Hoi allemaal ,
ik denk dat we met zijn alle een ding als ouder maar ook ander die zelf adhd hebben dezelfde weg afleggen of afgelopen hebben .
Eerst de ontkenning , dan de erkenning , het aanvaarden van de stoornis/sen en de buitenwereld die het altijd maar dan ook altijd beter weet .
Hoe vaak krijg je als ouder niet te horen geef hem maar ff aan mij mee , of je geeft de kids teveel je zin , je kunt niet opvoeden enz.
Als volwassen word je niet geaccepteerd . Raar gevonden ups en downs met werkgevers .
De brusjes die zich vaak achter gesteld voelen , overigens voor de meisjes brusjes staat er deze maand een interesant artikel in de engelse vertaling van meisjes , het blad dus met deze titel , die onder pubers erg populair is .
Er vroeg mij een moeder naar lectuur om voor haar dochters te laten lezen zodat ze hun broertje beter begrijpen , aanrader dus .
Dat is wat we op deze pagina gemeen hebben , de ervaringen , en dezelfde weg te gaan , gr Bernadette