he hallo,
Ik heb een probleem met de kleuterjuf van mijn dochter, en zou graag willen weten wat jullie in mijn situatie zouden doen?
Mijn dochter zit in de kleuterklas is bijna 5 en heeft net als vader en broer adhd.
Slikt een lage dosering ritalin, en staat onder controle bij de kinderarts.
Nu wil het dat we over 2 weken op controle moeten.
Ik vraag altijd aan de leerkrachten van beide kinderen om een verslag van hun gedrag in de klas te maken.
Door de leerkrachten die mijn zoon heeft gehad zijn altijd hele mooie verslagen geschreven over zijn gedrag in de klas en de kinderarts kon er altijd erg veel uit op maken.
Nu vroeg ik dat dus ook aan de juf van mijn dochter……….ik kreeg me toch een verslag van haar waar ik niets van begrijp.
Ze zei nog net niet dat ze het niet eens was met de medicatie die we onze dochter geven.
Wel nu..ze vinden dat mijn dochter het erg goed doet in de klas, levendig is en leergierig.(niets mis mee toch)
Wil alles pietje precies doen en weet precies wat ze wil.(zo ben ik ook)
Nu komen ze echter met argumenten dat mijn dochter snel overstuur wordt als ik bv een keer vergeet te zwaaien voor het raam, en als ze lichte kritiek krijgt van de juf.
Mij lijkt dat toch normaal gedrag van een meisje die dol is op haar ouders, of heb ik het nu mis.
Nu heeft ze een keer vergeten haar ritalin te nemen en was dus drukker in de klas, en dit werd gelijk aan ons gemeld.
Ze vertelde dat mijn dochter drukker, springerig was, veel vrolijker en losser was.
Hun ervaren dit als zeer prettig, wij kunnen er alleen maar van genieten zei de juf.
Maar mijn dochter voelde zich vreselijk toen ze thuis kwam, “ik moet zoveel tegelijk van mijn hoofd, en dat kan ik niet”.Dwaalde wat rond in het huis en wist echt niet waar ze het moest zoeken.
Had al haar nagels ervan af geplukt, en was verdrietig.
Ook werd ons nog even gemeld dat ze niet konden zien hoe fleur in de thuissituatie reageerde maar dat ze op school zonder ritalin een stuk vrolijker was als met.
Omdat ze bijna nooit haar ritalin vergeet in te nemen bij het eten thuis zien ze haar maar zelden zonder ritalin.
De juf zei dat ze erg nieuwsgierig was naar het kind achter de ritalin.
Ik weet dus niet wat ik met deze juf moet beginnen, hoe kun je nu zeggen dat een kind met adhd beter af is zonder ritalin als je als ouder juist het tegenovergestelde meemaakt.
Ik heb alvaker gemerkt dat de juf er op aan stuurt dat onze dochter niet druk is, en heb haar al miljoenen keer uitgelegd dat adhd bij meisjes niet wil zeggen dat een kind ook altijd druk moet zijn.
Bij mijn dochter slaat het naar binnen, die droomt, denkt erg veel, en is net een scippiebal, stuitert gewoon door de klas.
Wiebelt constant met haar benen, en alleen al aan haar ogen zie ja al wat er in het hoofd omgaat.
Rent van het ene werkje naar het andere en maakt ook niets af .
En dat vinden hun prettig????
Mijn dochter in elk geval niet.
Ik krijg sterk het gevoel dat zij vind dat wij onze dochter onterecht ritalin geven.
Omdat zij er telkens maar op blijven hameren dat ze het zo prettig vinden als ze haar ritalin een keer vergeten is.
We hebben al verschillende gesprekken gehad zelfs met de directrice erbij, en dan wast ze zich in onschuld en zegt ze dat ze zich niet kan bemoeien met medicatie.
Dat is een keuze van de ouders zei ze toen, maar waarom dan deze vreemde brief voor de kinderarts.
Wat vinden jullie van dit verhaal en wat zouden jullie doen?
De kinderarts zal door de regels heen lezen en tot de conclusie komen dat onze dochter het goed maakt op school.
Maar ik voel me aangevallen door de juf, of zie ik het verkeerd?
Wat vinden jullie van dit verhaal en wat zouden jullie doen.
Groetjes adhd moeder