een stempel is het makkelijker om (financieel) goede hulp en ondersteuning te krijgen. Nadeel eens een stempel altijd een stempel.
Ohja, ik gaf mijn kinderen nooit paracetamol als ze verhoging of koorts hadden. Ik ging ernaast zitten met washandjes en koud water. Paracetamol onderdrukt de koorts. Koorts is een afweersysteem om op een natuurlijke manier het lichaam de strijdt aan te laten gaan met infecties. Mijn dochter had zeer hoge koorts door longontsteking. In overleg met mijn huisarts heb ik geen paracetamol gegeven, ik stond er niet achter. Laat het lichaam het maar zelf uitvechten, ze kreeg wel antibiotica omdat longontsteking gevaarlijk is. Koorts is niet gevaarlijk meestal, wel zorgwekkend voor ouders.
Het artikel in de krant stelde het gebruik van paracetamol ter discussie omdat koorts nuttig is voor het afweersysteem. Gebruik van paraetamol ondermijnt het afweersysteem. Ik zie daar een logica in. Ouders zijn bang voor koorts. Waarom?? Tot 41 graden kan het meestal geen kwaad, dokter wel bij de hand houden maar lichaam laten uitvechten, wordt het sterk van.
Ik heb als klein kind 3x longontsteking gehad (laatste keer kantjeboord), mazelen, vele malen zeer hoge koorts, geen allergieen en ben na mijn kindertijd nooit meer ziek geweest. Mijn zusje die een wrakkige gezondheid had als klein kind (ziekenhuis in en uit) is na 10 jaar ook nooit meer ziek geweest. We hebben beide adhd en geen allegie of overgevoeligheid waar dan ook voor. Ja, een ding kunnen we niet tegen, dat is stress worden we lichamelijk en geestelijk doodziek van. De adhd is dan niet meer te hanteren. Zij slikt geen medicijnen ik wel. Zelfs dan ga ik door het lint.
Een leuke discussie Bernadette. Ben benieuwd naar meer reacties.
Ohja, (ik bedenk me telkens weer dingen) als we vroeger antibiotica van van onze antroposofische huisarts kregen, kregen we ook vitamime B12 en iets anders om de darmflora weer op te bouwen. Antibiotica helpt de natuurlijke darmflora (bacterien nodig bij vertering van voedsel en omzetten naar enzymen die opneembaar zijn en worden gebruikt bij de stofwisseling) om zeep en dat zorgt weer voor ongewenste reacties. Antibiotica dood immers bacterieen, dus ook de nuttige die in onze darmen thuis horen.
Ze zouden eens een wetenschappelijk onderzoek kunnen gaan doen naar het verband tussen antibiotica, allergie en gedragproblemen. Is dat wel eens gedaan?
Liefs
Nina
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
