al die mooie verhalen......

nina

18-12-2004 06:06

….weg…..
Al die steun en toeverlaat…… weg…..
Zoveel waardevolle informatie over al die jaren…….gewist…..
Over een paar jaar is het prikbord vast weer als vanouds, maar de “oude” verhalen, de wanhoop en hoe het verder ging, de ervaring en hoe we het oploste….. weg…..
Het is erg kaal, leeg, zonder geschiedenis. Het lijkt op adhd als je weer met een gecrasht geheugen zit. Alleen nu kan je niet teruggrijpen en teruglezen over hoe je het toen ervaarde, hoe het toen was, hoe je het toen oploste…. de geschiedenis was toch ook mijn geheugen. Ik las het vaak. Gelukkig heb ik de meeste verhalen opgeslagen. Vooral die toen ik echt volledig aan de grond zat en er ook wel onder.
Het voelt leeg….. ik kan er niks aan doen. Maf dat je zoiets kan missen als een geschiedenis, een soort van geheugen, weg, gewist…..
Geen verwijten. Een schone lei. Rust.
Hoe…… ondefinieerbaar, het zoveelste schip achter me verbrand. Ja, zo voelt het alleen deed ik het dan bewust. Nu is het ach…. ben het gewend dat het ineens leeg is. Alles weg…… weer opnieuw beginnen, voor de zoveelste keer…..
Liefs
Nina
Bernadette

18-12-2004 09:43

Hoi Nina ,
Het spijt me oprecht , je bericht trek ik me aan ……
Ik moet zeggen dat we geprobeerd hebben om de zoekfunctie met de berichten/verhalen te bewaren .
Maar is helaas niet gelukt , nieuwe url , nieuw begin en rust .
Wel zal ik proberen zoveel mogelijk de discussie,s , ook een discussie te laten zijn , dus zo snel mogelijk de berichten te plaatsen waar het in mijn vermogen ligt .
Over de toekomst , tja kan ik alleen maar zeggen , ik leef van dag tot dag , liefs B
Greet

18-12-2004 11:14

Liefste Nina,
wat vind ik het erg dat je zo lijdt onder al die verdwenen informatie.
Ik vind het ook vreselijk jammer maar het grootste gedeelte ervan zit toch in m'n hoofd opgeslagen.
Het ergste aan heel de zaak is voor mij dat ik niet altijd meer weet wie wie nu weer is, zeker niet als het om de kinderen gaat : wie had hoeveel kinderen en wat is er met hen aan de hand? Heeft de ouder zelf ook adhd of niet? Of gaat het om een volwassene met adhd zonder kinderen? Want nu er maar 1 pb meer is…
Ik denk dat we er toch het beste van zullen moeten maken en mekaar mss. eens opnieuw voorstellen wanneer we (voor de eerste keer) prikken?
Het klinkt misschien belachelijk maar zo heb je toch opnieuw een beetje houvast wat dat betreft. Van de mensen die hier regelmatig prikten, weet ik nog wel het ÃƒÂ©ÃƒÂ©n en ander maar zoals je zegt : je kan niks meer opzoeken en dat is jammer.
Ik begin al maar vast mezelf opnieuw voor te stellen dan :
Ik ben Greet, Vlaamse, lerares aan het buitengewoon middelbaar onderwijs en heb zelf GEEN adhd.
Ben vandaag net 23 jaar getrouwd met een lieve schat die waarschijnlijk ook adhd heeft maar er enorm goed heeft mee leren leven, ondanks veel vallen en opstaan.
We zijn de trotse en vaak ook wanhopige ouders van 2 prachtige kinderen :
-een zoon van 20 met adhd die pas op z'n 17de de diagnose kreeg en Concerta neemt omdat hem dat veel beter bevalt dan Rilatine. Hij is met veel bloed, zweet en tranen door het middelbaar onderwijs gesukkeld (er was ook veel onbegrip van school) en studeert nu verder aan de Hogeschool, vorig jaar zonder succes wegens ‘geen klop uitvoeren’
Dit jaar volgt hij een andere richting maar dat studeren is er te veel aan; het studentenleven daarentegen…
Dat brengt hier vaak veel spanningen mee in huis maar we gaan er vanuit dat hij het wel zal maken in het leven want hij is een fijne knul…(meestal dan, hahaha)
- een dochter van 16 , zonder adhd maar met dyscalculie. Ze zit nu in het 5 de jaar ASO, weet niet hoe dat bij jullie heet maar het is een algemeen vormende richting als voorbereiding op universitaire studies.
Ik probeer zo veel ik kan die dyscalculie op te vangen door zelf de wiskunde (ik volg momenteel zelf bijles want alles moet steeds opnieuw met haar herhaald worden en omdat het bij haar niet blijft plakken, speel ik maar voor de lijmpot ), en de wetenschappen samen met haar erin te ‘rammen’.
Van sommige leerkrachten krijgen we hulp, anderen zien deze ‘handicap’ niet.
Ziezo, ik hoop dat dat het geheugen van de mensen een beetje opfrist en dit blijft alvast terug te vinden in de ‘nieuwe geschiedenis’ van dit prikbord.
Stellen de anderen zich ook opnieuw voor?
Dat zou ik wel fijn vinden maar dat is mijn idee en jullie doen er natuurlijk maar mee wat jullie willen. Het kan misschien een paar gaten in ons geheugen opvullen…
Groetjes van Greet
Bernadette

18-12-2004 11:42

Beste allemaal ,
het idee van Greet vind ik goed ,vandaar dus dat ik de vaandel dadelijk weer door geef aan een ander .
Mijn naam is Bernadette , 44 jaar en moeder van twee pubers een jongen en een meisje .
jongen is zestien en heeft een aanverwante stoornis uit het autistische spectrum , asperger met adhd kenmerken .
meisje is dertien met puberkenmerken .
De jongen zit nu in het examenjaar en over een week of zes beginnen de examentrainingen , daarna gaat hij een opleiding volgen ,waarschijnlijk ook zelfstandig gaan werken in de computers , dat en zijn huidige vriendin is zijn lust en leven .
Beetje geupdate nu , gr B
anoniem

18-12-2004 12:14

hey det,
'meisje is dertien met puberkenmerken' wat zeg je dat er lollig achteraan zeg…
hoewel dat vast niet altijd lol is…
aangezien ik inderdaad lang niet iedereen ken, vooral niet van de ouder-prik, vind ik dat voorstellen wel een leuk idee…
ik ben merel, misschien beter bekent als anoniem…
bijna 18 jaar…
doe dit jaar eindexamen…
en adhd-er natuurlijk… ik weet dat sinds.. ehh… 2 of 3 jaar ofzo??
anoniempje……
adhd moeder

18-12-2004 12:48

oke ik doe mee.
Een nieuw begin en misschien kan het nu allemaal wat spontaner en minder anoniem verlopen!
Gaan we dan he.
Ik ben adhd moeder ben 32 jaar ben getrouwd met een schat van een man.
Ben huisvrouw omdat ik er voor heb gekozen om zelf voor onze kinderen te gaan zorgen.
Heb 2 kinderen .
T. is 8 jaar en heeft vanaf zijn 5 de jaar het etiket adhd gekregen, slikt ritalin.
Zit op een normale basisschool in groep 5, doet het hier erg goed.
Dan hebben we nog een dochtertje F, pittige meid van bijna 5 ook met adhd, zit op een normale basisschool en gebruikt ritalin in zeer lage dosering.
Dan de grootste adhd er van het stel, man lief 38 jaar en werkt fulltime in het Holland Casino als fasicilitair medewerker.
Heeft sinds een jaar eindelijk de diagnose met de ritalin gekregen omdat hij gek werd van zich zelf.
Had als klein manneke al de grootste problemen, liep ziekenhuis in en uit maar hebben nooit iets gevonden.
Toen onze zoon de diagnose kreeg kwam het allemaal zeer bekend voor toen mijn zoon tegen hem vertelde wat hij in zijn hoofd voelde.
Er waren geregeld spanningen binnen ons gezin maar dankzij die ondersteuning van de ritalin is dit nu een heel stuk minder.
Het is weer gezellig in huis met die drie! hahahah
Zelf heb ik dus geen adhd maar krijg het soms moeilijk als niet alles op rolletjes loopt, dan vlugt ik snel naar het pb.
Vind er altijd wel een uitlaat klep.
Bedankt en tot priks.
Groetjes adhd moeder
maggie

18-12-2004 12:51

hai allemaal
ten eerste greet van harte! met je huwelijksdag!
nou dan ff voorstellen.
ik ben magda alias maggie
ben 26 jaar en weet sinds ongeveer 2 jaar dat ik adhd heb.
ik woon alleen en werk in de verstandelijk gehandicapte zorg. en heb geen kinderen.
groetjes maggie
Franca

18-12-2004 14:25

Wat een leuk initiatief!
Mijn naam is Franca. Ik ben een vrij nieuwe bezoeker van dit prikbord.
Ik ben 44 jaar, heb drie kinderen, van verschillende generaties (ja, van dezelfde vader).
Een dochter van 19 (misschien ook wel ADHD), een dochter van 14 -ook een zÃƒÂ¡ÃƒÂ¡lige puber- en een zoon van 10 bij wie twee jaar geleden ADHD is vastgesteld.
Op zijn vorige school werd jaren lang ontkent dat er “iets” aan de hand was.
Na de nodige omwegen via de kinderarts doorgestuurd en getest en ja hoor, helaas ADHD met ook nog een hoog iq (niet hoogbegaafd). Snappen jullie hoe enorm dat met elkaar botst?
Alles zit in dat koppie,maar om het eruit te klrijgen op een positieve manier is iets anders.
Tegen mijn zin aan de ritalin begonnen. Het kind is er wel heel gelukkig mee, want hij kan nu zijn werk afkrijgen, en is in twee jaar tijd opgeklommen naar een van de besten van de klas.
Gelukkig heeft hij van zijn leerkracht (op een andere basisschool) alle steun die maar nodig is.
Thuis is echter een ander verhaal, mede door de generatiekloof ÃƒÂ©n het feit dat de ritalin dan uitgewerkt is!
Misschien heeft iemand nog goede tips voor mij hoe ik mijn kinderen met elkaar kan laten opschieten?
groetjes,
Franca
Greet

18-12-2004 16:45

Hey Franca,
wat leuk eens iemand nieuw te leren kennen!
Ook mijn zoon heeft adhd en is meer dan gemiddeld begaafd (niet hoogbegaafd) dus wat dat betreft zitten we in hetzelfde schuitje. En dat is inderdaad erg moeilijk te aanvaarden : al die capaciteiten maar het komt er niet uit ( SNIK)
Hoe je je kinderen met verschillende leeftijden (van een generatiekloof zou ik hier niet durven spreken want ÃƒÂ©ÃƒÂ©n generatie is 20 jaar…) met elkaar kunt leren omgaan, weet ik niet : een bijna volwassene, een dikke puber en een adhd-ertje? Dat botst zowiezo, lieverd (leuk toch maar zenuwslopend )
Wat het gedrag van je zoontje thuis betreft : al eens gedacht aan een derde dosis ritalin als hij thuis komt? Ik kan me voorstellen dat hij toch niet zo laat gaat slapen dat ook dat laatste pilletje uitgewerkt is? Maar wellicht kunnen ouders van jongere kinderen je hier beter raad in geven want mijn zoon is, aangezien zijn leeftijd, een nachtraaf!
Ik ben in elk geval blij je hier te mogen verwelkomen. Ik hoop echt dat je aan ons iets gaat hebben al hebben we de wijsheid niet in pacht … was't maar waar, dan zat ik hier met een burgerlijk ingenieur in spe aan tafel straks
Liefs, Greet
bea veenstra

18-12-2004 17:02

Hallo
Oke dan doe ik ook een duit in t zakje haha
Ben Bea, morgen wordt ik 33!
Ben getrouwd en heb een dochter van 11 zonder adhd maar met puberverschijnselen en een zoon van 8 met adhd.
Hij gebruikt nu een jaar ritalin en zit in groep 4 van het reguliere basisonderwijs met sinds november een rugzak.
Ik werk als ziekenverzorgende op een soort revalidatie afdeling in een verpleeghuis.
Tja dat was t eigenlijk wel.
Hoop dat t hier weer net zo gezellig word als voorheen
Groetjes
Bea

al die mooie verhalen......

nina

Bernadette

Greet

Bernadette

anoniem

adhd moeder

maggie

Franca

Greet

bea veenstra